تیتربرتر؛انسان ها هر موقعی که احساس دلتنگی ، غم و غصه کنند شروع بهگریه کردنمی کنند اما همه فقط بر اثر غم غصه گریه نمی کنند ممکن است بر اثر عوامل دیگری باشد ، گریه کردن به هر علتی که باشد، احساس سبکی در فرد ایجاد می‌کند و اشک جاری شده از چشم مواد شیمیایی مضر را از بدن دفع می‌کند.

بدن انسان مملوء از شگفتی است و در جزء جزء آن رازهای زیادی نهفته. این مسأله شامل قطره های اشک کوچکی که از چشمان ما سرازیر می شوند هم می شود. دانشمندان دست به تحقیقات زیادی درباره ی این قطرات کوچک و عمل گریه کردن زده اند و به نکات جالبی پی برده اند. مثلاً شاید ندانید که همه ی اشک هایی که در طول زندگی خود می ریزیم مانند هم نیستند یا اینکه در واقع مکانیسم دفاعی پیاز است که اشک ما را هنگام بریدنش درمی آورد.

مهم ترین فواید گریه کردن

باکتری را از بین می‌برد؛ اشک خاصیت ضدباکتری طبیعی دارد. در اشک ماده‌ای وجود دارد که می‌تواند 90 تا 95درصد باکتری باقی مانده روی صفحه کلید رایانه، دستگیره‌ها و ... را در عرض 5 دقیقه از بین ببرد.

بهبود دهنده خلق و خو؛ اشک حاوی 24 درصد پروتئین به نام «آلبومین» است که در تنظیم کردن سیستم متابولیک بدن موثر است.

دفع کننده سموم؛ اشک، سموم بدن را دفع می‌کند.

کاهش دهنده استرس؛ گریه، هورمون‌های مربوط به استرس را از بدن خارج می‌کند، علاوه بر آن بارفع استرسدر پیش گیری از بیماری‌هایی مانندفشارخون بالاکه بر اثر استرس به وجود می‌آید، موثر است.

ایجاد کننده احساس خوب؛ اگرچه تحت فشار قرار دارید، اما گریه کردن باعث تسکین می‌شود و در نتیجه فرد احساس خوبی پیدا می‌کند.

1) هنگامی که ما دچار استرس هیجانی می‌شویم، مغز وبدن ما شروع به تولید ترکیبات شیمیایی و هورمون‌های خاصی میکند. گریه کردن کمک میکند تا این ترکیبات شیمیایی زائد که نیازی به آن‌ها نیست از بدن حذف گردند.

2) اشک‌های احساسی در واقع مواد سمی‌ای که در پی استرس هیجانی در خون تجمع می‌یابند را از بدن دفع میکند.

3) اشک‌های احساسی سطح منگنز بدن را کاهش میدهند. این مواد معدنی بروی خلق و خو تاثیر مستقیم میگذارد. غلظت منگنز اشک احساسی 30 برابر بیشتر از منگنز موجود در سرم خون است.

4) اشک احساسی نسبت به اشک پایه و رفلکس حاوی 24 درصد پروتئین آلبومین بیشتری میباشد.

5) گریه مانند ادرار و تعریق باعث حذف مواد سمی و محصولات زائد بدن میشود

6) گریه یک مکانیسم رایگان، طبیعی و قدرتمند برای کنار آمدن با درد، استرس و اندوه است.

بدن انسان مملوء از شگفتی است و در جزء جزء آن رازهای زیادی نهفته. این مسأله شامل قطره های اشک کوچکی که از چشمان ما سرازیر می شوند هم می شود. دانشمندان دست به تحقیقات زیادی درباره ی این قطرات کوچک و عمل گریه کردن زده اند و به نکات جالبی پی برده اند. مثلاً شاید ندانید که همه ی اشک هایی که در طول زندگی خود می ریزیم مانند هم نیستند یا اینکه در واقع مکانیسم دفاعی پیاز است که اشک ما را هنگام بریدنش درمی آورد.

با چند حققیت جالب درباره ی اشک های انسان همراه باشید.

۱- انسان ها ۳ نوع اشک مختلف دارند

اشک های پایه ای چشم های ما لیز و روان می کنند، اشک های غیر ارادی در واکنش به محرک هایی مثل دود یا گرد و غبار به وجود می آیند و اشک های احساسی زمانی سرازیر می شوند که ناراحتی یا شادی زیادی احساس می کنیم. هر سه نوع ترکیبی از آب و نمک با چربی، پادتن و آنزیم هستند، اما هر کدام مولکول های خاص خود را دارند. مثلاً اشک های احساسی حاوی هورمون هایی هستند که پایه ی پروتئینی دارند، از جمله لوسین-انکفالین که نوعی مسکن طبیعی است و زمانی که بدن تحت فشار و اضطراب قرار می گیرد در بدن تولید می شود.

