.پریزاد صبح از خواب بیدار می شوی صورت نشسته زره جنگ می پوشی آغاز به جنگیدن می کنی...با لشکرِ غم

.
?پریزاد?

?صبح از خواب بیدار می‌شوی و صورت نشسته زره جنگ می‌پوشی و آغاز به جنگیدن می‌کنی...
با لشکرِ غم‌ها، لشکرِ دلتنگی‌ها، لشکرِ نگرانی ‌های آینده، لشکرِ خاطرات، لشکرِ گذشته، لشکرِ نیازهای عاطفی، لشکرِ مادیات، لشکرِ شکست‌ها و اصلاً گاه لشکرِ خوشبختی‌ها و پیروزی‌ها...
یک‌ روزهایی آدم به خودش می‌آید و می‌بیند آنقدر درگیر جنگ بوده که خودش را فراموش کرده ‌است!
وسطِ این همه جنگ، یک روز دلمان برای خودمان تنگ می‌شود...
به آینه نگاه می‌کنیم و بعد خودمان را می‌بینیم که با بُغض ‌می‌گوید که " فلان فلان شده، مگر برای من نمی‌جنگی؟ پس چرا من را نمی‌بینی؟!
چرا من را فراموش می‌کنی؟!
چرا وسطِ جنگ من را گُم می‌کنی؟!
چرا اصلاً به من شمشیر می‌زنی؟ "
الحق که بدترین نوع دلتنگی این است که آدم دلش برای خودش تنگ شود...
این دلتنگیِ کذایی از دلتنگی برای مادر و پدر هم بدتر است...
یک‌ روزهایی باید زره را از تن در بیاوریم
دستِ خودمان را بگیریم و ببریم گردش به صرفِ بستنی و چلوکباب، بی هیچ جنگ و هیاهو...

#‌کیومرث_مرزبان

?با لایک و اشتراک گذاری پیج ما را حمایت کنید.?
.
❤☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆▪▪▪▪▪☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆❤
#‌پریزاد#‌دکلمه#‌دکلمه_احساسی#‌شعر#‌موسیقی#‌آرامش#‌حس_خوب#‌متن_زیبا#‌متن#‌آرامش#‌زندگی_آرام#‌کیومرث_مرزبان