انسان بطور طبیعی در این دنیا با نگرانی‌ها و اضطرابهایی روبروست و همواره برای رفع آنها تلاش کرده است. البته مسبب بخش عمده‌ای از اضطراب‌ها و عدم آرامش، خودمان هستیم.
بر اساس قانون و هرم مازلو آرامش و امنیت خاطر و جان، بلافاصله بعد از نیازهای فیزیکی مورد اهمیت قرار گرفته است. برای رفع اضطراب و رسیدن به آرامش روح و روان باید تدابیری را اندیشید تا به آن برسیم.
آرامش چگونه به دست می‌آید؟ متاسفانه آرامش کلمه‌ای است که امروزه به آرزویی دست نیافتنی برای خیلی از انسان‌ها تبدیل شده ‌است.
اینکه چگونه آرامش داشته باشیم تا حد زیادی به باورها و شیوه زندگی ما برمی‌گردد. دنیای امروز و مشغله‌های آن استرس‌ها و نگرانی‌های جدیدی برای ما ایجاد کرده است. اما باید به این نکته توجه کرد که داشتن آرامش شرط اساسی برای رسیدن به شادی و موفقیت در زندگی است. پس اهمیت دارد راه‌های رسیدن به آن را بیاموزیم.

گذشته را رها کن و در حال زندگی کن

یکی از عادتهایی که اکثر مردم دارند اینست که در گذشته زندگی کرده و غصه آینده‌ای که نیامده را می‌خورند و همین مسئله باعث ناآرامی روح و جانشان می‌شود. پس به حال که در آن هستی توجه کن.
امام على(علیه‌السلام) می‌فرماید:
گذشته‌ی امروزت سپرى شد و آینده‏اش مورد تردید است. پس زمان حال را غنیمت بدان.(1)

گذر زمان، حلاّل مشکلاته، به خود زمان بده

وقتی مشکلی برای ما بوجود می‌آید، اکثرا دستپاچه شده و دنبال راهکاری هستیم و آرامش خود را از دست می‌دهیم. غافل از این که گاهی صبوری و گذر زمان باعث حل شدن مشکل می‌شود.
امام علی(علیه‌السلام) می‌فرماید:
در مشکلات، فرد صبور، پیروزی را بدست می‌آورد، گرچه زمان طولانی بگذرد.(2)

از حرص و طمع دوری کن

کسانی که حریص هستن و چشم طمع به مال دیگران دارند روی آرامش نمی‌ببیند. حریص روز به روز خود را گرفتارتر می‌کند تا جایی که دائما در رنج و غصه خوردن هستن.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید:
کسی که به مالِ دیگران طمع و چشمداشت دارد حزن و اندوهش بسیار خواهد شد.(3)

همیشه به یاد خدا باش

کسی که به خداوند ایمان داشته و در تمام لحظات زندگی او را از یاد نبرد و تمام زندگی‌اش را به او بسپارد و از یادش غافل نشود قطعا به آرامش واقعی خواهد رسید. چرا که او را قاضی‌الحاجات می‌داند.
حضرت علی(علیه‌السلام) می‌فرماید:
امواج بلا و مشکلات و سختی‌ها را با دعا از خود دور کنید.(4)

دلبسته‌ی دنیا نباش

آنهایی که دلبسته‌ی دنیا هستن روی آرامش را نمی‌بینند چون همیشه نگران از دست دادن اموال و به فکر زیاد کردن ثروت خود هستند. بنابراین چیزی از آرامش و آسایش را درک نمی‌کنند. البته ثروت داشتن اشکال ندارد بلکه دلبستگی به آن، مخرب آرامش انسان است.
پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:
رغبت و علاقه به دنیا موجب غم و حزن انسان است.(5)

به بالاترین قدرت، توکل کن

کسی که به بزرگترین قدرت عالم هستی تکیه و توکل می‌کند هیچ ترس و نگرانی از افتادن ندارد. امورش را بخدا می‌سپارد و با آرامش منتظر حل آن به بهترین روش می‌نشینند. حرص مشکلات و سختی‌ها را نمی‌خورد و خود را به او می‌سپارد.
خداوند می‌فرماید: مَن یَتَوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ.
هر کس به خداوند توکل کند، خدا او را بس و کافی است.(6)

اهل تغافل باش

تغافل نقش بسزایی در آرامش روان و رفع اضطراب و نگرانی دارد و به معنای نادیده گرفتن بعضی از امور ناچیز و بی‌ارزش است که اعتنای به آنها منشأ مشکلات روحی می‌شود که با رعایت اصل تغافل می‌توان از آن پیشگیری کرد.
امام علی(علیه‌السلام) می‌فرماید:
کسی که تغافل نکند و از بسیاری از امور چشم نپوشد، زندگیش تیره و تار خواهد بود.(7)

به قضا و قدر اعتماد کن

منظور ترک اعتراض بر مقدّرات الهی در باطن و ظاهر و در گفتار و عمل است. معتقد به قضا و قدر الهى هرچه را که خدا بر او تقدیر کند، خیر مى‌داند و راضی به رضای خدا است و اندوهگین نمى‌شود.
امیرالمومنین(علیه السلام) می فرماید:
اعتماد بر قضا و قدر الهى برطرف کننده‌ی خوبی برای غم‌هاست.(8)

---

پی‌نوشت‌ها:
1- غررالحكم، ح9840.
2- نهج‌البلاغه، ح ۱۵۳.
3- بحارالانوار، ج۷۷، ص۱۷۲.
4- نهج‌البلاغه، ح 138.
5- بحارالانوار، ج73، ص91.
6- طلاق، آیه3.
7- غررالحکم، ج5، ص455.
8- میزان‌الحکمه،ص394، ماده حزن.