جهان هستی بر پایه قوانین و سنت‌های الهی که تغییرناپذیرند، پایدار است. همه تغییر و تحولاتی که در جهان هستی رخ می‌دهد بر اساس این قوانین است و هیچ رویداد و فراز و فرودی در جوامع بشری خارج این قوانین رخ نمی‌دهد مگر در استثنائاتی که مشیت الهی بر آن قرار می‌گیرد.

مطالعه و یادگیری قوانین تغییرناپذیر الهی، راه بهره‌گیری و عبرت آموختن از آنها را به ما می‌آموزد و تصمیم‌گیری برای برنامه‌های زندگی را برای ما روشن می‌کند.

1- عذاب ظالمان به دست مؤمنانِ شایسته

قانون عمومی الهی این است که هر قومی ظلم کند و پا را از محدوده الهی فراتر نهد و هدایت را از طرف انبیاء نپذیرد، بر آنان عذاب نازل می‌شود. مانند قوم لوط، قوم عاد، قوم ثمود. قبل از رسالت پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله این سنت و قانون الهی بی‌واسطه و آسمانی بود. در آیه 32 سوره انفال مى‌فرماید: تا پیامبر در میان مردم است، خداوند عذابشان نمى‌كند که منظور از این عذاب، عذاب آسمانی است.

اما بعد از ظهور اسلام به شهادت آیه 52 سوره توبه عذاب اقوام و ظالمان بصورت بی‌واسطه و آسمانی برچیده شد. قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ أَنْ یُصِیبَکُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَیْدِینا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَکُمْ مُتَرَبِّصُون؛ بگو: آیا جز یكى از آن دو نیكى(پیروزی یا شهادت) انتظار چیز دیگرى را براى ما دارید؟ ولى ما منتظریم كه عذاب خدا، یا از جانب او یا به دست ما به شما برسد. پس شما منتظر باشید ما نیز با شما منتظر مى‌مانیم.


در این آیه خداوند صراحتا عذاب الهی و اجرای قانون الهی را بدست مومنان سپرده است. در آیه 14سوره توبه می‌فرماید:

قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیْدِیکُمْ وَ یُخْزِهِمْ وَ یَنْصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ؛ با آنان بجنگید تا خدا آنان را به دست شما عذاب کند و رسوایشان نماید و شما را بر آنان پیروز کند و سینه‌هاى [پر سوز و غم‌] مردم مؤمن را شفا بخشد.

به استناد آیه فوق درمی‌یابیم که چگونگی سنت الهی در عذاب اقوام ظالم تغییر کرده و عذاب الهی بدست مومنان، بر آنان وارد می‌شود. پس اگر مومنان متحد شده و با کافران و ظالمان بجنگند بر اساس وعده الهی حتما پیروز می‌شوند و قطعا عذاب الهی بر ظالمان وارد خواهد شد.

2- عقوبت سریع آواره‌کننده مؤمنان

در آیات 13 الی 15 سوره ابراهیم خداوند از کافرانی سخن می‌گوید که به پیامبران و پیروان آنها می‌گویند از شهر و دیارتان شما را بیرون می‌کنیم مگر این که معتقد به آیین ما شوید. در این آیات، سخن از یک سنت مسلم الهی است که قطعا محقق خواهد شد.

وَقَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِینَ﴿۱۳﴾ وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِهِمْ ذَلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِی وَخَافَ وَعِیدِ﴿۱۴﴾ وَاسْتَفْتَحُوا وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ﴿۱۵﴾؛ كافران به پیامبرانشان گفتند: یا شما را از سرزمین خود مى‌رانیم یا به آیین ما درآیید. پس پروردگار به پیامبران وحى كرد كه ستمكاران را هلاك خواهیم كرد. محققا شما را پس از ایشان در آن سرزمین ساکن خواهیم کرد و این از آن كسى است كه از ایستادن در برابر من و از وعده عذاب من بترسد. و از خدا درخواست فتح و پیروزی کردند، و نصیب هر سرکش منحرفی، ناامیدی از رسیدن به هدف و هلاکت است.

