آرتروز انگشت شست پا حالتی است که در آن مفصل انشگشت شست پا فرسوده شده که منجر به محدودیت در حرکت و نهایتاً خشکی می‌شود. در علم پزشکی اصطلاحاً به این اتفاق هالوکس لیمیتوس(به معنی مفصل محدود شده) و هالوس ریجیدوس (به معنی مفصل خشک) می گویند. مفصل انگشت شست پا دردناک، بزرگ و ملتهب می‌شود.

[Shortcode-variables slug=”alert”]

اگر پایتان دچار آرتریت است یا فکر می‌کنید که آرتروز دارید، حداقل سالی یکبار آنرا توسط یک پزشک مورد معاینه قرار دهید.

پزشکان معاینه سالانه را از این جهت توصیه می‌کنند تا مطمئن شوند که هیچ گونه تغییری در پای شما رخ نداده است ضمن اینکه اگر وسایلی مانند بریس و ارتوز که وسایل اصلاح فرم بدن هستند استفاده می‌کنید از کارکرد درست آنها اطمینان حاصل کنند و اگر درد دارید منتظر ویزیت‌های سالانه نباشید و فوراً به دکتر مراجعه کنید.

در کلینیک توانبخشی یادمان از روش‌های مختلف فیزیوتراپی از جمله لیزر پرتوان، مگنت تراپی و التراسوند برای درمان درد بیماران مبتلا به انواع آرتروز استفاده می‌شود.

[Shortcode-variables slug=”alert1″]

انواع آرتروز شست پاو علت و نشانه‌های آنها

اگر سن شما بالای ۶۰ سال است ممکن است دائم در پاهایتان درد حس کنید. بالغ بر نیمی از افراد در سنین شصت تا هفتاد سال از آرتروز پا رنج می برمد. در حقیقت این آسیب زودتر از اینها شروع می‌شود : از چهل سالگی به بعد به مرور زمان پایتان دچار فرسایش می‌شود.

آرتریت التهاب داخل یا اطراف مفاصل است که سبب تورم، درد و خشکی مفاصل می‌شود. به طور کلی می‌توان آنها را به دو دسته تقسیم کرد:

. استئوآرتریت و انواع دیگر فرسایشی آرتریت‌ها

. آرتریت‌های التهابی

استئوآرتریت

استئوآرتریت شایع‌ترین علت آرتریت است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان با آن درگیر هستند. این نوع از آرتریت در طی زمان و به علت استفاده مفرط از مفصل رخ می‌دهد. غضروف بین استخوان‌های مفاصل محوری بدنتان ساییده و فرسوده می‌شود. در ساییده شدن استخوان‌ها به یکدیگر درد و تورم را به همراه خواهد داشت. استئوآرتریت اغلب باعص از بین رفتن غضروف در قاعده انگشت شست پا سبب درد مفصل این انگشت می‌شود. در نتیجه زوائد استخوانی در مفصل ایجاد می‌شوند که درد و کاهش حرکت انگشت شست را به خود به همراه دارند.

آرتریت در پا سبب درد و کاهش قدرت، انعطاف پذیری یا توانایی فعالیت می‌شود. برای میلیون‌ها فردی که دچار آرتریت در پاهایشان هستند فعالیت‌های ساده روزانه مانند راه رفتن حتی برای برداشتن نامه می‌تواند دردناک باشد. در حقیقت می‌توان گفت راه رفتن غیر ممکن می‌شود.

نقرس

نقرس فرمی پیچیده از آرتریت است که باعث ایجاد درد شدید در انگشت شست پا می‌شود. مردها بیشتر مبتلا به نقرس می‌شوند گرچه خانم‌ها نیز در سنین یائسگی شانس ابتلای بیشتری را پیدا می‌کنند. نقرس به علت سطوح بالای اوریک است در خون ایجاد می‌شود که موجب رسوب کریستال‌های اورات اطراف مفاصب و گاهی اوقات رسوب آنها در کلیه و ایجاد سنگ‌های کلیوی می‌شود. در صورت عدم درمان حملات درد انگشت شست پا متناوب‌تر می‌شود و صدمات شدیدتری را به غضروف وارد می‌کند که عملکرد مفصل را تحت تأثیر خود قرارمی دهد.

گاهی اوقات آرتریت نقرسی بصورت حمله نگهانب شبانه رخ می‌دهد. درد مفصل انگشت شست پا گاهی چنان می‌تواند دردناک باشد که حتی وزن ملحفه برای فرد دردناک باشد.

آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید معمولاً در هر دو پا رخ می‌دهد و مفاصل یکسانی را در هر دو پا درگیر می‌کند. این در تضاد با استئو آرتریت است که معمولاً یک مفصل خاص را گرفتار می‌سازد.

