دکتر «افشین مقدسی» در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: عدم تحرکبدنی،به عنوان بزرگترین مشکل بهداشت عمومی قرن بیست ویکموبه عنوانعامل خطرساز توسعهبسیاری ازبیماری مزمنشناختهمی‌شود، به عبارتی، بین میزان تحرک بدنی و وضعیت سلامتییکرابطه‌ خطی وجود دارد.
استادیار حرکات اصلاحی و آسیب‌شناسی ورزشی گفت: افرادی که یک شیوه زندگی فعال و متناسب دارند، زندگی طولانی‌تر، سالم‌تر، بدون بیماری یا بیماری کمتری را تجربه میکنند. در مقابل، عدم تحرکبدنی مجموعه‌ای از اثرات مضر را برای سلامتی به همراه دارد. پیش‌بینی می‌شود افرادی که کمتحرک هستند و آمادگیبدنی ندارند به طور قابل توجهی دچار بیماری‌هایمزمنو غیر واگیرمی‌شوند و در سنین پایین‌تری می‌میرند.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور ایلام تصریح کرد: طبق مطالعات انجام شده تقریباً۸۰ درصد ازعلتمرگ‌ومیرهادرکشورهای کم درآمد ویا با درآمدسطح متوسط، ناشی از بیماری‌های غیرواگیراست.از طرفی شاهد این هستیم کهسال‌ها تحقیق شواهد غیرقابل انکاریرادر مورد سودمندی ورزش در پیشگیری ازبیماری‌های مزمن غیرواگیر از جملهدیابت، سرطان (به ویژه سرطان پستان و روده بزرگ)، فشار خون بالا، افسردگی، پوکی استخوان، آلزایمر و بیماری عروق کرونری و کاهش چشم‌گیر میزان مرگ و میر به ویژه مرگ و میرهای ناشی از بیماری‌های قلب و عروق ارائه داده است.
مقدسی افزود: یکی دیگر از مزایای شرکت در ورزش وفعالیتبدنی منظمبحث بهبودکیفیت زندگی و ظرفیت عملکردیافراد سنین مختلف وبیماراناست.
وی ادامه داد: بیمارانی که سبک زندگی فعالی دارند، قادرند ظرفیت عملکردی بالایی را در بیشتر عمر خود حفظ کنند. در نقطه مقابل، بیمارانی قرار دارند که بی‌تحرک هستند، این افرادبه طور قابل پیش‌بینی از بیماری مزمنی که به آن مبتلا هستند، رنج می‌برندوظرفیت عملکردیآن‌هابه طور قابل توجهی تحت تأثیر بیماری قرار می‌گیرد. به همین دلیل، این بیماران اغلب وارد مرحله‌ای میشوند که آن را «بقای ناکارآمد»می‌نامند،یعنیبیمارانی که به دلیل کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی بسیار پایین،زنده هستنداما واقعاً زندگی نمی‌کنندو از زندگی لذت نمی‌برند.
استادیار حرکات اصلاحی و آسیب‌شناسی ورزشی ادامه داد: نکته دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد در خصوصهزینه‌های مراقبت‌های بهداشتیاست کهبه طور عمده تحت تأثیر سطح فعالیتبدنی بیمار قرار دارد.طبق بررسی‌های انجام شدههزینه مراقبت از بیماران فعال به طور قابل توجهی کمتر از بیماران غیر فعال است. بیماران فعال تقریباً ۳۰ درصد هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی کمتری نسبت به بیماران غیرفعال دارند.
انتهای پیام