شیوه زندگی بیشتر رو به بی تحرکی است و بیشتر مردم مجبور به انجام کارهای طولانی هستند، دستگاه‌های الکترونیکی به سرعت تبدیل به بخشی از جهان مدرن می‌شوند، بنابراین گردن درد به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد. گردن درد یک اختلال اسکلتی عضلانی است که می‌تواند به چندین صورت خود را نشان دهد. اغلب اوقات گردن درد در ناحیه خود گردن متمرکز است، اما می‌تواند بیشتر گسترش یابد و به شانه و بازوها منتقل شود. حتی ممکن است گردن درد با سردرد و یا محدودیت در دامنه حرکت وجود داشته باشد. به ندرت گردن درد علت جدیتری دارد.

علل گردن درد

عوامل بسیاری وجود دارند که باعث بروز گردن درد می‌شوند. در زیر برخی از شایع‌ترین علل گردن درد ذکر شده‌اند:

گردن پیچ خورده یا قفل شده

بعضی از مردم به طور ناگهانی یک روز صبح بیدار می‌شوند و گردن خود را به صورت پیچ خورده به یک طرف و گیر افتاده در این موقعیت پیدا می‌کنند. این حالت به عنوان تورتیکولیس حاد شناخته شده است و در اثر آسیب به عضلات گردن ایجاد می‌شود. علت دقیق تورتیکولیس حاد ناشناخته است، اما می‌تواند ناشی از وضعیت بد، خوابیدن بدون پشتیبانی مناسب از گردن یا حمل بارهای نامتعادل سنگین (برای مثال حمل یک کیسه سنگین با یک بازو) باشد. بهبود تورتیکولیس حاد می‌تواند تا یک هفته طول بکشد، اما معمولاً این مشکل 24 تا 48 ساعت طول می‌کشد. در صورت نیاز، انجام فیزیوتراپی برای کاهش علائم مفید است.

سایش و فرسودگی در گردن

گاهی اوقات گردن درد ناشی از سایش و فرسودگی است که در استخوان‌ها و مفاصل گردن شما رخ می‌دهد. این یک نوع آرتروز اسپوندیلوز سرویکال است. اسپوندیلوز گردن به طور طبیعی با افزایش سن رخ می‌دهد. این بیماری همیشه علائم ایجاد نمی‌کند، اگر چه در برخی افراد تغییرات استخوانی می‌تواند باعث سفت شدن گردن شود. عصب‌های مجاور نیز می‌توانند با فشرده شدن تحت تأثیر قرار بگیرند و موجب بروز دردی شوند که تا بازوها کشیده می‌شود. سوزن سوزن شدن و بی حسی نیز ممکن است وجود داشته باشد. اغلب موارد آرتروز اسپوندیلوز سرویکال با درمان ظرف مدت چند هفته بهبود می‌یابد.

اختلال همراه با ویپلاش (WAD)

ویپلاش نوعی از آسیب گردن ناشی از حرکت ناگهانی و شدید سر به جلو، عقب و یا پهلوها است. این اختلال اغلب پس از یک تأثیر ناگهانی مانند یک تصادف جاده‌ای اتفاق می افتد. تاندون‌ها و رباط‌های گردن به علت حرکت پر قدرت سر، از بین می‌روند و آسیب می‌بینند. علاوه بر درد و سفت شدن گردن، ویپلاش می‌تواند سبب بروز حساسیت در عضلات گردن، حرکات دردناک و محدود گردن، سردرد و سرگیجه شود.

پیچیدگی یا فشردگی عصب

گردن درد ناشی از فشردگی عصب به عنوان رادیکولوپاتی سرویکال شناخته می‌شود. این مشکل معمولاً توسط یکی از دیسک‌های بین استخوان‌های ستون فقرات بالای بدن (مهره‌ها) بوجود می‌آید که دچار بیرون زدگی در نزدیکی یک عصب می‌شود. این وضعیت در افراد مسن بیشتر رایج است، زیرا دیسک‌های نخاعی با افزایش سن شروع به از دست دادن آب خود می‌کنند و در نتیجه انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهند و آسیب پذیر تر می‌شوند. گاهی اوقات درد را می‌توان با استفاده از ضد درد و با توصیه ساده‌ای از متخصص فیزیوتراپی کنترل کرد، اگرچه ممکن است عمل جراحی برای برخی افراد توصیه شود.

