#‌روزبه_معین #‌مجموعه #‌عطر #‌چشمان #‌او
پناهجو خواهم شد!
با چمدانی بسته به سوی مرزها می گریزم...
بگذار ببینم چیزی از قلم نیفتاده...داستان هایم، شعرهایم، عطرهایم، آهنگ ها و خواب هایی که برایت نگفتم؛
اما نمی شود خیابان ها را برد،کافه ها جا نمی شوند، باران چمدانم را خیس می کند.
می دانم چیزهایی را باید بگذارم، همیشه باید گمشده ای باشد!
پس، به سوی مرزها می گریزم، چون جنگ زده های آواره
نگاه او جنایت جنگی بود،چشمهایش سلاح کشتار جمعی بود!
سفر باید کرد.
با چمدانی بسته پناهجو خواهم شد!
به سرزمین تنهایی...
~
مجموعه شعر و مونولوگ'عطر چشمان او'/روزبه معین