غزل شماره ۲۰
سلام همراهان عزیز

بیت اول ..... ماه رمضان به پایان رسید ، عید فطر آمد ، دلها هیجان زده شده اند . می در خمخانه به جوش آمده و وقت نوشیدن آن رسیده است پس باید آنرا طلب کرد

بیت دوم..... وقت مصاحبت با زهدفروشان به پایان رسیده است و زمان شادی کردن رندان رسیده است

بیت سوم.... کسی که باده می نوشد را چرا سرزنش می کنید .
اگر هم عیبی باشد ، بی خردی شماست ، این کار خطا نیست ( باده نوشی )

بیت چهارم...باده نوشی که صادق باشد و نیرنگی نداشته باشد ( یکی از صفات مستی صادق بودن هست ، مستی و راستی ) بهتر است از زهد فروشی که ریاکار باشد

بیت پنجم....ما نه ریاکاریم نه دوستان منافقان ، خدا که بر همه اسرار جهان را می داند ، گواهی این اخلاق ما را می دهد

بیت ششم ... خداوند به هیچ کس بدی نمی کند ، ما هم مانند او رفتار می کنیم و چیزی که بد است و جایز نیست نمی گوییم خوب است و تاییدش نمی کنیم

بیت هفتم....چه اتفاقی می افتد که من و تو چند جام شراب بخوریم ؟ شراب از خون انگور است نه از خون شما

بیت هشتم....این مستی چه عیبی دارد ؟ فرض بر اینکه عیب هم داشته باشد ، شما مردم بی عیب می توانید پیدا کنید ؟( منظور هر کسی یک عیبهایی دارد )

با عرض معذرت در خوانش اشتباهی داشتم به بزرگی خودتون و کوچکی من ببخشید.
اگر فهمیدید کجا رو اشتباه خواندم برام کامنت بذارید لطفا
امیدوارم مفید بوده باشد

لذت خواندن حافظ را از دست ندهید
سهراب سیفی ۲۹ تیر ۹۹

#‌بوکنامه #‌حافظ #‌دیوان_حافظ #‌فرخشهر #‌حافظخوانی
#‌شعر_خوانی #‌کتاب #‌کتابباز