کتاب مرگ اثر تاد می معرفی کتاب

از دیگر کتاب‌های نشر گمان که تاکنون در سایت کافه‌بوک معرفی شده‌اند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. هریک از این کتاب‌ها در نوع خود قابل ستایش و خواندنی هستند:

تاد می در کتاب حاضر با مروری بر آموزه‌های ادیان مختلف، اندیشه‌های فیلسوفان و نویسندگانی از عصر باستان تا دوران مدرن و نیز با شرح تجربه‌های شخصی‌اش می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که چطور می‌توان با وجود مرگ، به زندگی ادامه داد.

کتاب مرگ

این کتاب مانند سایر کتاب‌های مجموعه تجربه و هنر نزدگی به تبیین یکی از مسائل فلسفی به زبان ساده و همه فهم پرداخته است. «یکی از بزرگترین نقش‌های دین در زندگی کمک به غلبه بر ترس از مرگ است.» تاد می به مرگ از زوایای مختلف نگاه می‌کند و انواع تفسیر ادیان را نسبت به آن شرح می‌دهد.

سپس به مقوله نامیرایی می‌پردازد و بررسی می‌کند که اگر انسان نامیرا بود چه می‌شد.«مرگ زندگی ما را تهدید می‌کند، اما اینگونه نیست که اگر نامیرا بودیم وضعمان بهتر می‌بود.»او به سراغ صاحب نظران و دیگر فیلسوفان در مورد مرگ می‌رود و آن‌ها را برای خواننده روشن می‌کند.«از نظر نیچه دین کوششی است برای بی اعتبار کردن جهان ما در مقابل نوعی جهان متعالی برتر.»این کتاب علی‌رغم نام و ظاهرش اصلا جوی سیاه و ناامید کننده ندارد و برعکس به انسان یاد می‌دهد که چطور با وجود سایه مرگ بر سر زندگی می‌توانیم به خوبی زندگی کنیم.

تاد می در کتاب مرگ عقیده دارد مردن اگرچه پایان زندگی است که همه چیز را محو می‌کند، اما اگر وجود نداشت و ما مانند رمان بورخس جزو نامیرایان بودیم، به جز تامل و به زعم من پرهیز از هر عملی کاری نمی‌کردیم. در واقع این مرگ و آگاهی ناخودآگاه ما به ابدی نبودن زندگیست که ما را به حرکت می‌آورد. البته دوست نداریم به مرگ فکر کنیم، بلکه به جایش دوست داریم تا فرانرسیدنش کاری کنیم. اگر در نظر داشته باشیم عمری کوتاه و به طور مفید حدود شصت سال داریم، قطعا از آن بهترین استفاده را می‌کنیم.

نیوتن عقیده داشت زمان ازلی – ابدی است. کانت استدلال کرد اگر زمان ازلی باشد هیچ اتفاق جدیدی در جهان نبود که بخواهد رخ دهد، چرا که آنقدر فرصت از ازل وجود داشته که هر اتفاقی بیفتد و هر پیشرفتی رخ دهد. باید گفت ابدیت زمان هم در قالب سن انسان چنین است. اگر زمان ابدی و عمر ما بدون مرگ بود، هیچ نمی‌کردیم، آنقدر وقت داشتیم تا در ابدیت به هرکاری برسیم. مرگ چیزیست که به ما اجازه می دهد زندگی کنیم.

به اعتقاد تاد می وقتی به نترسیدن از مرگ اشاره می‌کنیم، هدف ما باید این باشد که اگر یک دقیقه دیگر در این دنیا نبودیم، افسوس نداشته باشیم وگرنه که همه ما در عمق وجودمان از مرگ می‌ترسیم. اروین یالوم نیز در کتابروان درمانی اگزیستانسیالاشاره می‌کند که هر چه رضایت از زندگی کمتر باشد، اضطراب مرگ بیشتر خواهد بود بنابراین ما باید طوری زندگی کنیم که ترس از مرگ در وجودمان به کمترین حد خودش برسد.