شین اسپلینت چیست؟عبارت شین اسپلینت دردی را توصیف می کند که در قسمت جلوی ساق پا و در ناحیه درشت نی احساس می شود. این درد در ساق پا و بین زانو و مچ تمرکز دارد.

پزشک احتمالا از این وضعیت با نام سندروم استرسی در سطح داخلی ساق (MTSS) نیز یاد می کند.

شین اسپلینت غالبا در افرادی دیده می شود که فعالیت های فیزیکی سنگینی انجام می دهند.

اشخاصی که در فعالیت های فیزیکی شدید یا ورزش های استاپ – استارت (توقف – شروع) همچون تنیس، راکت بال، فوتبال و بسکتبال شرکت می کنند، بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.

در برخی مواقع، درد شین اسپلینت چنان شدید است که فرد باید فعالیت خود را متوقف کند.

شین اسپلینت، یک اختلال استرسی انباشته شده است.

ساییده شدن و فشار مکرر استخوان ها، عضلات و مفاصل ساق پا مانع از آن می شود که بدن بتواند به شکل طبیعی خودش را ترمیم و بازیابی کند.

علت شین اسپلینت چیست؟

درد مربوط به شین اسپلینت در اثر اعمال مقدار نیروی بیش از اندازه به استخوان ساق پا و بافت های متصل به آن در تماس با عضلات محیطی اش به وجود می آید.

این نیروی مفرط موجب تورم عضلات شده، فشار وارد بر استخوان را افزایش می دهد و در نهایت باعث درد و التهاب می شود.

شین اسپلینت هم چنین می تواند در اثر واکنش های فشاری به شکستگی استخوان ایجاد شود.

ساییدگی های مداوم می تواند موجب ترک لحظه ای در استخوان های پا شود. اگر زمان استراحت به بدن داده شود، می تواند خود به خود این ترک ها را ترمیم کند.

با این حال اگر بدن فرصت کافی برای استراحت نداشته باشد، این ترک های کوچک به شکستگی های کامل یا تنشی تبدیل می شوند.

چه کسانی در معرض شین اسپلینت قرار دارند؟

ویژگی های جسمی و فعالیت های مختلف می توانند فرد را در معرض خطر شین اسپلینت قرار دهند. عوامل خطرناک شامل موارد زیر می شود:

• ناهنجاری جسمی (مانند صافی کف پا)
• ضعف عضلانی در ران یا باسن
• عدم انعطاف پذیری
• شیوه های تمرینی نا مناسب
• دویدن در سراشیبی
• دویدن در سطوح شیبدار یا زمین ناهموار
• دویدن بر روی سطوح سخت مانند بتن
• استفاده از کفش نا مناسب یا کهنه برای دویدن یا بدنسازی
• شرکت در ورزش هایی که استاپ – استارت های سریع دارند؛ (مانند فوتبال یا اسکی سرعت)

همچنین در حالت خستگی عضلات و تاندون ها، احتمال وقوع شین اسپلینت بیشتر است.

زنان، افراد مبتلا به صافی کف پا و قوس کف پای انعطاف ناپذیر، نوآموزان نظامی و رقصنده ها نیز بیشتر در معرض گسترش شین اسپلینت هستند.

علائم شین اسپلینت

افراد مبتلا به شین اسپلینت، برخی از علائم زیر را تجربه می کنند:

• درد خفیف در قسمت جلویی ساق پا
• دردی که در حین تمرینات ورزشی افزایش می یابد
• درد در هر یک از دو طرف استخوان ساق پا
• درد عضلانی
• درد در قسمت داخلی ساق پا
• حساسیت به لمس و کوفتگی در قسمت داخلی ساق پا
• ورم ساق پا (معمولا به شکل خفیف)
• کرختی و ضعف در پاها

اگر روش های درمانی معمول برای شین اسپلینت جوابگو نیست یا هر کدام از علائم زیر را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید در ساق پا پس از افتادن یا تصادف
• ساق پایی که احساس گرما می کند
• ساق پایی که به شکلی مشهود متورم است
• درد در ساق پاها حتی در زمان استراحت

تشخیص شین اسپلینت

معمولا پزشک با انجام معاینه بالینی قادر به تشخیص شین اسپلینت است.

او درباره انواع فعالیت های فیزیکی که فرد دنبال می کند و هم چنین مدت زمان شرکت در این فعالیت ها سوالاتی می پرسد.

