سفر به انتهای شب شبی در انتهای سفر درباره کتاب سلین نوشتن هم ساده است هم سخت مثل خود رمان هم

سفر به انتهای شب شبی در انتهای سفر درباره کتاب سلین نوشتن هم ساده است هم سخت مثل خود رمان هم
سفر به انتهای شب و شبی در انتهای سفر

درباره کتاب سلین نوشتن هم ساده است و هم سخت. مثل خود رمان. هم ساده و هم سخت. ‌‌
‌‌
مخاطبان سفر به انتهای شب دو دسته هستند. دسته ای که شیفته رمان می‌شوند و دسته‌ای که رمان را حوصله سر بر، تیره و سیاه نما و خسته کننده می‌دانند. ‌‌
‌‌
این کتاب را به همراه یک گروه کتابخوانی خواندم. نظرات معمولا درباره سلین و آثارش متفاوت است. من هم این رمان را به دلایلی دوست داشتم و به دلایلی دوست نداشتم. ‌‌
‌‌
قهرمان رمان #‌سفر_به_انتهای_شب خود سلین، نویسنده رمان است. پزشک و نویسنده‌ای که ولگردانه زندگی کرده است. داستان این ولگردی از پیوستن او به ارتش شروع می‌شود و تا پیری او ادامه دارد.

مهم‌ترین نکته‌ای که می‌توان درباره سفر به انتهای شب گفت مسئله ولگردی است. سلین در داستانش یک ولگرد ادبی تولید کرده است، که از تعلق یافتن می‌ترسد. به همین دلیل هرگاه احساس کند جایی قرار است پاگیر شود سریع فلنگ رو می‌بندد.

توجه به زبان داستان سفر به انتهای شب هم موضوع مهمی است. سلین در کتابش با یک لحن عامیانه و ساده صحبت می‌کند که فرهاد غبرایی هنرمندانه این لحن را با جملات کوتاه و اصطلاحات عامیانه و کمی هم با چاشنی فحش به فارسی برگردانده است.

این رمان مجوز چاپ ندارد و باید از بازار غیرقانونی کتاب تهیه شود. درباره سلین و کتابش حتما در آینده در قالب‌های مختلف، به خصوص پادکست، صحبت خواهیم کرد. اما در ادامه باب صحبت همچنان باز است.
‌‌
سفر به انتهای شب در ایران کتاب معروفی است و من فکر نمی‌کردم اینقدر شناخته شده باشد. اثر مهمی است و باید خوانده شود. در ادامه بیایید بحث را ادامه بدهیم. حتما با هم بهتر یاد خواهیم گرفت. لطفا با نظراتمون به هم کمک کنیم که بهتر بخونیم.

پس نظر شما چیه درباره این کتاب؟ قبلا این کتاب رو می‌شناختین؟ چرا خوشتون اومده و چرا بدتون اومده؟
@‌bahambekhanim

بیشتر...


تبلیغات

تبلیغات


مطالب مرتبط