اگرچه چیزی که ما هنگام سرازیر شدن اشک هایمان می بینیم این است که همه ی آن ها یک شکل هستند اما این اشک ها در زیر میکروسکوپ کاملا با یکدیگر متفاوتند.

۲- اشک هایی که در واکنش به پیاز تولید می شوند قطعاً از نوع غیر ارادی هستند اما چه محرکی عامل این واکنش است؟

تحقیقات نشان داده پیاز برای دور کردن شکارچی ها از خود یک ترکیب خاص منتشر می کند که به آن عامل اشک آور گفته می شود. این شکارچی می تواند همان انسان گرسنه ای باشد که با یک کارد به سراغ یک پیاز رفته. برای اینکه عامل اشک آور کمتری از پیاز منتشر شود، قبل از برش زدن، آن را در یخچال بگذارید، سپس از یک کارد تیز استفاده کنید تا آسیب کمتری به پیاز وارد شود و در نتیجه عامل اشک آور کمتری از آن به بیرون تراوش کند.

۳- نوزادها از همان ابتدا اشک ندارند

گرچه نوزادها زیاد گریه می کنند، اما تا قبل از ۷ یا ۸ ماهگی، هنگام گریه کردن اشکی در چشمان آن ها تولید نمی شود. انسان هر ساله به طور متوسط بین ۱۵ تا ۳۰ گالون اشک تولید می کند. اما طبق تحقیقات زنان به طور متوسط ۳/۵ بار در ماه گریه می کنند که این میزان تقریباً ۲ برابر بیشتر از مردان محسوب می شود.

۴- گریه کردن می تواند برای شما مفید باشد

بعضی تحقیقات نشان داده یک گریه ی خوب می تواند باعث تولید اکسی توسین و اندورفین در بدن شود، مواد شیمیایی ای که موجب بهتر شدن حال ما می شوند. علاوه بر این، محققان پی برده اند گریه کردن باعث به وجود آمدن حمایت اجتماعی می شود که این مسأله می تواند حس سلامتی را در افراد بالا ببرد.

۵- گاهی هم گریه کردن می تواند حال تان را بدتر کند

تحقیقات نشان داده کسانی که مستعد گریه کردن هستند به طور کلی در مقایسه با کسانی که به ندرت گریه می کنند، بعد از گریه کردن در حین یک فیلم، بیشتر حال بدی پیدا می کنند.

۶- تا به حال به این فکر کرده اید که چرا وقتی گریه می کنید آب بینی تان راه می افتد؟

بخشی از اشک هایی که توسط غدد اشکی تولید می شوند در مجرای اشکی سرازیر می شوند، از آنجا به داخل حفره ی بینی می ریزند، با مخاطی که در این حفره وجود دارد ترکیب می شوند و به این ترتیب آب بینی راه می افتد.

۷- قرن ها تصور می شد اشک از قلب تولید می شود

در کتابعهد عتیقآمده اشک ها زمانی به وجود می آیند که بخشی از قلب ضعیف می شود و تبدیل به آب می شود.

۸- از گاز اشک آور در جنگ نمی توان استفاده کرد

طبقکنوانسیون بین المللی منع جنگ افزارهای شیمیاییکه در سال ۱۹۹۳ به تصویب رسید، استفاده از گاز اشک آور در میدان جنگ ممنوع است. استفاده از سلاح های شیمیایی توسط عراق در جنگ با ایران در دهه ی ۱۹۸۰ زمینه ساز ایجاد این معاهده شد. از گاز اشک آور اما برای کنترل جمعیت استفاده می شود.

۹- با بالا رفتن سن، سرعت تولید اشک های پایه ای کاهش پیدا می کن

هر چه سن مان بالاتر می رود از سرعت تولید اشک های پایه ای کاسته می شود، مسأله ای که می تواند منجر به خشکی چشم شود. به ویژه زنان که دچار تغییرات هورمونی مثلاً بر اثر بارداری یا یائسگی می شوند، بیشتر مستعد این مشکل هستند. برای کمک به بهبود این مشکل می توانید از قطره های چشم معروف به اشک مصنوعی استفاده کنید یا چند دقیقه ای روی چشم های خود کمپرس گرم بگذارید.

در پایان می توان گفت گریه کردن تنها به خیس کردن چند برگ دستمال کاغذی خلاصه نمی‌شود. محققان دریافته‌اند که گریه کردن شاید یک نقش تکاملی بسیار مهم و حیاتی داشته است، مبنی بر اینکه اشک‌ها یک سیگنال شیمیایی را به دیگر انسان‌ها منتقل کرده و این گلوله‌های مایع نمک‌دار می‌توانند برق تولید کنند. علاوه بر این راز‌هایی در مورد گریه و اشک وجود دارد، مانند این که برخی افراد اغلب هنگام پرواز اشک می‌ریزند در حالی که برخی دیگر هنگام ادرار کردن اشکشان جاری می‌شود.

گردآورنده: علی اکبر رضایی