بازگشت فلسطین به صاحبان آن

علامه طباطبایی در تفسیر این آیات می‌گوید: کافران تهدید به اخراج مومنان از سرزمین خودشان کردند ولی اراده و سنت الهی بر نابودی کافران و مَسکن دادن مومنان در سرزمین خودشان است. علامه گوید: جامعه جاهلی هرگز با عناصر مسلمان در درون خود، سستی و ملایمت نمی‌ورزد، جز زمانی که مطابق روشهای جاهلانه آنها عمل نماید و هر اجتماع غیر مسلمان یک تجمع جاهلی است. خداوند در این هنگام به پیامبران وحی می‌فرستد که حتما ستمکاران را هلاک می‌کنیم، چون ظلم و ستم آنها سبب هلاکت آنهاست. یعنی ظلم و ستم‌شان باعث نزول عذاب و هلاکت آنها می‌شود.

این موهبت الهی مخصوص کسانی است که از عظمت خدا بترسند. شما و پیروان شما را بعد از هلاک نمودن ستمکاران در آن سرزمین مأوا می‌دهیم و علت اعطای این موهبت، وجود ترس از مقام پروردگار، به جهت آنکه قائم به امور همه بندگان است و ترس از وعید الهی یعنی ترس از تهدید عذابی که نسبت به مخالفان کرده است.

آیات 76 و77 سوره اسراء نیز به همین نکته توجه می‌دهد که مشرکان قصد داشتند پیامبر و پیروانش را از محل سکونتشان برانند.

خداوند در آیات خطاب به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرماید
نزدیك بود كه تو را از این سرزمین بركنند تا از آنجا آواره‌ات سازند. ولی خودشان پس از تو، جز اندك زمانى نمى‌ماندند. وَ یَمْكُرُونَ وَ یَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیْرُ الْماكِرِینَ(انفال،30)؛ آنان نیرنگ مى‌زنند و خدا هم تدبیر مى‌كند و خداوند بهترین تدبیركنندگان است.

آیه 77 سوره اسراء از یک سنت الهی تغییرناپذیر سخن می‌گوید که مهلت نیافتن دشمنان جز مدتی اندک، شیوه‌ای است که همواره درباره امت‌ پیامبرانی که پیش از تو فرستادیم جاری بوده، و برای این سنت، هیچ دگرگونی و تغییری نخواهی یافت.

قرآن كریم، هم از غیب خبر مى‌دهد و هم با بیان ناكامى توطئه‌هاى دشمن به پیامبراكرم صلى‌الله‌علیه‌وآله تسلّى مى‌دهد.(تفسیر نور، آیه 77، اسراء)

علامه طباطبایی بر این باور است که تهدید به اخراج در آیه ۱۳سوره ابراهیم هم خطاب به پیامبران و هم مؤمنان و پیروان آنها است، و این ظلمِ اخراج پیامبران و پیروانشان از سرزمین‌هایشان، موجب هلاکت و نابودی کافران می‌شود. (المیزان، ج۱۲، صص۳۴و۳۵)

بنابراین اخراج مومنان از سرزمین‌شان و ظلم و ستم به آنها مستوجب عذاب الهی است و بر اساس سنت الهی قطعا به سرزمین خود بازمی‌گردند.

3- قانون ظهور حق و محو و نابودی باطل

آیه 81 سوره اسراء می‌فرماید: جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً؛ حق آمد و باطل نابود شد. بى‌تردید باطل نابودشدنى است. بر اساس این آیه، باطل قطعا رفتنی و نابودشدنی است و اگر جایی و زمانی باطل وجود دارد برای اینست که مومنان حق را ظاهر نکرده‌اند. یقینا اگر حق ظهور یابد، باطل ماندنی نیست.

مومنان باید برای تبلور و جلوه حق تلاش کرده و بر توصیه‌های قرآن برای ظهور هر چه بیشتر حق مجاهدت کرده و از نزاع و تفرقه(انفال، 46) دوری جسته و با مال و جان خود جهاد کرده(توبه،41) و صبور و مقاوم(آل عمران،125) در پی ظهور هر بیشتر حق برای خط کشیدن بر باطل تلاش کنند.

مقام معظم رهبری وعده نابودی رژیم صهیونیستی تا ۲۵ سال آینده را اعلام کردند. (1394/6/18) اما یکسال بعد تحقق این وعده را مشروط بر مبارزه همگانی و اتحاد مسلمین بیان کردند: «رژیم صهیونیستی همچنان‌که قبلاً گفته‌ایم به شرط مبارزه‌ همگانی و متحد فلسطینی‌ها و مسلمانان، در ۲۵ سال آینده وجود خارجی نخواهد داشت.» (1395/9/24) بنابر این آنچه باعث نابودی رژیم باطل صهیونیستی خواهد شد، مبارزه‌ای همگانی توسط جبهه حقّ است.

---