غزل شماره ۲۲ همراهان عزیز بیت اول...وقتی سخن اهل دل را میشنوی مگو که اشتباه است تو سخن شناس نیستی ،

غزل شماره ۲۲
سلام همراهان عزیز

بیت اول ... وقتی سخن اهل دل را میشنوی مگو که اشتباه است . تو سخن شناس نیستی ، اشکال کار اینجاست.

بیت دوم..... من هیچ توجهی به این جهان و آن جهان ندارم شگفتا از این افکار بد که در اندیشه ماست . تبارک الله : این عبارت متضمن تعجب است در مقام تحسین

بیت سوم ..... نمی دانم درون من خسته دل چه کسی است در حالی که من خاموشم او در حال فریاد و غوغاست. منظور بیت این است دل دیوانه با فریاد و غوغا عالم رو پر کرده اما من صبر کردم و هیچ حرفی نزدم

بیت چهارم.... دلم از صبر و اختیار خارج شد کجایی ای مطرب که دلم با نوای تو آرام میگیرد

بیت پنجم..... من هیچوقت به جهان توجهی نداشتم اما این چهره توست که جهان را برای من زیبا جلوه میدهد

بیت ششم....خیال تو خواب را از من گرفته انگار که صد شب است که خمار شراب هستم . شرابخانه کجاست

بیت هفتم.....این چنین که صومعه از خون دل من رنگین شد اختیار با شماست اگر مرا با باده بشویید

بیت هشتم.... بدان جهت در دیر مغان مرا عزیز میدارند برای اینکه آتشی که از عشق تو در دلم روشن است هرگز خاموش نمیشود

بیت نهم....دیشب چه سازی بود که مطرب مینواخت ؟ که من مردم ولی در سر من پر از این صداست. منظور اینقدر لذت بردم که فکر میکنم بعد از مردنم هم این لذت از بین نمیرود. دماغ هم معنی عضوی در صورت میدهد هم معنی مغز سر

بیت دهم ... ندای عشق تو را دیشب در اندرون نواختند و هنوز انعکاس آن در سینه حافظ باقی مانده است

مثل اینکه روزی که غزل رو خوندم سر حال نبودم از خوانش راضی نیستم به بزرگی خودتون ببخشید

لذت خواندن حافظ رو از دست ندهید
به امید بیشتر شدن سرانه مطالعه مردم مملکتم
سهراب سیفی ۳ شهریور ۹۹

#‌شعر #‌حافظ_خوانی