آرتریت سوریاتیک

آرتریت سوریاتیک هم می‌تواند انگشتان پا را درگیر ساز که باعث التهاب سوسیس مانند به اسم داکتیلیت می‌شود. آرتریت سوریاتیک همچینین می‌تواند همراه با التهاب بافت همبند رباط (انتز) که تاندون‌ها و رباط‌ها در آن به استخوان متصل می‌شوند، باشد. در پا معمولاً این اتفاق بصورت فاشئیت پلانتارمی افتد که التهاب نواری بافتی است که استخوان پاشنه را به انگشتان پا متصل می‌کند، بعلاوه زوائد استخوانی ایجاد می‌شود که تحت عنوان اسپور استخوان شناخته می‌شوند که اگر روی سایر استخوان‌ها یا بافت‌های نرم کشیده یا فشرده شوند می‌توانند باعث درد شوند.

اسپوندیلیت انکیلوزان

اسپوندیلیت انکیلوزان هم می‌تواند باعث انتز شوند مثل فاشئیت پلانتار و درد در تاندون آشیل.

راه‌های درمان هالوکس ریجیدوس (آرتروز شست پا)

پزشکان راهکارهای زیر را برای کاهش درد، خشکی و تورم که بیماران آرتریتی با آن آشنایی کامل دارند توصیه می‌کنند.

برای کاهش درد داروی ضد التهابی مصرف کنید

از میان داروهایی که نیاز به تجویز نسخه ندارند (OTC) داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند تورم مفاصل و دردی ناشی از آرتریت می‌باشد را کاهش دهند. طبق دستور العمل آن‌ها را مصرف کنید و پزشک خود را در جریان داروهای مصرفی‌تان قرار دهید.

یک ماساژ پای آرامش بخش داشته باشید

اثرات آرامش بخش ماساژ تنها به پشت یا شانه‌ها محدود نمی‌شود. ماساژ پا گاهی اوقات می‌تواند شما را از شر درد خلاص کند. پنجه پاهایتان مثل انگشتانتان را بخوبی ورز دهید. این کار را از بالا شروع کنید و در مسیرتان تا پایین پا آن را ادامه دهید. این کار را می‌توانید خودتان انجام دهید یا از شخص دیگری بخواهید تا آنرا برای شما انجام دهد.

از درمان‌های موضعی برای آرتریت پا استفاده کنید

بعضی افراد گمان می‌کنند که درمان موضعی می‌تواند آنها از درد پای آرتریتی نجات دهد. در درمان‌های موضعی به دنبال آنهایی باشید که از کاپسیسین که ماده‌ای در فلفل‌های چیلی است استفاده می‌شود. به نظر می‌رسد این ماده می‌تواند ماده p که یک انتقال دهنده درد در بدن است را کاهش دهد. کاپسیسین بصورت بدون نسخه بصورت های کرم، پماد، چسب، ژل، لوسیون، مایع یا نوار تحت عناوین و با نام‌های تجاری مختلف فرخته می‌شود.

از دستگاه‌های ارتوتیک برای ایجاد استحکام و تعادل استفاده کنید

عصا، بریس، کفی کفش ـ مشکل اصلی‌تان مشخص می‌کند کدام یک را نیاز دارید. بعضی افراد که در پای خود دچار آرتریت هستند با زدن انگشتان پایشان به یکدیگر تسکین پیدا می‌کنند. برخی دیگر برای حفظ استقامت خود از عصا استفاده می‌کنند. علاوه بر این برخی از افراد راه نجات از درد پا را در استفاده از کفی‌های طبی یافته‌اند چرا که می‌توان با استفاده از آنها بدفرمی‌ها را اصلاح کرد و وزن را بصورت مساوی بین قسمت‌های مختلف کف پا توزیع کرد. می‌توانید این کفی را بصورت آزاد بخیر را به دلخواه شما ساخته شود.

برای تسکین درد پا از کفش‌های طبی استفاده کنید

کفش‌های راحت طبی راه حلی برای آرتریت پاها می‌باشند. کفش‌های باید به اندازه کافی پهن باشند تا روی پینه یا میخچه‌های پا فشاری نیاورند. در صورتی که درمفصل انگشت شست پایتان درد دارید از کفش‌های پاشنه بلند استفاده نکنید چرا که فشار بیشتر بر پنجه شما وارد می‌کند.

تقویت کننده قوس پا برای ثابت نگه داشتن مفاصلی که تحرکشان بیشتر از آن چیزی است که باید باشد ضروری است. کفش‌های چند لایه ورزشی که امروزه معروف شده‌اند می‌توانند انتخاب خوبی برای سلامت پا باشند.

