گاهی فکر می کنم مقصود زندگی آشتی دادن ماست با مرگ آتی از طریق فرسایش تدریجی ما، با نشان دادن به ما

??
«گاهی فکر می‌کنم مقصود زندگی آشتی دادن ماست با مرگ آتی از طریق فرسایش تدریجی ما، با نشان دادن به ما که زندگی، هر چه هم به درازا بکشد، آن طورها که تعریف می‌کنند نیست.»
کتاب درک یک پایان درباره خاطرات و تاریخ و از همه مهم‌تر درباره برداشت ذهنی ما از این‌هاست. درباره مسئولیت و پذیرفتن مسئولیت کارهایی است که زمانی فکر می‌کردیم هیچ ارزشی ندارند و اصلا مهم نیستند و همچنین داستانی درباره آدم‌های قرن بیست و یکم است. داستانی که ممکن است بخش‌هایی از آن برای هر کسی اتفاق بیفتد.
تونی وبستر راوی متفاوتی است.شاید برای اینکه آدم آرامی است، کمی متین و البته از همه‌ی این‌ها مهم‌تر، آدمی با درکی پایین درست مثل 99 درصد آدم‌ها.یا شاید بهتر است بگوییم همه‌ی آدم‌ها!درک او از اتفاق‌های زندگی‌اش آن‌قدر نابسنده است که جز سردرگمی احساس خاصی نسبت به مسائل زندگی‌اش ندارد.ورونیکا به او می‌گوید نه تنها او قبلا درک درستی نداشته بلکه الان هم یعنی حالا که قریب به شش دهه از عمرش می‌گذرد هم درک پایینی دارد و همین طور هم خواهد ماند. تونی فکر می‌کند بد نیست حتی بعد از مرگش هم روی سنگ قبرش خطاب به مخاطب یا مخاطبانش بنویسد که این آدم مدفون هیچ وقت نفهمید...
#‌درک_یک_پایان
#‌جولین_بارنز
#‌نشر_نو