#‌معرفی_کتاب
بررسی نقش هویت شهری پاریس در جریان‌های تأثیرگذار سینمای موج نو

حد فاصل سال‌های ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۴ را دروهٔ اضطراب و تردید می‌نامند؛ دوره‌ای که در آن فرانسویان مجبور شدند با مسائل بسیاری کنار بیایند، مواردی همچون «میراث اشغال، فروپاشی امپراتوری، هجوم مهاجران خارجی، گسترش دین، فروپاشی زندگی سنتی روستایی و تهدید زبان و تمدن فرانسوی از سوی فرهنگ انگلیسی-امریکایی.» این‌ها همه خوراک خوبی بودند برای ثبت با دوربین‌های جدید و تکنیک‌های مونتاژ.
در حالی که میشل ماری در مطالعهٔ خود هم آنیس واردا و هم ژان روش را جزء موج نو بر می‌شمارد، گرین آن‌ها را در کنار کریس مارکر به عنوان سازندگان فیلم‌های کاملاً سیاسی و مناقشه‌برانگیز -«معروف به گروه ساحل چپ و فیلمسازان سینما حقیقت»- معرفی می‌نماید.
این تمایزگذاری از آنجا مهم است که ما از طریق آن می‌توانیم میان دو گونه فیلم تمایز قائل شویم؛ نخست فیلم‌های سیاسی‌تر مرتبط با پاریس و دوم فیلم‌هایی که نشانگر تغییرات سیاسی-فرهنگی با گفتمان به‌ظاهر غیر سیاسی عشق هستند.
خواهیم دید که فیلم «کلئو در ساعت ۵ تا ۷» چگونه سیاست را از طریق داستانی عاشقانه که در چشم‌اندازی شهری ترسیم شده‌است، بیان می‌دارد.
‌‌‌
| از کتاب #‌شهرها_و_سینما | #‌باربارا_منل | #‌نوید_پورمحمدرضا، #‌نیما_عیسی_پور | #‌نشر_بیدگل | ۳۰۴ صفحه | ۲۵۰۰۰ تومان |
‌
#‌کتاب_سروستان