بیماری پدوفیلی نوعی اختلال است که ابهامات زیادی در مورد آن وجود دارد. اینکهبیماری پدوفیل چیستو آیا درمانی برای آن وجود دارد یا نه. در این مقاله توضیح بیماری، علت ابتلا و روش‌ درمان بیماری پدوفیل می‌پردازیم.

بیماری پدوفیل چیست

بیماری پدوفیلی با یک کشش یا میل جنسی پایدار نسبت به کودکان پیش از بلوغ (زیر 13 سال) توصیف می شود. برای تشخیص پدوفیلی، فرد باید حداقل 16 سال داشته باشد و حداقل 5 سال از کودکانی که جذب آنها می‌شود بزرگتر باشد. این اختلال عموماً بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به اختلالات روانی، اجتماعی برای افراد مبتلا می‌شود.

این موضوع دارای انگ زیادی است و بسیاری از مردم به اشتباه از بیماری پدوفیلی (کسی که این امیال و افکار را دارد) مترادف با کودک آزاری استفاده می‌کنند. اگرچه پدوفیلی به طور گسترده با کودک آزاری همراه است، اما ابتلا به آن لزوماً به معنای انجام این کار نیست. پدوفیلی را به عنوان یکی از چندین اختلال پارافیلیک طبقه بندی می‌کند که شامل علایق، اعمال یا رفتارهای جنسی غیر معمول (پارافیلیا) است.

اما محققانی که این اختلال جنسی را مطالعه کردند، معتقدند که افراد مبتلا به آن به اشتباه مورد سوءظن هستند. وقتی صحبت از بیماری پدوفیل می‌شود عموم مردم آن را مترادف با سوء استفاده جنسی از کودکان می‌دانند که یک مشکل اجتماعی فراگیر است که به سطوح بحرانی آنلاین نیز گسترش یافته است. دانشمندانی که روی بیماران پدوفیل مطالعه می‌کنند می‌گویند که این اختلال یک جاذبه را تعریف می‌کند، نه یک عمل، و افراد مبتلا به آن لزوماً دست به این کار نمی‌زنند. برداشت‌های نادرست و نوع نگاه جامعه به این افراد بر مشکل آنها دامن می‌زند.

همچنین بخوانید:علائم مخفی بیماری شخصیت دو قطبی

علت بیماری پدوفیلی چیست

در مورد علت بیماری پدوفیلی محققان تصور می‌کنند که ترکیبی از ژن‌ها و محیط در آن نقش دارد. مانند بسیاری از اختلالات دیگر، اما اطلاعات بسیار کمی از ژن های خاص یا عوامل محیطی خاص وجود دارد. به احتمال زیاد فرآیندهایی که منجر به پدوفیلی می‌شود، در سنین کمتر رخ می‌دهند. مدت‌ها قبل از اینکه فرد از پدوفیلی خود آگاه شود، که معمولاً در اواخر نوجوانی اتفاق می‌افتد. یکی از نظریه‌های رایج، مدل عصبی رشدی است که بیان می‌کند پدوفیلی توسط عوامل پیش از تولد، مانند سطح آندروژن در رحم، شکل می‌گیرد.

عوامل مرتبط با پدوفیلی عبارتند از:

• سیستم های خانواده پاتولوژیک یا ناکارآمد با مشکلات کودک آزاری، درگیری‌های زیاد در خانواده، یا سابقه خانوادگی بیماری روانی
• استرس ناشی از سوء استفاده، استرس های مالی یا مرگ عزیزان
• عدم حمایت اجتماعی در دوران کودکی
• اختلالات رشدی
• برخی عوامل عصبی زیستی
• برخی عوامل بیولوژیکی

همچنین بخوانید:بیماری موبوفوبیا چیست؟

فهرست زیر یافته‌های برجسته‌ای را از تحقیقات بر روی عوامل عصبی و بیولوژیکی مرتبط با ایجاد کشش جنسی به کودکان ارائه می‌کند:

• بر اساس تحقیقات، به نظر می‌رسد رشد اولیه مغز نقش مهمی در توسعه علایق پدوفیلیک بازی می‌کند
• ناهنجاری‌های لوب تمپورال و قشر پیشانی در افراد پدوفیل مشاهده شده است. این مناطق از مغز برای تنظیم جنسی و رفتاری، کنترل تکانه و عملکردهای اجرایی حیاتی هستند.
• کاهش ماده خاکستری در آمیگدال و هیپوتالاموس در جمعیت های پدوفیل مشاهده شده است. این مناطق از مغز مسئول رشد جنسی هستند.
• رشد فیزیولوژیکی غیر معمول قبل از تولد، در نمونه‌های بزرگ مورد مطالعه از مردان پدوفیلی، یافت شده است.
• تفاوت های تشریحی مانند چپ دستی و سایر انحرافات سطحی از رشد فیزیولوژیکی معمولی در ایجاد علایق پدوفیلیک دخیل بوده است.
• تحقیقات ارتباط بین هوش و پدوفیلی را گزارش کرده است. به طور خاص، سطوح ضریب هوشی پایین‌تری در نمونه‌هایی از افراد پدوفیلیک یافت شده است.
• تغییرات ژنتیکی مرتبط با آندروژن، استروژن، پرولاکتین، اکسی توسین، کورتیکوتروپین و سروتونین در ایجاد مشکلات رفتاری جنسی در افراد پدوفیل دخیل است.

