سفایر پادپاراچا (Padparadscha Sapphire) نوع خاصی از سنگ کرندوم گوهری است که دارای رنگی اغلب لطیف از ترکیب قرمز و زرد و به نوعی حاصل پیوند بین سفایر زرد و سرخ می‌باشد.محل اصلی یاقوت پادپاراچا ، سریلانکا (سیلان) بود و امروزه بسیاری از افراد وسواس به استعمال کلمات صحيح معتقدند که این اصطلاح فقط باید به سنگهای سیلان محدود شود.

با این حال ، این سنگ در منطقه روستایی “Quy Chauv” در ویتنام ، منطقه تندورو تانزانیا و ماداگاسکار نیز یافت شده است. سنگهای نسبتا ریز هر یک از این مناطق اغلب تحت فرآیند بهسازی حرارتی قرار می گیرند و این امر در دماهای نسبتاً کم (1200 درجه سانتیگراد و کمتر) انجام می شود و چنین عملیات حرارتی همیشه قابل تشخیص نیست.

سالهاست که پادپارادچا توسط گوهرشناسان غربی به ندرت به عنوان یک سفایر سریلانکایی با رنگ نارنجی مایل به صورتی لطیف تعریف می شود. اصطلاح پادپاراچا در واقع از دستکاری در واژه “padmaraga” (padma = نیلوفر آبی ؛ raga = رنگ) در زبان سانسکریت/سیلانی است ، رنگی شبیه گل نیلوفر آبی (Nelumbo Nucifera ‘Speciosa’) مناطق حاره ای.

رنگ سنگ پادپاراچا

یاقوت پادپاراچا دارای مجموعه‌ای از انواع مختلف از هر منشأ جغرافیایی است که هنگامیکه در نور روز مشاهده شود، رنگ آنها مخلوطی لطیف و ظریف از نارنجی مایل به صورتی تا نارنجی مایل به صورتی و تن رنگ خفیف و درجه اشباع کم تا متوسط می باشد. در سال 2013 گروه از مجموعه آزمایشگاه های گوهرشناسی معتبر جهان (LMHC) تعریفاتی برای نام “سفایر پادپاراچا” نوشته و به گفته آنها این نام در موارد زیر بکار نمیرود:

بیشتر این معیارها منطقی است.شما می خواهید رنگ از ذات طبیعی سنگ باشد ، نه لکه ای در درزهای درونی آن. به همین ترتیب ، شما نمی خواهید که سنگ تحت تابش ، رنگ یا پوشش قرار گیرد. هرچند باید آنها در تعریفات خود از تن رنگ و اشباع بودن آن بیشتر بازبینی کنند زیرا این دو فاکتور میتوانند رنگهای بسیار پر رنگ تا کمرنگ را برای ما ظاهر سازند.

رنگ یاقوت پادپاراچا هنوز مورد بحث است. بسیار از فروشندگان تجربی حرفه‌ای گوهر، رنگ این سنگ را مخلوطی از نارنجی و صورتی دانسته و البته برخی گفته اند که باید رنگ واضح و زنده (vivid) خالص و یکدست باشد. گفته میشود آمریکایی ها رنگ مایه یاقوت پادپاراچا با رنگ غروب خورشید ترجیح میدهند در حالی که ژاپنی ها رنگ لوتوس یا گل نیلوفر را می پسندند.

بهسازی سفایر پادپاراچا

در دهه 90 میلادی با ورود یاقوت های پادپاراچا شور و شوقی ایجاد شد تا سفایرهای دیگر را به این رنگ پرطرفدار درآورند. در نتیجه آن سفایرهای سونگیا از تانزانیا با بهسازی به روش بریلیوم دیفیوژن در طیف انواع رنگهای نارنجی – صورتی درآمدند. اینها بعضا به اشتباه در ایران و سایر نقاط جهان (سو استفاده از نام تجاری پادپاراچا) تحت عنوان یاقوت پادپاراشا به فروش میروند.

در مورد سفایرهای پادپاراچا باید دقت کنید که فقط بهسازی به روش حرارتی (heat treatment) قابل قبول است که در شناسنامه GIA فوق میبینید.این نوع یاقوت های پادپاراچا که در ابتدا صورتی – نارنجی کمرنگ هستند تحت دمای بالا پررنگ تر میگردند.

قیمت یاقوت‌های پادپاراچا

سفایر پادپاراچا از زیباترین و ارزشمندترین سنگهای قیمتی محسوب می شوند. قیمت یاقوت پادپاراچا با توجه به اندازه و کیفیت بسیار متفاوت است. در نمونه های بسیار با کیفیت بدون بهسازی ممکن است به حدود 50 هزار دلار آمریکا در هر قیراط یا بیشتر برسند. به همین دلیل نادر بودن میتواند با قیمت‌هایزمردوروبیبرسد.

یافتن یاقوت پادپارشای با کیفیت و بدون بهسازی با وزن بیش از دو قیراط غیرمعمول است. پادپاراچای خوب بزرگتر از 2 قیراط یک امر نادر است ، در حالی که یک سنگ بالاتر از پنج قیراط را می توان یک سنگ قیمتی در خانه‌های حراجی در سطح جهانی دانست.بزرگترین یاقوت‌ پادپاراچا با کیفیت گوهری و وزن 100.18 قیراط است و می توان آن را در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک یافت.

در خانه حراجی کریستیز در 7 ژوئن 2005 در نیویورک ، یک یاقوت پادپاراچا باشکوه 20.84 قیراطی با قیمت بسیار خوب ، 374،400 دلار (18000 دلار هر قیراط) به بفروش رسید. هرچند برخی محققان در اینکه این رنگ صدرصد متعلق به پادپاراچا است بحث دارند!

استفاده در انگشتر

در انتخاب نوع فلز انگشتر بهتر است با رنگهای گرم شروع کنید. بخصوص وقتی با هاله الماس احاطه شده باشد می توانند باورنکردنی به نظر برسند. یک سنگ صورتی رنگ اغلب مناسب انگشتر از جنس طلای زرد است ، در حالی که سنگ با رنگ نارنجی تر بیشتر با طلای رز گلد زیباتر به نظر می رسند. در صورت وجود ترکیب یکنواخت نارنجی و صورتی ، پلاتین یا طلای سفید بهترین گزینه را دارد.