مصحف شریف را ببینید! در همین طلیعه‌ی دعوت، هنوز نه شریعتی تشریع شده و نه دستوری نازل، می‌فرماید:‌ این کتاب، هدایت است برای "متقین"! (بقره:2)
در سوره شعراء ‌هم سررشته‌ی سخنِ پنج نبی خدا، این گزاره است: «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ».
یک تفسیر این است که قرآن هرچند هدایت‌گرِ عموم انسان‌هاست،‌ ولی این آیات، نظر دارند به شرط نتیجه‌گیری از ساحت قرآن که تقواست.
اما دیدِ ژرف‌کاوانه‌تر می‌گوید در پهنه‌ی ‌آیات قرآن،‌ سخن از دو گونه تقواست: تقوای پیش از ایمان و تقوای پساایمان.
"تقوای پس از ایمان" روشن است اما "تقوای پیش از ایمان"، ‌یعنی «انصاف» و بیرون آمدن از پیله‌ی تعصبات. یعنی این منطق عالی قرآن که می‌گوید:
به خاطر حب و بغض‌های شخصی یا مکتبی، حتی در مواجهه با دشمنان هم از ریل انصاف خارج نشوید! دوستان که جای خود. (مائده:7)

یادمان باشد کینه و تعصب نمی‌گذارد آدم به عدالت وفادار بماند؛ پس، در نشست‌های حزبی و بگومگوهای سیاسی، تقوا پیشه کنیم و سوزن‌بان قطار تبلیغ به ریل تخریب نشویم!

پیوند به:

اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 1
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 2
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 3
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 4
اخلاق انتخاباتی و انتخابات اخلاقی 5