استدعا دارم تا انتها مطالعه کنید
کاملا مشخصه که در طول این سال ها با جنگل خواری ، ساحل خواری ، کوه خواری و... بلایی سر جغرافیای ایران آوردیم که علیرغم وجود خشک سالی کشنده دیگر جرات نمی کنیم طلب باران کنیم مبادا که سیل بیاید!
همین طور کاملا مشخصه که در طول چند دهه به دلیل عدم مدیریت منابع طبیعی ، شهرسازی های غلط ،خانه نشین کردن کارشناسان اصلح و مدیران کاربلد در زمینه ی محیط زیست و تغییرات اقلیمی ، هیچ قدم مثبتی از سوى دولت ها و شهرداران برداشته نشده...هیچ ، چرا كه اكثرا مستقيم يا غير مستقيم از پس رقم خوردن اين فجايع زيست محيطى سهم اقتصادى كلان داشته اند!
از ديگر سو هنگام وقوع بلایای طبیعی ، مدیریت بحران عملا بى معناست چرا كه خشم طبيعت مهار ناشدنى ست(كافى ست به وقایع سونامی اندونزی یا طوفان کاترینا رجوع كنيم ، خواهيم ديد كه هيچ ستاد بحرانى بى يارى فراگير مردم از پس امور برنميايد)بنابراین در زمینه ی بلاياى طبیعی تنها پیشگیری و آگاه سازى و آمادگى رسيدگى به خسارت خوردگان به كاهش ابعاد فاجعه کمک می کند.
حال مسئله اين است كه زلزله را میتوان بلا دانست اما قطعا بارانی که ایران شدیدا به آن نیاز دارد چیزی جز لطف طبیعت و پروردگار نيست که به هزار و یک دلیل ناموجه تبدیل به فاجعه می شود.پس شکواییه های چون : "خدایا تا کی؟ خدایا بسه دیگه! مگه این مردم چه گناهی کردند!!” بی معناست چرا كه خدا اقليم زيستی ايران را تخريب نكرده! جدا کردن خودمان از سبب وقایع پیش آمده تنها ناشی ازبی مسووليتى تاریخی همه ى ماست!بله همه ی ما.
هر کدام مان که تا به حال درختی نکاشته ایم...هرکدام که در خانه یا اپارتمانی زندگی می کنیم که از پس تخریب طبیعت و باغ با يا بدون استفاده از هر گونه رانتی ساخته شده! سازندگان ریز و درشت در شهرهای ریز و درشت!
اگر تا به حال قدمی برای حفظ محیط زیست حالا دیگر از دست رفته ی ایران برنداشته ايم ، تك سرنشين رانده ايم ، انبوه پلاستيك را به طبيعت سپرده ايم ، در تعطيلات بی شمار تقويم مان به شرق و غرب و جنوب و شمال ايران حمله كرده ايم و طبيعت ش را به يغما برده ايم و در پاسخ پوزخندى زده ايم كه "اى بابا وضعيت خراب تر از اين حرفاست ، ایران دیگه از دست رفته" در این انهدام جغرافیایی سهم داريم.
من مسوليت سهم تخريب خودم در اين کشور را مى پذيرم .
#‌من_هم_مقصرم #‌اشكان_خطيبى
#‌earthsong