آلودگی هوا یکی از اصلی‌ترین دلایل مرگ در ایالات متحده به شمار می‌رود که معمولا با دود اگزوز ماشین‌ها، کارخانه‌ها و نیروگاه‌های برق به وجود می‌آید. مطالعه جدیدی نشان می‌دهد سالانه ۱۶ هزار مرگ در ایالات متحده به دلیل آلودگی هوای ناشی از تولید محصولات غذایی است که ۸۰ درصد آن را تولیدات دامی مانند گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ تشکیل می‌دهد.

تعداد مرگ و میرهای بیشتری علاوه بر آمار بالا نیز وجود دارد که به محصولات دامی دیگری مانند اتانول، چرم یا پشم مربوط می‌شود. چنین اتفاقی آمار مرگ ناشی از آلودگی هوای تولیدات کشاورزی و دامپروری در ایالات متحده را سالانه به چیزی حدود ۱۷۹۰۰ می‌رساند.

مدت زمانی بود که درباره تاثیرات غذای مصرفی روی سلامت بدن تحقیقاتی انجام می‌دادیم، اما حالا می‌دانیم غذایی که مصرف می‌کنیم می‌تواند روی سلامتی دیگران نیز تاثیر بگذارد. اکنون ده‌ها سال است که مطالعاتی روی تاثیرات زیست‌محیطی مواد غذایی خاص انجام می‌شود و ردپای آن‌ها بر محیط زیست مانند کربن تولید شده و زمین و آب مصرفی آن‌ها برآورد می‌شود.

مطالعات جدید نشان می‌دهد که چه نوع رژیم و مواد غذایی می‌تواند روی آلودگی هوا و به تبع آن آسم و سکته قلبی تاثیر بگذارد. تاثیرات طولانی‌مدت تولید این مواد غذایی روی تغییرات اقلیمی تا کنون مشخص بود و مشکلات خطرناکی را ایجاد می‌کرد، اما حالا می‌دانیم که آن‌ها می‌توانند سلامت انسان‌ها را نیز به خطر بیندازند.

گروه‌های صنعتی این مطالعات را زیر سوال بردند و اعلام کردند که این نتایج بر اساس فرض‌ها و داده‌های اشتباه اعلام شده‌اند. همچنین افزودند که این مطالعه غلط‌انداز است و تصویر اشتباهی از دامپروری را منعکس می‌کند. اما محققان در جواب این ادعاها توضیح دادند که این داده‌ها از سازمان حفاظت از محیط زیست و اداره کشاورزی و دامپروری ایالات متحده استخراج و مدل‌ها چندین بار بررسی شده‌اند.

مرگبارترین غذا

محققان برای تشخیص مرگبارترین ماده غذایی حیوانی روند تولید آن‌ها مانند کود محصولات زراعی، زمین‌های کشت شده، سوخت تراکتورها و فاضلاب تولید شده را مورد بررسی قرار دادند. اکثر محصولات کشاورزی مرتبط با محصولات دامی هستند و بخشی از آن‌ها برای خوراک دام‌ها پرورش داده می‌شوند.

پرورش ذرت برای خوراک، سوخت و غذای دام سالانه منجر به مرگ ۳۷۰۰ نفر بر اثر آلودگی هوا می‌شود. محققان محاسبه کردند که با آلودگی هوای تولید شده بر اثر تولید گوشت سالانه باعث مرگ ۴ هزار نفر می‌شود. با اضافه کردن تولید لبنیات و گوشت خوک این آمار به ۹۱۰۰ مرگ در سال رسید.

با این حال، محصولات کشاورزی فقط برای تولیدات غذایی منجر به مرگ تنها ۱۰۰ نفر در سال می‌شود. این آمار به قدری کم است که تقریبا نامحسوس است. محققان اعلام کردند که تمام تلاش خود را کردند تا این داده‌ها را بدون هیچ پیش‌فرضی بررسی کنند.

آیا با این شرایط باید گیاهخوار شویم؟

در این مطالعه تعدادی راه حل برای کشاورزان پیشنهاد شده است تا مقدار آلودگی هوای مربوط به فعالیت‌های کشاورزی را کاهش دهند. تعدادی از این راه حل‌ها را می‌توان مدیریت فاضلاب‌های دامی و استفاده بهتر از کودها دانست. تخمین زده می‌شود با ارائه این راه‌کارها می‌توان جان حدود ۷۹۰۰ نفر را در سال نجات داد.

افراد نیز می‌توانند به تغییر این اعداد کمک کنند. تخمین زده می‌شود که اگر خوراک افراد در ایالات متحده از گوشت قرمز به گوشت سفید تغییر داده شود می‌توانند ۶۳۰۰ نفر را در سال از مرگ نجات دهند. با گیاهخوار شدن و روی آوردن به محصولات گیاهی می‌توان آلودگی هوای ناشی از فرآورده‌های گوشتی را کاهش داد و از مرگ ۱۰۷۰۰ تا حدود ۱۳ هزار نفر در سال جلوگیری کرد.

