|
3 سال پیش
«اوراقِ محزون»

.من به جای عشق سنگ در سینه می نهم خورشید بی وطن است گریه می کنم برای خورشید من گریان زاده شده ام عمر

.من به جای عشق سنگ در سینه می نهم خورشید بی وطن است گریه می کنم برای خورشید من گریان زاده شده ام عمر
.
من به جای عشق سنگ در سینه می نهم.
خورشید بی وطن است
گریه می کنم برای خورشید
من گریان زاده شده ام
عمر ما از ما کوتاه تر است
عمر ما از فرصت ما تنگ تر است
آیا این درست است که میوه ی مرگ زندگی است؟
آیا مرگ میوه می دهد؟
در دست گرسنگان تکه نانی است...و در دهان کودکان شکر؟
من گریه می کنم چرا که کودکانم با دهانی پر خون مردند.

|محمود درویش؛ بیرون از اسطوره ها|

#‌محمود_درویش #‌ادبیات #‌شعر #‌هنر

بیشتر...


تبلیغات

تبلیغات


مطالب مرتبط