.ای دوست قبولم کن جانم بستان مستم کن وز هر دو جهانم بستان با هر چه دلم قرار گیرد بی تو آتش به من

.نوبهار است در ان کوش که خوشدل باشی که بسی گل بدمد باز تو در گل باشی من نگویم که کنون با که نشین

.راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست ان جا جز ان که جان بسپارند چاره نیست هر گه که دل به عشق دهی خوش