|
3 سال پیش
Islam_Quran_and_Sunnaقطعا شما را به چیزی از ترس چون آسیب دشمن یا غیرآن گرسنگی قحطی کاهش در اموال
«و قطعا شما را به چيزي از #ترس » چون آسيب #دشمن يا غيرآن «و #گرسنگی » و#قحطی «و كاهش در #اموال » به سبب بلاياي طبيعي و غير آن، و نيز به‌سبب آنچه كه‌خداوند جلّ جلاله بر اموالتان از #زكات و مانند آن فرض گردانيده است «و كاهش درجانها» با مرگ و كشته‌شدن در #جهاد «و كمبود محصولات» به‌سبب رسيدن آفات، يا به سبب #مرگ فرزندان «مي‌آزماييم» و امتحان مي‌كنيم «و #مژده بده صابران را» كه در بلاها صبر و شكيبايي پيشه مي‌كنند.
آن‌گاه خداوند بزرگ به معرفي اين صابران پرداخته، مي‌فرمايد:
«كساني كه چون مصيبتي به آنان رسد» مصيبت: نكبت و سختي‌اي است كه #انسان از آن آزرده و رنجور مي‌شود، هرچند كه آن پيش‌آمد كوچك باشد «مي‌گويند: ما از آن خداييم و به سوي او بازمي‌گرديم». اين كلمات، ملجأ مصيبت‌رسيدگان و پناه امتحان‌شدگان است زيرا جامع معناي اقرار به عبوديت الهي واعتراف به رستاخيز و حشر و نشر مي‌باشد. ام‌سلمه رضي‌الله عنها مي‌گويد: «روزي‌ابوسلمه (شوهرم) از پيش رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم آمد و گفت: از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم سخني‌شنيدم كه بدان شادمان شدم، ايشان در اين حديث شريف فرمودند: «هيچ بنده‌اي‌نيست كه مصيبتي به او برسد، آن‌گاه بگويد: إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ - اللهم أجرني في مصيبتي وأخلف لي خيراً منها: بار خدايا! مرا در مصيبتم #پاداش داده و براي‌من بهتر از آن را عوض بده، مگر اين كه خداوند جلّ جلاله به او پاداش داده و برايش بهتر از آن را جايگزين مي‌كند». ام‌سلمه مي‌گويد: پس اين حديث را از او به‌خاطر سپردم و چون او درگذشت، (انا لله و انا اليه راجعون) گفته و چنين دعا كردم: «اللهم أجرني في مصيبتي وأخلف لي خيراً منها: بار خدايا! مرا در مصيبتم پاداش‌داده و براي من بهتر از آن را عوض بده»، سپس با خود گفتم: بهتر از ابوسلمه براي من از كجا پيدا خواهد شد؟! همان بود كه چون عده‌ام گذشت، رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم از من - در حالي كه مشغول پيرايش پوستي بودم - اجازه ورودخواستند، دستهايم را شستم و به ايشان اذن ورود دادم، آن حضرت صلّی الله علیه و آله و سلّم نشستند ومرا براي خودشان خواستگاري نمودند، و چون از سخن خويش فارغ شدند، گفتم:
ادامه در کامنت?
آن‌گاه خداوند بزرگ به معرفي اين صابران پرداخته، مي‌فرمايد:
«كساني كه چون مصيبتي به آنان رسد» مصيبت: نكبت و سختي‌اي است كه #انسان از آن آزرده و رنجور مي‌شود، هرچند كه آن پيش‌آمد كوچك باشد «مي‌گويند: ما از آن خداييم و به سوي او بازمي‌گرديم». اين كلمات، ملجأ مصيبت‌رسيدگان و پناه امتحان‌شدگان است زيرا جامع معناي اقرار به عبوديت الهي واعتراف به رستاخيز و حشر و نشر مي‌باشد. ام‌سلمه رضي‌الله عنها مي‌گويد: «روزي‌ابوسلمه (شوهرم) از پيش رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم آمد و گفت: از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم سخني‌شنيدم كه بدان شادمان شدم، ايشان در اين حديث شريف فرمودند: «هيچ بنده‌اي‌نيست كه مصيبتي به او برسد، آن‌گاه بگويد: إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ - اللهم أجرني في مصيبتي وأخلف لي خيراً منها: بار خدايا! مرا در مصيبتم #پاداش داده و براي‌من بهتر از آن را عوض بده، مگر اين كه خداوند جلّ جلاله به او پاداش داده و برايش بهتر از آن را جايگزين مي‌كند». ام‌سلمه مي‌گويد: پس اين حديث را از او به‌خاطر سپردم و چون او درگذشت، (انا لله و انا اليه راجعون) گفته و چنين دعا كردم: «اللهم أجرني في مصيبتي وأخلف لي خيراً منها: بار خدايا! مرا در مصيبتم پاداش‌داده و براي من بهتر از آن را عوض بده»، سپس با خود گفتم: بهتر از ابوسلمه براي من از كجا پيدا خواهد شد؟! همان بود كه چون عده‌ام گذشت، رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم از من - در حالي كه مشغول پيرايش پوستي بودم - اجازه ورودخواستند، دستهايم را شستم و به ايشان اذن ورود دادم، آن حضرت صلّی الله علیه و آله و سلّم نشستند ومرا براي خودشان خواستگاري نمودند، و چون از سخن خويش فارغ شدند، گفتم:
ادامه در کامنت?
بیشتر...
تبلیغات
تبلیغات
مطالب مرتبط
