به گزارش سلامت نیوز به نقل ازهلث دییک مطالعه جدید نشان می دهد افراد مسنی که هر روز زود از خواب بلند می شوند ذهن هوشیارتری دارند و علائم افسردگی کمتری نشان میدهند.

استفان اسمگولا استادیار روانپزشکی در دانشگاه پیتسبورگ ، نویسنده اصلی این مقاله،با بیان اینکه :«این یافته ها ثابت نمی کند که یک سبک زندگی فعال از زوال ذهنی یا افسردگی جلوگیری می کند.» گفت:«تنظیم برنامه خواب منظم و فعال نگه داشتن بدن و ذهن در طول روز از عادات سالم است و اگر در رختخواب با مشکلی درگیر هستید، این مشکلی به مشکلاتتان می افزاید.البته هیچ کس نمی گوید که سالمندان باید دائما در حال حرکت باشند.در واقع فعالیت" یک اصطلاح گسترده است و شامل تحریک فیزیکی، ذهنی و اجتماعی است. انجام کارها، پیاده روی، بازی با نوه ها و گذراندن وقت با دوستان همه مهم است.»

اسمگولا گفت: « به این معنا که افراد مسن‌تری که افسرده هستند یا اختلالاتی در حافظه و تفکر دارند، به احتمال زیاد عادت‌های خواب نامنظم دارند .»

یافته‌های جدید - که اخیراً به صورت آنلاین در JAMA Psychiatry منتشر شده است - بر اساس یک مطالعه ملی بهداشت فدرال است. این شامل 1800 بزرگسال (میانگین سنی 73 سال) بود که به مدت یک هفته به طور مداوم از مانیتور مچ دست استفاده می کردند تا میزان حرکت خود را اندازه بگیرند. آنها همچنین پرسشنامه هایی را تکمیل کردند که علائم افسردگی (حافظه و توانایی های تفکر) را ارزیابی می کند.

تیم اسمگولا می‌خواست ببیند آیا الگوهای معمولی فعالیت روزانه در میان بزرگسالان مسن‌تر ایالات متحده رایج است و آیا این الگوها با سلامت شناختی و روانی آنها مرتبط است یا خیر.

محققین دریافتند که در واقع چهار الگوی فعالیت مشترک وجود دارد. بزرگ‌ترین گروه، که شامل 38 درصد از افراد مسن‌تر می‌شد، دارای چیزی بودند که محققین آن را الگوی سحرخیزان می‌نامند: آنها قبل از ساعت 7 صبح از خواب بیدار می‌شدند و هر روز در یک دوره 15 ساعته فعال بودند.

دومین گروه بزرگ (تقریباً 33 درصد از شرکت کنندگان) مشابه بودند، اما آن افراد کمی دیرتر از خواب بیدار شدند یا شب زودتر میخوابیدند. بنابراین دوره فعالیت آنها کوتاهتر بود، در حدود 13 ساعت در روز.

مشخص شد که آن سالمندان نسبت به گروهی که زود بیدار می شوند وضعیت بهتری نداشتند، با خطر بالاتری برای نشان دادن اختلالات شناختی خفیف: در مجموع، 12٪ در مقابل حدود 7٪ از افراد سحرخیز بودند.

سپس دو گروه نهایی قرار گرفتند که 30 درصد از کل شرکت کنندگان را تشکیل می دادند. برنامه های روزانه آنها کمتر منظم بود - چیزی که اسمگولا به عنوان "از دست دادن ریتم فعالیت روزانه" توصیف کرد .

افراد مسن در این دو گروه بالاترین میزان اختلال شناختی خفیف را داشتند که بین 18 تا 21 درصد بود. آنها همچنین به احتمال زیاد دارای نمرات افسردگی "از نظر بالینی قابل توجه" بودند که از 7.5٪ تا 9٪ متغیر بود - در مقابل 3.5٪ در گروهی که زود به زود رشد می کردند و به طور مداوم فعال بودند.

محققان توانستند عوامل دیگری مانند سن، نژاد و سطح تحصیلات شرکت‌کنندگان را در نظر بگیرند. و الگوهای فعالیت روزانه همچنان با سلامت شناختی و روانی مرتبط بود.

سالمندانی که کم تحرک هستند باید انتظارات واقع بینانه داشته باشند، بنابراین سعی کنید 10 دقیقه پیاده روی کنید و به عنوان مثال به تدریج به 30 دقیقه افزایش دهید.

تنظیم برنامه خواب منظم نیز مهم است. پس از بازنشستگی، افراد مسن هنوز باید زودتر از خواب بیدار شوند و یک روال عادی را برای ساختار بخشیدن به روزهای خود در نظر بگیرند.

گفتن این چیزها راحت تر از انجام دادن است. افرادی که علائم افسردگی دارند، ممکن است نیاز داشته باشند با مراجعه به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تغییرات ریتم زندگی خود را شروع کنند.

اسمگولا گفت که باز هم قدم های کوچک بهتر از بی قدمی است.