به گزارش سلامت نیوز به نقل ازهلث دییائسگی به دلیل ایجاد گرگرفتگی و نوسانات خلقی معروف است، اما یکی از عوارض جانبی شرم آور کاهش سطح استروژن در زنان کمتر شناخته شده است - بی اختیاری ادراری.

اکنون، یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک درمان موضعی به نام پراسترون، که از طریق شیاف واژینال اعمال می شود، می تواند این علائم را کاهش دهد.

دکتر کریساندرا شوفلت، رئیس انجمن یائسگی آمریکای شمالی، گفت: «این یک مطالعه مشاهده‌ای کوچک است، اما من فکر می‌کنم که واقعاً گویای این واقعیت است که بسیار امیدوارکننده است که ما جایگزین‌هایی برای درمان GSM یا سندرم ادراری تناسلی یائسگی داریم.»

شوفلت، گفت: «در حال حاضر، این وضعیتی است که کمتر به رسمیت شناخته شده، مورد بحث قرار نگرفته و درمان نشده است و ارتباط زیادی با این واقعیت دارد که زنان آن را مطرح نمی کنند، اما ارائه دهندگان نیز در مورد آن سؤال نمی کنند. درگیر مطالعه نبود.

علائم GSM شامل تغییرات در لابیا، کلیتوریس، واژن، مجرای ادرار و مثانه است. برخی از این علائم مربوط به خشکی و نازک شدن پوست فرج و واژن است. برخی دیگر، از جمله بی اختیاری فوری و عفونت های دستگاه ادراری، مربوط به سیستم ادراری هستند.

این علائم را می توان با استفاده از مرطوب کننده ها و روان کننده های متعدد و همچنین هورمون های موضعی و سیستمیک بسته به شدت درمان کرد. درمان ها شامل اسید هیالورونیک است.

برای این مطالعه، محققان ایتالیایی به سرپرستی دکتر کلودیا کولا روولو، از بخش علوم اعصاب، علوم تولید مثل و ادنتوماتولوژی در دانشگاه ناپل، اسید هیالورونیک را با پراسترون در زنان به مدت 12 هفته مقایسه کردند. این مطالعه شامل 58 زن بود که بین دسامبر 2019 و مه 2021 ثبت نام کردند. تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که پراسترون شدت بی اختیاری ادراری را در زنان مبتلا به GSM بهبود می بخشد.

حدود 25 درصد از زنان جوان، 44 تا 57 درصد از زنان میانسال و یائسه و 75 درصد از زنان مسن برخی از انواع بی اختیاری ادرار را تجربه می کنند. این می تواند شامل بی اختیاری استرسی باشد که عبارت است از نشت ادرار در هنگام عطسه یا موارد مشابه. بی اختیاری شدید، احساس نیاز به رفتن ناگهانی؛ یا انواع ترکیبی، طبق کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG).

با وجود اینکه بسیار شایع است، بسیاری از زنان در مورد بی اختیاری با پزشک خود صحبت نمی کنند. ACOG گزارش داد که یک نظرسنجی از زنان ایالات متحده نشان داد که 45٪ از کسانی که حداقل هر هفته بی اختیاری را تجربه می کنند، به پزشک خود اطلاعی نمی دهند و پیشنهاد می کند که پزشکان باید آن را مطرح کنند و این موضوع را غربال کنند.

شوفلت خاطرنشان کرد: عوارض جانبی که ممکن است با هورمون درمانی خوراکی ایجاد شود، مانند درمان موضعی مانند پراسترون نیست.

پراسترون قبلاً توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای دیسپارونی تأیید شده است، که مقاربت دردناکی است که از علائم آتروفی فرج و واژن به دلیل یائسگی است.

پینکرتون گفت: «این یافته‌ها باید در مطالعات تصادفی و کور با استفاده از جمعیت بزرگ‌تری از زنان، از جمله زنان از قومیت‌های مختلف، آزمایش شوند تا این نتایج اولیه تأیید شود.» با این حال، نتایج نویدبخش داشتن یک درمان واژینال موضعی است که به بی اختیاری ادرار کمک می کند.