علائم

برخی علائم شدید وجود دارند که نشان می‌دهد شما باید فوراً مداخله پزشکی انجام دهید. برخی از مهمترین نشانه‌ها عبارتند از:

• احساس سوزن سوزن شدن در دست و انگشتانتان
• درد دائمی عضلات گردن
• ناراحتی در گردن هنگام بیدار شدن از خواب در صبح
• صدادادن گردن زمانی که سر خود را بر می‌گردانید

چگونگی تشخیص گردن درد

جمع آوری سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی معمولاً برای تشخیص گردن درد کافی است.

تاریخچه پزشکی

شامل هر گونه شرایط پزشکی شناخته شده و سابقه خانوادگی، و همچنین نحوه و زمان شروع علائم فعلی و علائم همراه آن است. همچنین ممکن است اطلاعاتی درباره عادات زندگی فعلی مانند کار، سرگرمی‌ها، سطوح استرس، ورزش، تغذیه و خواب، جمع آوری شود.

معاینه فیزیکی

شامل مشاهده و لمس (احساس) گردن برای درک هر گونه اختلال، مانند حساسیت یا اسپاسم عضلانی است. محدوده حرکت نیز با حرکت دادن سر به بالا، پایین و چرخش سر از پهلویی به پهلوی دیگر آزمایش می‌شود. اگر علت احتمالی درد، فشردگی ریشه عصب در ستون فقرات گردن است، علادمی مانند سوزن سوزن شدن و کشیده شدن درد به بازو و تست اسپورلینگ با فشار دادن آرام سر به منظور بررسی اینکه آیا علائم می‌توانند مجدداً تکرار شوند نیز مورد بررسی قرار می‌گیرند. اگر تاریخچه پزشکی و یا معاینه فیزیکی نشان داد که عاملی جدی‌تر از فشار عضلانی باعث ایجاد هر کدام از این علائم می‌شود، ممکن است نیاز به آزمایشات پیشرفته‌تر تشخیصی باشد.

تشخیص پیشرفته

روش‌های تصویربرداری رایج به ندرت برای بررسی گردن درد به تنهایی استفاده می‌شوند. برخی از تکنیک‌های تصویربرداری رایج برای بررسی مشکلات دیگر در ستون فقرات گردن شامل موارد زیر می‌باشند.

اشعه ایکس

اشعه ایکس رادیوگرافی نیز نامیده می‌شود. اشعه ایکس در نشان دادن استخوان‌ها و شکستگی‌های احتمالی یا دژنراسیون نخاعی ر.شی مناسب است. اشعه ایکس معمولاً اولین بررسی تصویربرداری است که هنگامی که گردن درد پس از یک حادثه بزرگ رخ می‌دهد، مانند تصادف اتومبیل یا سقوط از یک نردبان، انجام می‌شود.

ام آر آی

در روش تصویربرداری‌ام آر آی، با استفاده از امواج رادیویی و یک آهنربای قوی، مجموعه‌ای از مقاطع عرضی بافت نرم و استخوان‌ها برای مشاهده تغییرات در انواع مختلف بافت‌ها ایجاد می‌گردد. هنگامی که از ام آر آی برای مشاهده ستون فقرات گردن استفاده می‌شود، معمولاً این روش بهترین گزینه برای ارزیابی آسیب‌های بالقوه وارد شده به بافت‌های نرم مانند عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها، اعصاب، نخاع و دیگر موارد است.

سی تی اسکن

با استفاده از اشعه ایکس همراه با یک کامپیوتر، سی تی اسکن مجموعه‌ای از مقاطع عرضی را برای مشاهده بهتر استخوان ایجاد می‌کند. اگر ام آر آی یک گزینه انتخابی نباشد، سی تی اسکن را می‌توان با یک میلوگرام (رنگ تزریق شده از طریق ستون فقرات) ترکیب کرد تا یک دید از بافت‌های نرم علاوه بر استخوان‌ها به دست آید. چندین آزمایش دیگر پیشرفته تشخیصی مانند آزمایش الکترودیاگنوستیک یا مطالعات هدایت عصبی نیز ممکن است به تشخیص بیماری‌هایی که سبب گردن درد می‌شود، کمک کنند.

