آیا سکوی المپیک شاخص توسعه یافتگی کشورهاست

المپیک به پایان رسید وجدولنهایی با رنکینگ نهایی مشخص شد اما یکی از موضوعات مهم در این مدت، ارتباط ورزش قهرمانی و میزان پیشرفت کشورها بود. مسئله‌ای که به محض افزایش تعداد مدال‌هایایراندرالمپیک(که دستاورد بسیار بزرگی بود) مطرح شد.

بی‌‌شک ورزش قهرمانی یکی از المان‌ها و شاخص‌های توسعه‌یافتگی است و این موضوع را می‌توان در رویدادهای ورزشی بزرگجهانبه وضوح دید که عمدتاً تیم‌ها و لیگ‌های معتبر از کشورهای توسعه‌یافته هستند.

با این حال، ورزش را در بهترین حالت می‌توان تنها یکی از شاخص‌های توسعه‌یافتگی نامید و همان‌گونه که با تکشاخصنمی‌توان در مورد توسعه‌یافتگی یا عدم آن قضاوت کرد، به صرف تعداد مدال‌ها در المپیک و کیفیت آنها نیز نمی‌توان یک کشور را در دستۀ توسعه‌یافتگان قرار داد.

گرچه جای خوشحالی دارد که ایران در بخش ورزشی بالاتر از دیگرکشورهای منطقهو غرب آسیا و حتی بالاتر از کشورهای شمال آفریقا یا برخی کشورهای دیگر قرار دارد و این موضوع را می‌توان و باید یک گام رو به جلو نامید اما ذکر دو نکته مهم است؛ اول اینکه تمام مدال‌ها تنها در دو رشته ورزشی کشتی وتکواندوکسب شد که الحق عملکرد فدراسیون‌ها در این دو رشته بی‌نظیر بود اما فراموش نکنیم به طور خاصکشتیو در 4 دهه اخیر تکواندو همواره در زمرۀ رشته‌های مدال‌‎آور ایران در رقابت‌های آسیایی، جهانی و المپیک بودند؛ گرچه دو مدال ارزشمند دختران تکواندو را باید بزرگترین دستاورد ایران از المپیک پاریس دانست.

در دیگر رشته‌ها اما موفقیتی حاصل نشد؛ بنابراین اگر حتی ورزش را نماد توسعه‌یافتگی بدانیم، تنها زمانی می‌توان ادعا کرد کشور در این شاخص به مطلوب رسیده که تنوع رشته‌های مدال‌آور بالا باشد؛ همان موضوعی که در مورد کشورهایی مانندچین(با 40 طلا و 91 مدال در مجموع) وایالات متحده(با 38 طلا و 123 مدال در مجموع) و حتی کشورهای دیگر مانندژاپنوفرانسهوبریتانیاو غیره نیز صدق می‌کرد (با این توضیح هیچ کشوری در همه رشته‌ها مزیت ندارد).

از طرف دیگر، در این رنکینگ کشورهایی مانند امارات، عربستان،کویتوعمانهیچ مدالی نگرفتند و قطر تنها یک مدال برنز کسب کرد؛ با این حال به طور خاص در مورد اقتصاد، شاخص‌های این کشورها در توسعه‌یافتگی اختلاف چشمگیری با ایران دارد و به هیچ عنوان نمی‌توان ایران را کشوری توسعه‌یافته‌تر از امارات وقطروعربستانبا آن حجم از جذب سرمایه‌گذار خارجی و شرکت‌های بین‌المللی دانست چون اگر ملاک تعداد مدال در المپیک باشد، آن وقت باید بپذیریم که آذربایجان، بحرین، الجزایر، مصر، تونس، مراکش،پاکستانو اردن نیز از این کشورها توسعه‌یافته‌تر هستند. موضوعی که به هیچ عنوان پذیرفته نیست.

جمع‌بندی اینکه قطعاً ورزش قهرمانی که حالا در برخی از رشته‌ها مانندفوتبالوبسکتبالحتی بهصنعتهم تبدیل شده، از نمادهای  توسعه‌یافتگی است و قطعاً این شاخص زمانی قابل تأمل است که در موفقیت‌های ورزشی تنوع رشته‌ای وجود داشته باشد. با همین قطعیت هم باید اذعان کرد که ورزش تنها شاخص توسعه‌یافتگی نیست و موفقیت در یک رشته در یک رویداد بین‌‎المللی نمی‌تواند به معنا توسعه‌یافتگی تلقی شود.