#

سالها پیش به شوخی گفته بودم:
چون ماه "ربیع" آید، نوبت به "رفیع" آید!...
محرّم و صفر که می شود، منبر و میکروفون را تحویل می دهیم و به استراحت می پردازیم. و حالا باز سر و کله مان کم کم پیدا می شود. ابتدا با برنامه "به سلامت" در شبکه ای به همین نام؛ "شبکه سلامت" که خوشبختانه همه دارند.
همین اول کاری عرض کنم که محور و موضوع اصلی این برنامه، آسیب های اجتماعی و در راس آن اعتیاد به مواد مخدر لعنتی و کثافتِ بی شعورِ عوضی است که با سلامت ملت همیشه در صحنه ما و در راس آن، جوانان برومند و معتاد ما بازی می کند.
یعنی چشم دیدن مواد مخدر را ندارم. بس که دیدم و دیدیم که چه بلاهایی بر سر افراد و خانواده ها و در نهایت جامعه، آورده است.
اینبار راجع به این مسائل با چهره های نام آشنای عرصه ورزش و سینما و تلویزیون هم علاوه بر کارشناسان و روان شناسان و مسوولان اجرایی به گفتگو نشستیم که ملت خیال نکنند اعتیاد فقط مختص یک بخش هایی از جامعه است و بقیه با آن درگیر نیستند یا نظری ندارند. این است که به راحتی از یک چهره مطرح اجتماعی می پرسم: تا به حال، معتاد هم شدید؟!
سعی شده تا مبنا و محور جدی این برنامه که اعتیاد است، با چاشنی و ادبیات طنز هم همراه باشد که مباحث خیلی خشک و تکراری و فقط علمی و آماری نباشد که موجب طرد بیننده شود؛ چه رسد به خواهران و برادران عزیز معتاد!
زود کانال را عوض نکنند یا تلوزیون را از بیخ خاموش نکنند. دقایقی به تماشا بنشینند و اگر دیدند بیراه می گوییم و چرت و پرت؛ بعدش بزنند شبکه های دیگر و یا احیاناً خدای نکرده، ماهواره!....گفته بودیم دیش ها را جمع کنند، اما خب لاکردار اثر نکرد. هی ما جمع کردیم، هی ملت نصب کردند. عین قضیه فیلترینگ و فیلترشکن های ملعون!.. شدیم بلاتشبیه، تام و جری!
حافظ که هیچگونه اعتیادی به مواد مخدر و مخرّب نداشته، خطاب به اهل سلامت و شبکه سلامت فرموده است:
ای صاحب کرامت، شکرانه سلامت
روزی تفقدی کن، درویش بینوا را
یعنی، ای که خدا را شکر، سالم و تندرست هستی؛ ما همه منتهی"کشتی نشستگانیم" و اگر بشکند و سوراخ شود، باز هم همه "کشتی شکستگانیم" و خلاصه مبتلای همیم. شریک زندگی اجتماعی هم. پس به درد دیگران، این درد مشترک، اهمیت دهیم و نسبت به آن حساس باشیم. فقط گلیم خویش را از موج خیز حادثات، به سلامت بیرون نکشیم.
آی آدمها!
که بر ساحل نشسته
شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می سپارد جان
یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند
روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید....
فلذاست که حقیر نیز سر از شبکه سلامت در آورد.
تو می روی به سلامت، سلام ما برسانی......