ردیابی ذرات مرگبار

این تحقیق برای مطالعه غذاها و رژیم‌های غذایی انجام شد که می‌توانند کیفیت هوا را کاهش دهند. محققان از داده‌های فهرست ملی آلودگی آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده استفاده کردند که میزان آلودگی هوای این کشور را ردیابی می‌کند. این فهرست با جزئیات بسیار بالایی تهیه شده است و مقدار تمام آلودگی‌ها به خصوص ذرات PM 2.5 در آن ذکر شده است که بزرگترین ذره مربوط به آلودگی هوا است.

مدلی که در این مطالعه وجود دارد بر اساس تحقیقی ساخته شده است که تخمین می‌زند حدود ۱۰۰ هزار نفر سالانه به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند. این آمار می‌تواند بین ۶۰ هزار تا ۲۰۰ هزار متغییر باشد.

این تحقیق تاثیر ذرات PM 2.5 را مطالعه کرد که قطر آن‌ها به طور میانگین ۲.۵ میکرون برآورد شده است، چیزی حدود ۱۰۰ برابر کوچک‌تر یک تار موی انسان. این ذرات با صدها منبع متفاوت مانند آتش‌سوزی مراتع، اگزوز ماشین‌ها و آلودگی کارخانه‌ها تولید می‌شوند. این ذرات به قدری کوچک هستند که می‌توانند در ریه‌ها گیر کنند و مشکلات تنفسی و قلبی ایجاد کنند.

این ذرات در کشاورزی می‌توانند به طور مستقیم از گرد و خاک، شخم زدن زمین و یا سوخت دیزل تراکتورها به وجود آیند. همچنین می‌توانند به طور غیر مستقیم از آمونیاک موجود در کودها و تالاب‌های فاضلاب‌های دامی تولید شوند. این آلودگی‌ها می‌توانند منجر به تغییرات شیمیایی آلودگی‌های گازی هوا شوند و آن‌ها را به ذرات آلودگی تبدیل کنند.

محققان از این داده‌ها استفاده کردند تا سه مدل برای نحوه تولید PM 2.5 و احتمال تنفس آن را طراحی کنند. آن‌ها با این داده‌ها توانستند تخمین بزنند که چند نفر در سال در معرض این خطر هستند. به عبارتی، محاسبه شد که اگر افرادی در معرض مقداری از آلودگی‌ها قرار بگیرند چه تعداد از آن‌ها از این آلودگی‌ها جان خود را از دست خواهند داد.

گروه‌های صنعتی به این مطالعه واکنش نشان دادند و اعلام کردند که این مقاله می‌خواد تصویر غلطی را ارائه دهد که آلودگی آمونیاک از مزارع کشاورزی و پرورش دام می‌تواند منجر به مرگ هزاران نفر شود و هیچ داده‌ای بر این اساس وجود ندارد و نتایج این مقاله را زیر سوال می‌برد. همچنین افزودند که دانشمندان در این نتایج فاصله زیادی بین علت و معلول را جا انداختند. آن‌ها ادامه دادند که کشاورزان ایالات متحده مسئول جان ۳۳۰ میلیون انسان در این کشور هستند و نباید فراموش کنیم که آن‌ها برای تمامی مردم ایالات متحده محصولات غذایی تولید می‌کنند.

آلودگی هوا نا چه حد روی بدن تاثیر می‌گذارد؟

زمانی که ذرات PM 2.5 وارد بدن می‌شوند باعث می‌شود تا دستگاه تنفسی بدن برانگیخته شود و سیستم ایمنی برای حذف آن واکنش نشان می‌دهد. بدن ماده‌ای به نام سیتوکین تولید می‌کند که به مغز دستور می‌دهد که در بدن مشکلی وجود دارد و باید از بین برود. با تنفس مکرر این ذرات، سیستم ایمنی بدن می‌تواند آسیب‌های شدیدی به قسمت‌های دیگر بدن نیز وارد کند.

می‌دانیم که ذرات PM 2.5 می‌توانند آسیب شدیدی به ریه‌ها وارد کند و منجر به ایجاد آسم شود. اما مشکلات قلبی عروقی که ایجاد می‌کند می‌کند می‌تواند پیچیده‌تر باشد. سیتوکین می‌تواند به بخش‌های دیگر بدن منتقل شود و در نقاط دیگر التهاب ایجاد کند. این ذره می‌تواند در سیستم عصبی بدن اختلال ایجاد کند و منجر به افزایش لخته خون در بدن و به تبع آن سکته قلبی شود.

مسئولان این کشور امیدوارند تا این مطالعه جدید بتواند این عقیده عام را که دلیل آلودگی هوا افزایش جمعیت است، از بین برود. اکثر مردم فکر می‌کنند که آلودگی هوا به دلیل افزایش فصاهای شهری ایجاد می‌شود و این مشکلات در محیط‌های روستایی اتفاق نمی‌افتد.