درمان گردن درد

انواع مختلفی از داروها وجود دارند که می‌توانند به کاهش گردن درد کمک کند.

درمان اولیه برای گردن درد

هنگامی که درد گردن شروع می‌شود، به یک یا چند روش زیر درمان انجام می‌گردد:

اصلاح فعالیت

استراحت دادن گردن و یا پرهیز از انجام فعالیت‌های شدید برای مدت چند روز می‌تواند به عضله یا تاندون فرصتی برای بهبود و احساس بهتر دهد. تلاش برای از بین بردن درد بدون کاهش سطح فعالیت می‌تواند آسیب را بدتر نماید و دورهٔ درد را طولانی‌تر کند.

یخ و یا گرما درمانی

توصیه می‌شود در عرض 48 ساعت اول آسیب روی ناحیه یخ اعمال شود تا به کاهش تورم کمک کند. بعد از 48 ساعت، بسته به ترجیح بیمار، ممکن است از حرارت یا یخ استفاده شود. گرما می‌تواند به بهبود گردش خون کمک کند و مواد مغذی شفابخش را به بافت‌های آسیب دیده برساند. یک لایه باید بین پوست و منبع گرم یا سرد نگه داشته شود تا از آسیب پوست جلوگیری شود و برنامه‌های درمانی باید به مدت 10 تا 20 دقیقه با دوره‌های استراحت در میان آن‌ها انجام گردند.

داروهای ضد درد بدون نسخه

مصرف داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن (به طور مثال ادویل) یا ناپروکسن (مثلاً آلو) باعث کاهش التهاب می‌شود که به نوبه خود می‌تواند درد را کاهش دهد. مسکن‌ها مانند استامینوفن (به عنوان مثال، تایلنول) نیز ممکن است یک گزینه انتخابی باشد. لازم به ذکر است که حتی اگر گرفتگی عضلانی گردن موجب بروز درد در بسیاری از حرکات باشد، معمولاً استراحت در خانه و خوابیدن و یا بریس گردن توصیه نمی‌شود زیرا ممکن است منجر به ضعف عضلات گردن و ظولانی تر شدن دوره بهبودی شود. بیشتر انواع گردن درد خود به خود بهبود می‌یابند، اما پیدا کردن درمان مناسب می‌تواند به کاهش درد در حین بهبود بهبود آسیب کمک کند. در مواردی که گردن درد به مدت بیش از چند روز طول کشیده است و یا درمان اولیه موجب بهبود نشده است، برای پیدا کردن ترکیبی از درمان‌هایی که بهتر عمل می‌کنند، روش آزمایش و خطا کاربردی است.

درمان برای گردن دردهایی که طولانی هستند

در مواردی که گردن درد به مدت بیش از چند روز طول کشیده است یا شاید یکی دیگر از مسائل زمینه‌ای در ستون فقرات گردن وجود دارد و باعث اسپاسم عضلانی و درد مزمن می‌شود، ممکن است برای تسکین مناسب، سایر درمان‌ها نیاز باشند. بعضی از نمونه درمان‌هایی که می‌توان انجام داد عبارتند از:

داروهای تجویزی

با آن که نادر است، گاهی اوقات یک گردن درد ممکن است نیاز به داروهای تجویزی برای تسکین داشته باشد. برای مثال، یک آرامبخش عضلانی ممکن است برای مدت کوتاهی تجویز شود تا درد را از بین ببرد.

فیزیوتراپی

برای شروع، متخصص فیزیوتراپی شما درمان را با ارائه مشاوره اساسی در مورد موقعیت یا وضعیت خاص بیمار و نحوه جلوگیری از اعمال فشار بیشتر یا درد شروع می‌کند. متخصص فیزیوتراپی شما در از بین بردن درد و بازگرداندن حرکت با دستکاری عضلات، بافت نرم و مفاصل با آموزش دیده و ماهر است. به غیر از این، به منظور استفاده از رویکرد جامع، متخصص فیزیوتراپی شما از یک سری روش‌ها برای درمان گردن درد استفاده می‌کند. در ادامه ما به طور خلاصه هر یک از این روش‌ها را مورد بحث قرار می‌دهیم.

