کادر ها در ترکیب بندی عکاسی لنزک

در این مطلب لنزک به مبحث کادر ها در ترکیب بندی می پردازیم. کادر مربع، مستطیل افقی، مستطیل عمودی و قاب های نامتعارف همچون دایره، مثلث و… در ابتدا با تعریف و ویژگی هر یک از این کادر ها شروع کرده و سپس با آوردن مثال مفاهیم را روشن تر می کنیم.

انواع کادر:

۱- کادر مربع

۲- کادر مستطیل افقی (نسبت های متعارف)و(پانوراماها)

۳- مستطیل عمودی ( نسبت های متعارف) و (ورتوراما ها)

۴- قاب های نا متعارف ( دایره – مثلث – بیضی و …)

هر کادر ویژگی های خودش رو داره که در ادامه بهش می پردازیم.

کادر مربع

کادر مربع کادری است که در آن همه چیز در تعادل و برابری است

زاویه ها

اندازه اضلاع

اندازه قطر ها

و …

در نتیجه نیرو های فعال در کادر برابر خنثی هستند و از پویایی خبری نیست.

این کادر بسیار مناسب نشان دادن

آرامش

تعامل

تعادل

توازن

ثبات

تعلیق

توقف

و …

است

هرچند عناصر می توانند این سکون را بر هم بزنند که جلوتر در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

مستطیل افقی

در گذشته ی نزدیک مستطیل افقی متعارف ترین انتخاب برای عکاسی بود. چراکه دوربین ها به صورت متعارف افقی دست گرفته می شدند.

هنوز هم اغلب عکاسان حرفه ای انتخاب اولشان (به لحاظ فراوانی) مستطیل افقی است.

مستطیل افقی شکل پایداری است.

این شکل هرگز نمی افتد و بستر مناسبی جهت نمایش عرصه های وسیع است.

مستطیل از یک سمت به مربع و از سمت دیگر به پانوراما ها تغییر شکل می دهد.

هرچه به مربع نزدیک شود پویایی اش بیشتر و هرچه به پانوراما نزدیک شود پویا یی اش کمتر می شود.

در زیر با ذکر چند مثال توضیحات بیشتر را بیان خواهم کرد.

خطوط افقی در مستطیل افقی باعث ایجاد دو پهنه یا دو سطح عریض می شود. طبیعتا خطوط افقی طولانی به نظر می آیند ( اما نه طولانی ترین). در حقیقت دو مستطیل افقی حاصل دو مستطیل دراز و باریک هستند. یکی بالا و یکی پایین که گاهی مناسب نشان دادن برتری و فرودستی نیز هستند.

خطوط عمودی در مستطیل افقی نوعی تعادل را برقرار می کنند.

الگو های قرینه یا الگو های تقابلی معمولا از این نوع تقسیم بندی بهره می گیرند.

مثل دو کفه ترازو.

خطوط قطری در مستطیل افقی طولانی ترین خطوط هستند.

این خطوط سازنده ی دو مثلث هستند .

باعث پویایی تصویر می شوند.

تقارن ذهنی ایجاد می کنند.

بستری برای رقابت و مقایسه ایجاد می کنند.

و می توانند بیانگر شیب باشند.

لازمه بدونید چشم به صورت کلی به سه شکل مختلف در مستطیل افقی حرکت می کنه.

بیضی

رفت و برگشت به چپ و راست

از مرکز و قطر ها به سمت هم (کمتر از دو مورد بالا)

مستطیل عمودی

با گسترش موبایل ها و شبکه های اجتماعی مرتبط با آن که اغلب عمودی فرض شده اند عکاسی با کادر عمودی اهمیت ویژه ای پیدا کرده است.

باید بدانیم عکاسی عمودی عکاسی سختی است و بسیار مستعد آن است که فضا های مطلوب را به بدی نشان دهد.

اما وقتی به درستی از آن استفاده شود به سختی می توان از آن گذشت.

مستطیل افقط شکل ناپایداری است و انگار قرار است بیوفتد.

وقتی طول آن افزایش پیدا کند به ان ورتوراما گفته می شود ( پانوراما عمودی).

در زیر با ذکر چند مثال توضیحات بیشتر را بیان خواهم کرد.

مستطیل عمودی بسیار متاسب نشان دادن ارتفاع و بلندی است.

پلان های بالا و پایین می توانند (بهتر است) با هم در ارتباط معناداری باشند.

اینجا قطره آب دست نیافتنی نشان داده شده است و با استفاده از کادر عمودی دور از جمعیت پایین قرار گرفته است.

شیب در مستطیل عمودی تند و بی رحم است.

شکوه و بلندی یکی از دستاورد های کادر مستطیل عمودی است.

خطوط افقی همیشه مسیر را طولانی تر می کند.

پانوراما

عکس هایی که اختلاف نسبت طول و عرض آن زیاد باشد و در راستای افق امتداد پیدا کرده باشد پانوراما نام دارد.

مثلا یک عکس سی در شصت سانتیمتر ( نسبت یک به دو)

یا سی در نود سانتیمتر (نسبت یک به سه)

عکاسی پانوراما لذت بخش و کمی سخت است.

جایگذاری عناصر در پانوراما تابع موضوعی به اسم تقسیم فضا است که بعد تر در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

اما به فعلا آنقدر بگوییم که یک عکس سی در شصت از دو مربع و یک عکس سی در نود از شه مربع شی در شی تشکیل شده است.

هر مربع را در ذهن خود یک مرز فرض کنید و بعد ببینید بهترین چیدمان برای تصویر شما کدام است.

ورتوراما

همان پانوراما عمودی است.

این کادر خیلی عمومیت ندارد اما بسیار مناسب دکوراسیون های خاص است.

ستون های پهن یا دیوار های بلند و کم عرض محل مناسبی برای نسبت تابلو های ورتوراما هستند.

برخی از نقاشی های شرقی به صورت سنتی در کادر ورتوراما بوده است.

الهام گرفته از طومار نویسی در شرق.

برای مطالعه نکات ترکیب بندی بیشتر و به اشتراک گذاشتن عکس های خود بهکانال تلگرام لنزکمراجعه نمایید.

نویسنده: محمدرضا معصومی