اگر پزشک به شکستگی استخوان یا هر وضعیتی دیگری به جز شین اسپلینت مشکوک شود، آزمایش های تشخیصی همچون تصویربرداری اسکن و پرتو ایکس را تجویز می کند.

درمان شین اسپلینت

درمان های خانگی

شین اسپلینت معمولا نیازمند دوری از فعالیت های جسمی خاص و استراحت دادن به پاها است.

این ناراحتی معمولا با چند ساعت یا حداکثر چند روز استراحت و فعالیت محدود، به طور کامل رفع می شود. مدت زمان پیشنهادی برای استراحت و دوری از فعالیت، دو هفته است.

در این مدت فرد می تواند در فعالیت هایی که احتمال آسیب دیدن بیشتر پاها در آن ها کمتر است، شرکت کند. چنین فعالیت هایی شامل شنا و پیاده روی می شود.

پزشک، معمولا انجام این کارها را به فرد توصیه می کند:

• بالا نگه داشتن پاها
• استفاده از پک های یخ برای کاهش ورم
• استفاده از داروهای ضد التهاب بدون نسخه پزشک مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• استفاده از بانداژ فشرده سازی الاستیکی
• استفاده از غلطک رولر فوم برای ماساژ ساق پا

قبل از شروع مجدد هر فعالیتی با پزشک خود مشورت کنید. گرم کردن پیش از آغاز تمرین، راه خوبی است تا متوجه شوید ساق پای شما دیگر مصدوم نیست.

عمل جراحی

به ندرت از عمل جراحی برای درمان شین اسپلینت استفاده می شود.

با این حال، اگر شین اسپلینت باعث درد و علائمی شده که بیش از چند ماه طول کشیده اند، پزشک احتمالا عمل جراحی را توصیه می کند.

این عمل جراحی به فاشیوتومی معروف است. در این روش، پزشک برش های کوچکی در بافت نیام اطراف عضلات پا ایجاد می کند.

این کار به شکل بالقوه می تواند بخشی از درد ناشی از شین اسپلینت را کاهش دهد.

آیا شین اسپلینت قابل اجتناب است؟

مراحلی که می تواند موجب دوری از شین اسپلینت شود، عبارت اند از:

• پوشیدن کفش هایی که کاملا اندازه هستند و پا را به خوبی محافظت می کنند.
• استفاده از کفی های جاذب ضربه
• پرهیز از تمرین بر روی سطوح سخت یا شیبدار و زمین های ناهموار
• افزایش تدریجی تمرین های شدتی
• گرم کردن پیش از تمرین
• حصول اطمینان از کشش صحیح
• شرکت در تمرینات قدرتی به خصوص تمرینات پنجه پا که عضلات پا را تقویت می کنند
• عدم مبادرت به تمرین در حین درد

هر برنامه تمرینی شدیدی نیازمند تقویت گروه عضلات محیطی است.

برای اجتناب از استفاده بیش از حد از عضلات و تروما، تمرینات بدنسازی باید برای هر گروه عضلات خاص، متنوع باشد.

اگر درد شدید عضلانی یا دیگر علائم جسمی در حال گسترش بودند، فرد باید از هر گونه برنامه تمرینی شدیدی دوری کند.

حرکات کششی

سوال:برای پیشگیری از ابتلا به شین اسپلینت، چه تمرینات کششی را باید انجام داد؟

جواب:یک راه موثر برای پیشگیری از شین اسپلینت، تقویت عضلات پا و باسن به خصوص ماهیچه های نزدیک کننده است.

تقویت عضلات پا می تواند با قرار دادن پنجه بر لبه جدول یا پله و انتقال وزن به پای دیگر صورت گیرد.

سپس بدن خود را به آرامی پایین و بعد دوباره بالا بیاورید. این حرکت را 25 بار تکرار کنید.

این حرکت باعث تقویت عضلات پا و پیشگیری از شین اسپلینت می شود.

تمرین دیگر برای تقویت عضلات باسن این است که به یک سمت دراز بکشید و پاها را روی هم قرار دهید.

باسن را به سمت بیرون بچرخانید و دوباره برگردید. این حرکت را نیز 25 بار انجام دهید.

از یک ترابند در اطراف زانو استفاده کنید تا باعث تقویت بیشتر عضلات شود.

بیشتر بخوانید:فیزیوتراپی پارگی رباط صلیبی: ورزش قبل و بعد عمل رباط acl

شماره تماس های ما : 02188088541 – 02188074196