در طول سال های نوجوانی، نوجوانان با چالش های زیادی روبرو هستند. بدن آن ها در حال تغییر است و آن ها دوره عظیمی از رشد مغزی و هورمونی را پشت سر می گذارند. آن ها به طور کلی بزرگتر و بالغ تر می شوند. نوجوانان سعی می کنند بفهمند چه کسانی هستند و هویت خود را به عنوان فردی جدا از خانواده و دوستانشان پیدا کنند، اما به شدت تحت تأثیر هر دو هستند. آن ها همچنین تحت فشارهای فزاینده ای برای دستیابی به نتایج خوب در مدرسه و یا امتحانات عمومی قرار دارند. شاید تعجب آور نباشد که رفتارشان چالش برانگیزتر می شود و در این دوره ممکن است دچار نوسانات خلقی و فراز و نشیب های احساسی شوند. آن چه اهمیت دارد این است که والدین نحوه برخورد با نوجوانان را بدانند تا این تغییرات به طبیعی ترین شکل ممکن رخ دهد.

آرامش و تمرکز در هنگام صحبت با نوجوان ممکن است دشوار باشد. فرزندان ما توانایی منحصر به فردی در دیوانه کردن ما دارند.اگر احساس می کنید در برخورد با نوجوانان عصبانی شده اید، قبل از پاسخ دادن چند نفس عمیق بکشید.اگر آرام نشدید، به فرزندتان بگویید که الان وقت مناسبی برای صحبت نیست و زمانی دیگر روی موضوع تمرکز خواهید کرد.این کار نه تنها به شما کمک می کند تا آرام باشید، بلکه رفتار مطلوبی را برای الگوبرداری نوجوان خود انجام داده اید و به او نشان می دهید که چگونه رفتار کند.

اطمینان حاصل کنید که کانال های ارتباطی را با نوجوان خود باز نگه دارید. در برخورد با نوجوانان، به آن ها فرصت دهید تا صحبت کنند، و با گوش دادن به پاسخها، سوالات کلی خود را بپرسید.اگر نگران رفتار خاصی هستید، از به چالش کشیدن مستقیم آن ها خودداری کنید.

۳. حد و مرزها را تعیین کنید و نگه دارید.

درست مانند کودکان نوپا و کودکان خردسال، نوجوانان نیز به مرزها احتیاج دارند. اگر روی مرزها با نوجوان خود توافق کرده باشید، ممکن است روند اجرای آن ها نسبتاً آسان تر باشد. با نوجوان خود در مورد مسائلی که تخطی از آن ها غیرقابل بخشش هستند، صحبت کنید و نظر آن ها را بشنوید و اگر مفید بود، در تدوین مرزها و حریم ها به نکات مورد نظر نوجوان نیز توجه کنید.

۴. به نوجوانان اجازه دهید وقت هایی را تنها بگذرانند.

نوجوانان بسیار تلاش می کنند تا هویت خود را پیدا کنند و آن را شکل دهند. این مهم است که به آن ها اجازه دهید وقت هایی را برای خود بگذارنند تا بتوانند احساس کنند که در حال رشد هستند.

۵. تسلیم رفتار بد نشوید.

در برخورد با نوجوانان باید بدانید که آن ها نیز درست مانند کودکان نوپا، از هر وسیله ای برای دستیابی به آن چه می خواهند، استفاده می کنند. اگر تسلیم رفتار بد شوید، آن ها بیشتر از آن استفاده می کنند.

نوجوانان باید بدانند که شما هنوز آن ها را دوست دارید، زیرا نوجوانی و بلوغ دوره‌ای است که احساس دوست داشتن در نوجوانان نسبت به خودشان کمتر می شود.

درباره نوجوانان کتاب بخوانید. به سال های نوجوانی خود فکر کنید. والدینی که می دانند چه چیزهایی پیش می آید، بهتر می توانند از پس آن برآیند. و هرچه بیشتر بدانید، می توانید بهتر آماده شوید.

