معمای فراوانی
از آن دست کتابهایی که نگرش و زاویه ی جدیدی به اندیشه های آدمی در مواجهه با سیستم و ساختارهای دولتهای نفتی می دهد. بنظرم پاسخهای قانع کننده ای برای چرایی عقب ماندگی و توسعه نیافتگی در کشوری مثل ما دارد. تکیه گاه این کتاب بر نقد و تحلیل نهادگرایانه است. «نفتْ مدفوع شیطان است. ما در مدفوع شیطان غرق می شویم.» پرس آلفونسو بنیانگذار اوپک
یکی از طنزهای بزرگ در دولتهای نفتی این است که اصلاحات اداری که معمولن برای تصحیح ناکارایی ها انجام می شود در این کشورها می تواند سازوکاری برای تخریب بیشتر ظرفیت دولت تبدیل شود.دلیل آن روشن است:چون دولتِ نفتی مرکز انباشت است،اصلاحات از این قابلیت برخوردار است که مجموعه ی جدیدی از سازوکارهای گزینشی ایجاد کند که سیاست گذاران را از گروههای معین مصون می سازد و آنها را حتی به شکل تنگاتنگ تری به سایر گروهها گره می زند.
دولت ها در پیوستاری از «غارت گری»به«توسعه ای» قرار می گیرند.اینکه آیا دولتها غارت گر یا توسعه ای هستند تا حد زیادی بستگی به منشاء درآمدهای اصلی دولت دارد.

ادواردو گالیانو رمان نویس با طنزپردازی می نویسد: فقر آمریکای لاتین،پیامد ثروت طبیعی آن بوده است. و برای منطقه ی ما نیز... فقر خاورمیانه، پیامد ثروت طبیعی آن بوده است.
#‌معمای_فراوانی
#‌تری_لین_کارل
#‌جعفر_خیرخواهان
#‌نشر_نی
#‌معرفی_کتاب
#‌کتاب_خوب #‌دولت_نفتی
#‌در_هر_کتابی_رازی_نهفته_است