نوشته های فَراکنده _

قسمت دوازده ?

همین الان لبخندت را دیدم.
کاکا بجای لبخند میکه لبقند. خوب خودم ابداع کردم. میتونید بروید تو گوگل سرچ کنید کجای ادبیات فارسی کسی این اصطلاح و این فعل رو بکار برده؟ هیچ کس جز کاکا_نایمیراکا.
به نظر من لبخند آدمها یا همان لبقندِ آدمها یک نشانه از رستگاری و زنده بودن او دارد.لبقندها را باید فارغ از جنسیت نگاه کرد.
ساید گروه زیادی بادسنج که لبقند آدمها رو فقط براساس جنسیت ارزیابی کنند.
ولی کاکا میتونه یک لبقند رو ببینه و تا حدود زیادی بفهمه که اون شخص در زندگی اش چطور آدمی بوده.
حالا فردا میان دق الباب که بیا آینده زندگی مونو برامون بگو.
نه جیگر. من وقت این کارها رو ندارم. نصفه شبها وقتی همه خوابند از سیاره ی مرّیخ ازم مشورت میخان و باید مشکلاتشون حل بشه.
روز هم که میسه چهارتا کتاب رو باید به چهارتا آدم برسونم و بهرحال اگرچه نیازی به مادیات ندارم اما تلاش برای این حداقل ها رو نباید ترک کنم.یکی از کاهنانِ معابدِ تبت رو که هفت سال قبل باهاش ملاقات داشتم بهم کخت کاکا .اگر حتی هیچ نیازی به تلاش برای معیشت نداشتی اما حرکت کن و یک کاری حداقل آنجام بده تا کمی هم رنج بکشی و رنج اونهایی که برای معیشت تلاش میکنند را بدونی.منم کختم باسه.
الان سروصدای پیرمردی که روبروم نشسته درمیاد. این پیرمرد مدتیست که از سیاره هاکاکزه آمده و مهمان من شده.کاکا سیگار داری؟
بله الان میارم.

#‌کاکا #‌نایمیراکا #‌علیرضا_کریمی #‌کتابِ_کاکا #‌کاکا_کتاب #‌ادبیات_آزاد #‌ادبیات_مستقل #‌ادبیاتِ_کاکا #‌تخیل #‌ریسک #‌نوآوری #‌خلاقیت #‌نوشته_های_فَرا_کنده #‌نوشته_های_فَراکنده #‌کاکا #‌نایمیراکا #‌کاکا_کتاب #‌ادبیات_خودباوری #‌هازارزه_جم #‌هازارزه