.به محض اینکه انسان احساس کرد که ممکن است از چشم معشوق بیفتد، ولو هنوز بالفعل در عمل از چشم معشوق

.
به محض اینکه انسان احساس کرد که ممکن است از چشم معشوق بیفتد، ولو هنوز بالفعل و در عمل از چشم معشوق نیفتاده‌ باشد ولی باز به تنهایی خود برمی‌گردد. یعنی این امکان اگر به فعل هم نرسد انسان را به تنهایی خود برمی‌گرداند، حتی اگر به فعلیت هم نرسد. البته شکی نیست که وقتی نطفه این امکان در ذهن من منعقد می‌شود، ولو هنوز هم معشوق، معشوقِ من است و هنوز ارتباط عاشقانه برقرار است ولی وقتی این امکان به ذهن من راه پیدا کرد طبعاً در رفتار من نسبت به معشوق هم موثر می‌افتد. این مرا دچار چرخه معیوبی می‌کند، یعنی احساس تنهایی که بعد از آگاهی از این امکان به من دست می‌دهد رفتار مرا عوض می‌کند و نه در جهت حفظ معشوق، بلکه در جهت از دست‌دادن معشوق.

بخشی از گفت‌وگوی مصطفی ملکیان در کتاب "گفت‌وگو با روشنفکران" نشر اتاق آبی.
.
.
.
#‌گفتگو_با_روشنفکران
#‌مصطفی_ملکیان
#‌محمد_علی_اسلامی_ندوشن
#‌علی_فردوسی
#‌فریدون_مجلسی
#‌سوسن_شریعتی
گفت‌وگوهای #‌محمد_صادقی
#‌نشر_اتاق_آبی
#‌زندگی
#‌عشق
#‌عاشق
#‌معشوق
#‌وصال
#‌تنهایی