تربیت جنسی کودکاندر سنین پایین تر می تواند به برخورد با نوجوانان کمک کند. نوجوانان در دوره ای قرار دارند که با تغییر بدن، قاعدگی و تغییرات جنسی همراه هستند که اغلب توانایی صحبت کردن در مورد آن ها را با خانواده خود ندارند و این موضوع احساس غریبگی و درک نشدن را در آن ها بیشتر می کند. تربیت جنسی کودکان از سنین پایین کمک می کند تا کودکان در سنین نوجوانی به خانواده خود نزدیک تر باشند و از سوی دیگر با تغییرات هورمونی، جنسی و فیزیکی که در آن ها رخ می دهد، شوکه نشوند.

اگر نوجوانان می خواهند موهای خود را رنگ کنند، ناخن های خود را سیاه رنگ کنند یا …، قبل از اینکه اعتراض کنید، خوب فکر کنید. نوجوانان می خواهند والدین خود را شوکه کنند و بهتر است به آن ها اجازه دهیم کاری موقتی و بی ضرر انجام دهند. اعتراضخود رابرای چیزهایی که واقعاً مهم هستند، مانندسیگار،مواد مخدروالکل، یا تغییرات دائمی در شکل ظاهری آن ها نگه دارید.

سال هاینوجوانیغالباً زمان آزمایش است و گاهی این آزمایش شامل رفتارهای پرخطر است. نوجوان خود را آگاه کنید که از مصرف مواد مخدر، الکل یا استعمال دخانیات خودداری کنند. گفتگو با نوجوانانقبل ازاین که در معرض رفتارهای پر خطر قرار بگیرند، در واقع باعث می شودکه وقتی زمان آن فرا می رسد، با مسئولیت پذیری رفتار کنند. ارزش های خانوادگی خود را با نوجوان خود در میان بگذارید و درموردآن چهدرست و غلط فکر می کنید و دلیل آن صحبت کنید.

ارتباط منظم بین والدین می تواند کمک زیادی به ایجاد یک محیط امن برای همه نوجوانان در یک گروه همسالان و آسان تر شدن برخورد با نوجوانان کند. والدین می توانند بدون این که بچه ها احساس کنند تحت کنترل هستند، در فعالیت های بچه ها به یکدیگر کمک کنند.

مقدار مشخصی تغییر در سال های نوجوانی امری طبیعی است. اما تغییر شدید یا طولانی مدت در شخصیت یا رفتار ممکن است نشان دهنده دردسر واقعی باشد. در این شرایط برای برخورد با نوجوانان بهتر است از کمک حرفه ای بهره گرفت. مراقب این علائم هشدار دهنده باشید:

• افزایشیا کاهشوزن شدید
• مشکلات خواب
• تغییرات سریع و شدید در شخصیت
• تغییر ناگهانی در دوستان
• فرار از مدرسه
• افت نمرات
• صحبت یا حتی شوخی در موردخودکشی
• علائم مصرف دخانیات، الکل یا مواد مخدر
• قانون شکنی مانند دزدی، دعوا و …

هر رفتار نامناسب دیگری که بیش از 6 هفته طول بکشد نیز می تواند نشانه یک مشکل اساسی باشد. یک مشاور، روانشناس یا روانپزشک می تواند در یافتن مشاوره مناسب به شما کمک کند.

برخی از والدین فکر می کنند که تمام مسائل مربوط به نوجوانان به آن ها مربوط است و حق دارند در هر موضوعی سرک بکشند. اما برای برخورد با نوجوانان، باید به حدودی از حریم خصوصی آن ها احترام بگذارید. اگر علائم هشدار دهنده ای از دردسر را مشاهده کردید، می توانید وارد حریم خصوصی نوجوان شوید اما تا زمانی که خطری وجود ندارد، عقب نشینی کنید. محدودیت های بیش از حد می تواند نتیجه عکس بدهد. با اعتماد شروع کنید. به نوجوان خود بگویید که به او اعتماد دارید اما اگر اعتماد از بین برود،تا زمان بازسازی آن از آزادی های کمتری برخوردارخواهدشد.