تحریک الکتریکی عصب

تکنیک تحریک الکتریکی عصبی پوستی (تنس) که از جریان الکتریکی خفیف برای درمان درد استفاده می‌کند برای بیماران مبتلا به گردن بسیار مؤثر است. متخصصین فیزیوتراپی اغلب از تنس به عنوان یکی از روش‌های انتخابی اول خود در درمان گردن درد استفاده می‌کنند. این روش کمک می‌کند تا عوارض کاهش یابند.

موبیلیزاسیون

موبیلیزاسیون مربوط به بازسازی عملکرد است. با استفاده از حرکات انگشتان دست، متخصص فیزیوتراپی شما تلاش خواهد کرد تا عملکرد مفصلی را بهبود بخشد و رباط‌ها و عضلات سفت شده را کشش دهد، بنابراین دامنه حرکت در ناحیه درد افزایش می‌یابد.

کشش

این روش برای کسانی که گردن درد آن‌ها به علت تحریک ریشه‌های عصبی یا اسپاسم عضلانی رخ داده است بسیار خوب جواب می‌دهد. کشش شامل روشی است که در طی آن یک کشش پایدار بر روی گردن با استفاده از درمان دستی اعمال می‌شود.

درمان دستی

یک متخصص پزشکی آموزش دیده می‌تواند درمان دستی ستون فقرات گردن (و همچنین قسمت‌های پایین‌تر ستون فقرات) را با هدف اصلاح تراز مفاصل، بهبود دامنه حرکات گردن و کاهش درد انجام دهد.

ماساژ درمانی

ماساژ می‌تواند عضلات را شل و آرام کند و همچنین جریان خون را به بافت‌های آسیب دیده برساند و تا حدی تسکین دهنده باشد. بعضی از متخصصان پزشکی ماساژدرمانی را همراه با درمان دستی انجام می‌دهند.

طب سوزنی

این درمان مبتنی بر تئوری است که جریانهای نامتعادل انرژی (یا مسدود) درون بدن ممکن است عامل درد باشند و در نتیجه قرار دادن استراتژیک سوزنهای نازک در بدن ممکن است جریانهای متعادل انرژی را بازگرداند و درد را کاهش دهد. در حالیکه این نظریه از لحاظ علمی اثبات نشده است، برخی افراد از طب سوزنی به عنوان روشی برای تسکین دادن درد استفاده می‌کنند.

ورزش

متخصص فیزیوتراپی همچنین مجموعه‌ای از تمرینات مشخص را برای شما جهت انجام دادن طی جلسات و در خانه توصیه خواهد کرد تا گردن درد را از بین ببرد. تمرینات کششی ساده می‌توانند برای افرادی که دچار ناراحتی خفیف یا متوسط هستند، کمک کننده باشند. این حرکات از انقباض گردن استفاده می‌کنند که به مفصل و عضلات کمک می‌کند تا با هم کار کنند. مشخص شده است که مجموعه‌ای از 6 تا 8 حرکت در روز ممکن است از سفت شدن گردن در هر زمان دیگری جلوگیری کند. شش حرکت به صورت زیر هستند:

• انقباض گردن:سر را به عقب برگردانید، چشم‌ها را رو به جلو نگه دارید و سپس به حالت خنثی بازگردید.
• انداختن سر:سر خود را تا آنجا که می‌توانید و راحت هستید، به عقب بکشید و چانه خود را به سمت سقف نگه دارید. سپس به حالت خنثی بازگردید.
• خم کردن به پهلو:دست چپ خود را بالای سر در سمت چپ قرار دهید و به آرامی گوش چپ خود را به سمت شانه چپ خود بکشید. این حرکت را برای سمت راست نیز تکرار کنید.
• چرخش:سر خود را به سمت چپ بچرخانید تا بینی بالای شانه شما قرار گیرد. سپس به حالت خنثی بازگردید. این حرکت را برای سمت راست نیز تکرار کنید.
• فلکشن:دستان خود را در پشت سر نگه دارید و سرتان را پایین بیاورید – چانه را به قفسه سینه خود برسانید.
• کشش تیغه شانه‌ای:دست‌ها را در زاویه 90 درجه قرار دهید. شانه‌های خود را ریلاکس کنید و عضلات بین تیغه‌های شانه‌ای را فشار دهید.