تخت‌های راکر باتم این کفش‌ها کارهایی را انجام می‌دهند که پا نمی‌خواهد آنها را انجام دهد

فیزیوتراپی

هنگامی که بحث مدیریت درد آرتریت پا در میان باشد قطعاً فیزیوتراپی (لینک به مقاله فیزیوتراپی) مفید خواهد بود و روش‌های مختلفی برای کاهش التهاب ارائه می‌دهد مثل ماساژ، آب درمانی، بسته‌های سرد، اولتراسوند، مغناطیس درمانی و لیزر. هنگامی که التهاب اولیه فروکش کرد، فیزیوتراپیست برنامه‌ای کششی و قدرتی تنظیم می‌کند تا قدرت و انعطاف پذیری فرد بازگردد، تعادل او افزایش پیدا کند و از فشاری که بر مفاصل پا وارد است کاسته شود.

بیشترین فایده فیزیوتراپی برای بیمارانی است که در مراحل اولیه آرتریت هستند. چرا که مفاصلشان تقریباً هنوز انعطاف خود را دارد و بیشتر برای بدست آوردن تعادلشان نیاز به کمک دارند.

تاندون آشیل خود را برای افزایش انعطاف پذیری بکشید

احتمالاً آنقدر که روی فرم بودن شکم و ران‌هایتان برایتان مهم باشد شاید پاهایتان زیاد به چشم نیایند. اما ورزش دادن پاهایتان می‌تواند به شما کمک کند تا انعطاف و قدرت تحرک پاهایتان را افزایش دهید که وقتی پاهایتان دچار آرتریت شده باشند از اهمیت بالایی برخوردار است. در یک ورزش خوب شما باید تاندون آشیل خود را به خوبی تاندون‌های پنجه و انگشتانتان کشش دهید (تاندون پشت پاشنه). یک فعالیت ساده مناسب برای پاهای آرتریتی بالا و پایین آوردن انگشتان پا است.

حرکات کششی برای کمک به حرکت مفاصل مفید هستند ولی آنها را تا حدی که به خودتان آسیب بزنید انجام ندهید.

تزریق کورتیزون

تزریق داخل مفصلی کورتیزون یک درمان ضد التهابی قدرتمند است که برای کاهش درد مفاصل آرتریتی استفاده می‌شود. تسکین دردی که در اثر تزریق به شما دست می‌دهد ممکن است موقتی باشد.

جراحی پا را بعنوان یک گزینه برای درمان آرتریت در نظر داشته باشید

جراحی پا می‌تواند مفید باشد ولی درمان کاملی نیست. گاهی مشکلات بوجود آمده علی رغم جراحی عود کنند. هنگامی که درد زندگی روزانه و فعالیت‌های شما را مختل می‌سازد جراحی همیشه باید بعنوان گزینه آخر مدنظر باشد. روش مناسب برای شما بسته به نوع آرتریتی که با آن درگیر، محل آن و تاثیرآن بر مفاصلتان دارد.

دو طیف وسیع برای جراحی پا وجود دارد: جوش دادن مفاصل و تعویض مفاصل. در صورتی که مشکل تحرک بیش از حد مفصل باشد آنرا جوش می‌دهید و اگر حرکات آن کافی نباشد باید سعی در به حرکت در‌آوردن مفصل داشته باشید.

بهبودی پس از جراحی آرتریت شست پا

میزان بهبودی پس از انجان عمل جراحی پا بسته به روش بکار گرفته شده متغییر است. به اغلب بیماران اجازه داده می‌شود تا روی پاهای خود راه بروند. بیمارانی که عمل‌های مینور( مثل از بین بردن اسپور های استخوانی یا ایمپلنت غضروف مصنوعی (کارتیوا)) انجام داده‌اند، پس از یک تا دو هفته می‌توانند با کفش‌های عادی راه بروند. زمانی که برش‌های استخوانی انجام شدند، بیماران محدودیت بیشتری در راه رفتن دارند و باید به مدت ۶ هفته یا بیشتر از کفش‌های بعد عمل جراحی استفاده کنند. هنگامی که جوش دادن استخوان ضروری باشد پزشک می‌تواند بلافاصله بعد از اتاق عمل اجازه راه رفتن با چکمه تقویتی به مدت ۶ هفته (تا زمانی که استخوان بهبود پیدا کند. در جراحی‌های تعویض مفصل هم بسته به حد روش جراحی می‌توانند اجازه راه رفتن را پیدا کنند اما اغلب باید از کفش‌های تقویتی استفاده کنند.