افزایش خطر ابتلا به چاقی در مبتلایان به آسم

به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال‌اکسپرس، این تحقیق که توسط موسسه بهداشت جهانی بارسلونا(ISGlobal)، هدایت می‌شود، نشان داده که این خطر در میان بیماران مبتلا به آسم غیر آلرژیک، کسانی که مدت طولانی‌تری به این بیماری مبتلا بوده‌اند و کسانی که تحت درمان با کورتون هستند، نیز بیشتر است.

چندین مطالعه نشان داده‌اند که برخی از عوامل خطر از جمله عوامل محیطی، اقتصاد اجتماعی و رفتاری در آسم و چاقی مشترک هستند. این موضوع می‌تواند منجر به ایجاد هر دوی این بیماری‌ها شود.

"سابهابراتا مویترا"(Subhabrata Moitra)، که این تحقیق را در موسسه بهداشت جهانی بارسلونا انجام داده و اکنون محقق دانشگاه آلبرتا است، می‌گوید: برخی از تحقیقات قبلی روی مکانیسم‌هایی متمرکز بوده‌اند که چاقی بوسیله‌ آنها می‌تواند منجر به ایجاد آسم شود، اما این رابطه معکوس تا همین اواخر مورد توجه قرار نگرفته بود.

محققان از داده‌های مطالعه‌ای موسوم به "بررسی سلامت تنفسی جامعه اروپا"(ECRHS) استفاده کردند که در طول سه موج بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۴ و با بررسی‌های مجدد طی فواصل زمانی حدودا ۱۰ ساله جمع‌آوری شده بودند.

بین اولین و دومین بررسی، ۱۴.۶ درصد از شرکت کنندگانی که به آسم مبتلا نبودند، دچار چاقی شدند، در حالی که این درصد در میان شرکت کنندگان مبتلا به آسم تا ۱۶.۹ درصد افزایش یافت. تفاوت بین دو گروه زمانی آشکارتر شد که تیم تحقیقاتی آن را به صورت یک خطر نسبی(relative risk) در نظر گرفت که در آن نقش عوامل دیگری مانند آسم و سیگار لحاظ شد. در این حالت خطر ابتلا به چاقی در افراد مبتلا به آسم تا ۲۱ درصد افزایش یافت.

خطر ابتلا به چاقی در شرکت‌کنندگان مبتلا به آسم با طول مدت بیماری طولانی‌تر، ۳۲ درصد بیشتر از افرادی که دوره بیماری کوتاه‌تری داشتند بود و همچنین در افرادی که آسم غیر آلرژیک داشتند این میزان ۴۷ درصد نسبت به افراد مبتلا به آسم آلرژیک بیشتر بود.

 شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری تنفسی که تحت درمان با کورتون بودند نیز در مقایسه با افرادی که از این درمان استفاده نمی‌کردند، ۹۹ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا چاقی بودند.

"جودیت گارسیا-آیمریچ"(Judith Garcia-Aymerich)، رئیس برنامه بیماری‌های غیرواگیر و محیط زیست در موسسه بهداشت جهانی بارسلونا و نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: یک توضیح بالقوه برای افزایش وزن مرتبط با آسم می‌تواند کاهش فعالیت بدنی در بیماران مبتلا به آسم باشد. با این حال، نتایج ما این فرضیه را تایید نمی‌کند، زیرا سطوح فعالیت بدنی در مطالعه ما بر ارتباط مشاهده ‌شده تاثیری نداشت.

برخلاف مطالعه قبلی که ارتباط بین آسم و افزایش وزن را فقط در زنان نشان داده بود، در این مورد هیچ تفاوتی بین زنان و مردان وجود نداشت. می‌توان گفت این اولین مطالعه‌ای است که ارتباط میان چاقی و آسم را در بزرگسالان بدون توجه به جنسیت آن‌ها نشان می‌دهد.