اختلال شخصیت ضد اجتماعی

افراد مبتلا بهاختلال شخصیت ضد اجتماعیالگوی متناوب و تکرار شونده ای از رفتارهای مجرمانه، ضداجتماعی یا جنایی نشان می دهند که بروز آن ها از کودکی آغاز شده و تا اوایل نوجوانی ادامه دارد و تمام جنبه های زندگی فرد را در بر می گیرد.

نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی

- بی‌توجهی به درست و غلط

-دروغگوییمداوم یا فریب دیگران برای بهره‌کشی

- سنگدلی،بدبینیو بی‌احترامی نسبت به دیگران

- بازیچه قرار دادن دیگران با استفاده از جذابیت یا شوخ‌طبعی برای نفع یا لذت شخصی

- تکبر، احساس برتری و استبداد شدید

- مشکلات مکرر با قانون، از جمله رفتارهای مجرمانه

- نقض مکرر حقوق دیگران از طریق ارعاب و بی‌صداقتی

- تکانش‌گری یا ناتوانی در برنامه‌ریزی قبلی

- خصومت، تحریک‌پذیری قابل توجه، اضطراب،پرخاشگرییا خشونت

- فقدان همدردی نسبت به دیگران و عدم پشیمانی از آزار رساندن به سایرین

- خطرپذیری غیرضروری یا رفتارهای خطرناک بدون توجه به امنیت خود یا دیگران

- روابط ضعیف یا سوء‌ِاستفاده‌گرانه

- ناتوانی در درک عواقب منفی رفتار یا عبرت گرفتن از آنها

- مسئولیت‌ناپذیری مکرر یا ناتوانی از انجام کار یا وفا به تعهدات مالی

پیامدهای اختلال شخصیت ضد اجتماعی

مشکلات و عواقب ناشی از وجوداختلال شخصیت ضداجتماعیبه شکل های مختلف قابل مشاهده می باشد. از جمله مهمترین عواقب و پیامدهای اختلال شخصیت ضداجتماعی می توان به موارد زیر اشاره داشت:

1.آزار و اذیت یا بی‌توجهی نسبت به همسر یا فرزند

2.اعتیاد بهالکلیا مواد مخدر

3.زندانی شدن

4.رفتارهای مربوط بهخودکشییاقتل

5.ابتلا به سایر اختلالات سلامت روانی مانندافسردگییا اختلال اضطرابی

6.وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی و بی‌خانمانی

7.وارد شدن به گروه‌های اراذل و اوباش

8.مرگ زودهنگام، به خصوص در نتیجه‌ی خشونت

دلایل ایجاد اختلال شخصیت ضد اجتماعی

شخصیت ترکیبی منحصر به فرد از افکار، عواطف و رفتارهاست. روش افراد برای دیدن، درک و ارتباط با جهان خارج و همچنین نگرشی که نسبت به خود دارند به شخصیت آنان مربوط می‌شود. شخصیت افراد در دوران کودکی و از طریق تعامل تمایلات ذاتی و فاکتورهای محیطی شکل می‌گیرد.

علت دقیق اختلال شخصیت ضد اجتماعی معلوم نیست اما:

1- ژن‌ها ممکن است فرد را مستعد ابتلا به این اختلال کرده باشند و موقعیت‌های زندگی نیز به شکل‌گیری آن کمک کنند.

2- ممکن است در طول شکل‌گیری مغز، تغییراتی در عملکرد آن رخ داده باشد.

به نظر می‌رسد که برخی فاکتورهای خاص، ریسک ایجاد اختلال شخصیت ضد اجتماعی را بالا می‌برند. فاکتورهایی مانند:

- تشخیص اختلال سلوک در کودکی

- پیشینه‌ی خانوادگی اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا سایر اختلالات شخصیتی یا بیماری‌های روانی

- قرار گرفتن در معرض کودک‌آزاری یا بی‌توجهی در دوران کودکی

- زندگی خانوادگی بی‌ثبات، خشونت‌بار یا از هم گسیخته در دوران کودکی

در این زمینه مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی قرار دارند.

روش های درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی

درماناختلال شخصیت ضد اجتماعیبا استفاده از جلسات مشاوره روانشناسی، روان درمانی و دارو درمانی امکان پذیر می باشد که نیاز به صرف زمان و همکاری با درمانگر دارد. از جمله عوامل تاثیر گذار بر روی روند موقعیت فرد، میزان تمایل او به همکاری و شدت علائم اختلال می باشد. خانواده در درمان اختلال شخصیت سایکوپات نقش بسیار مهمی را ایفا می کند که به همین منظور اعضای خانواده باید مهارت های لازم را در برخورد با افراد ضد اجتماعی بیاموزند که به سیکل درمانی او کمک کنند.

روان‌ درمانی

روان‌درمانی که آن را گفت‌وگو درمانی (talk therapy) نیز می‌شناسند، در درمان اختلال شخصیت سایکوپات مؤثر است. این‌ درمان ممکن است شامل مدیریت خشم و خشونت، درمان اعتیاد و درمان سایر مشکلات سلامت روان باشد. شرکت در گروه های حمایتی بسیار می تواند به درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی کمک کند.

دارو درمانی

داروی مشخصی وجود ندارد که بر اساس استانداردهای دارویی به عنوان داروی درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی تأیید شده باشد. در واقع پزشک معمولا دارو را برای درمان مشکلات جانبی اختلال شخصیت ضد اجتماعی، مثل اضطراب یا علائم افسردگی و یا نشانه‌های پرخاشگری تجویز می‌کند.

مهارت‌های مورد نیاز اعضای خانواده

اگر یکی از نزدیکان شما بهاختلال شخصیت ضد اجتماعیمبتلا است، بسیار اهمیت دارد که خود شما آموزش های لازم را در مورد نحوه رفتار صحیح با او بیاموزید. یک متخصص سلامت روان می‌تواند به شما بیاموزد که چطور مرزگذاری کنید و از خودتان در مقابل پرخاشگری، خشونت و خشم شخصیت ضداجتماعی محافظت کنید. همچنین، به شما آموزش می دهد که چگونه به او کمک کنید تا بتواند درمان خود را هر چه سریعتر پیش بگیرد.