آیا پدوفیلی درمان دارد

این بیماری درمان قطعی ندارد اما می‌توان آن را کنترل کرد. برای درمان پدوفیلی ممکن است از درمان و دارو استفاده شود. چندین نوع درمان ممکن است کمک کند. بسیاری از افراد مبتلا به پدوفیلی تا زمانیکه دستگیر نشوند و دادگاه دستور درمان صادر کند، کمک دریافت نمی‌کنند. اگر پدوفیلیا دارید، قبل از اینکه به مشکل بزرگ‌تری تبدیل شود، کمک بگیرید.

• رفتاردرمانی به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که نحوه عمل شما بر دیگران تأثیر می گذارد. این می تواند به شما در تغییر رفتارهای مشکل ساز کمک کند.
• رفتار درمانی شناختی (CBT) راهی برای کمک به شما در شناسایی و تغییر دیدگاه هایی است که نسبت به خود، جهان و آینده دارید. CBT میتواند شما را از شیوه‌های تفکر ناسالم آگاه کند. همچنین می‌تواند به شما کمک کند راه‌های جدیدی برای فکر کردن و عمل بیاموزید.
• درمان به روش شرطی سازی به شما کمک می کند تا یاد بگیرید افکار و اعمال مربوط به اختلال جنسی خود را با چیزهای منفی مرتبط کنید، مانند بو بد یا تصویری از زندانی شدن. با گذشت زمان، افکار منفی به شما کمک می کند تا به افکار جنسی خود عمل نکنید.
• داروها ممکن است شامل هورمون ها یا داروهایی برای اصلاح تعادل مواد شیمیایی در مغز شما باشند. هر دو نوع دارو به کاهش میل جنسی کمک می کند. از جمله داروهایی که سطح تستورون را کاهش می‌دهند.

همچنین بخوانید:علائم تشخیص بیماری لوپوس پوستی چیست؟

زنان پدوفیلی

کارشناسان نمی‌توانند مشخصات دقیقی از یک مجرم جنسی معمولی زن ترسیم کنند، زیرا آنها بسیار نادر هستند. معدود روانشناسانی که این موضوع را مطالعه کرده‌اند معتقدند زنان پدوفیلی به احتمال زیاد زنانی هستند که در روابط بزرگسالی شکست خورده‌اند، متحمل ضررهای بزرگی شده‌اند یا خودشان قربانی آزار و اذیت هستند. یکی از علل نادر بودن زنان پدوفیل ناشناس ماندن آنهاست. عموماً پسران نوجوانی که از طرف زنان مسن‌تر از خود مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند آن را آزار جنسی تلقی نکرده و دست آوری برای خود می‌دانند. البته پس از بلوغ به این مسئله آگاه می‌شوند.

این باور وجود دارد که زنان پدوفیل در تلاشند تا نیازهای عاطفی خود را با روابط جنسی که کاملاً تحت کنترل آنهاست برآورده کنند. زنی که از عشق ناامید است اما در یک ازدواج رضایت بخش به دام افتاده است، یا قادر به حفظ هر نوع رابطه بزرگسالی نیست، به دنبال محبت، صمیمیت و توجهی است که نتوانسته است از یک مرد بالغ دریافت کند. کودک به او توجه و عشقی را که در آرزوی آن است می‌دهد. این نزدیکی و صمیمیت از طریق رابطه جنسی و توجه به عشق تبدیل می شود.

به نظر نمی رسد که آنها مانند مردان پدوفیل باشند. در زنان پدوفیل مواردی وجود دارد که برخی افراد در روابط یا ازدواج بدی هستند و واقعاً تنها هستند و خود را در رابطه با این کودکان می‌بینند.

سخن آخر

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پدوفیل بخاطر نگرانی از انگی که به آنها زده می‌شود مشکل خود را پنهان می‌کنند. این مانع از اقدام آنها برای درمان است. در مواجه با این افراد باید از توهین پرهیز کرد، افراد در چنین موقعیتی چیزی برای از دست دادن ندارند. و فردی که نا امید شده است می‌تواند اقدام به هر کار مجرمانه‌ای کند.