رابطه بین تیپ های شخصیتی و دروغگویی می‌تواند پیچیده و تأثیرگذار باشد. هرچند که تیپ شخصیتی تنها یک عامل در رفتار دروغگویی نیست و عوامل دیگری نیز مانند محیط خانوادگی، تربیت، تجربه‌های زندگی و مقدار تحمل فشارهای خارجی نقش مهمی در شکل‌گیری این رفتار دارند. با این حال، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که برخی از تیپ های شخصیتی می‌توانند به دروغگویی بیشتر در افراد مرتبط باشند.

چهار تیپ شخصیتی بیشتر از سایر شخصیت ها در رابطه با دروغگویی مطرح هستند.

1. تیپ شخصیتی نارسیستی یا خودشیفته

افرادی که دارای شخصیت خودشیفته هستند به خود حق می دهند که دیگران را با دروغ های خود به بازی بگیرند و کمتر متوجه ضرر و زیان هایی هستند که با دروغگویی، ریا و تزویر خود به مردم وارد می کنند. این‌گونه افراد اغلب وقایع بیرونی را بر اساس نیازهای درونی خود تغییر می دهند زیرا آن ها مبتلا به خودبزرگ‌بینی هستند و خود را از دیگران بهتر، بزرگتر و شایسته تر می دانند. این‌گونه افراد نیاز به تایید دیگران دارند و این نیاز است که آنها را ملزم می سازد که همیشه خود را در وضعیت ایده‌آلی ببینند. لذا در جلوه دادن توانایی‌ها و دیگر صفات خود اغراق می کنند و درصدد تحریف حقایق نیز هستند.

افرادی که دارای ویژگی های نارسیستی هستند، ممکن است به دلایلی همچون تکبر یا قدرت نمایی دروغ بگویند. آنها ممکن است در تلاش باشند تا تصویر خود را بهتر نشان دهند و این می‌تواند به دروغگویی منجر شود.

​​

2. شخصیت هیستریکی یا نمایشی

افرادی که دارای آن‌گونه شخصیت هستند از دروغ به عنوان ابزاری برای جلب توجه و محبت دیگران نسبت به خود استفاده می کنند. برای رسیدن به این هدف فرد ویژگی هایی همچون درک شهودی، سریع عمل کردن، تلفیق‌پذیری، هیجانی بودن، خیالبافی و رؤیایی فکر کردن دارد که در نهایت به عدم دقت و اطمینان وی منجر می شود. لذا، هیجانی بودن این نوع شخصیت ها سبب اختلاط اطلاعات صحیح و غلط به طور همزمان می شود و درک واقعیت مطلبی است که در همان لحظه احساس می شود ولی در زمان دیگر مطلب را طور دیگری احساس می کند. مانند چوپان دروغگو که چندین بار به دروغ بانگ برآورد که گرگ آمده، مردم که به کمک وی شتافتند گرگی ندیدند. اگر از چوپان علت این کار پرسیده شود وی اظهار می دارد در یک لحظه احساس کردم گرگ دارد به ما حمله می کند سپس فریاد برآوردم.

افرادی که دارای ویژگی های هیستریک هستند، ممکن است به دلایلی همچون جلب توجه و نمایش عاطفی، دروغ بگویند. آنها ممکن است تلاش کنند تا با دروغگویی و نمایش عاطفی، توجه و واکنش بیشتری را از دیگران جلب کنند.

3. شخصیت وسواس

نحوه ی تفکر این‌گونه افراد جزئی و محدود به ظواهر پدیده‌ها است. این‌گونه افراد اغلب اشتغال ذهنی بیمارگونه ای به اعمال خود از نظر صحیح بودن یا نبودن آن دارند. به طوری که آن‌ها را به تکرار وادار می کند و برای توجیه عمل خود، اقدام به دروغگویی می کنند. علت را شاید بتوان در مشغول بودن ذهن آن‌ها با جزئیات، هیجانات محدود و فقدان تفکر کلی دانست.

4. تیپ شخصیتی اضطرابی

افرادی که دارای ویژگی های اضطرابی هستند، ممکن است به دلایلی همچون ترس از مواجهه با عواقب یا ترس از رد شدن، به دروغگویی روی بیاورند. آنها ممکن است سعی کنند با دروغ گفتن از مواجهه با وضعیت‌های ناراحت کننده یا نگران کننده دوری کنند.

مهم است به این نکته توجه کنید که تیپ شخصیتی تنها یک عامل در رفتار دروغگویی است و هر فردی ممکن است با توجه به شرایط خاص خود و ترکیب مختلف عوامل، رفتار متفاوتی نسبت به دروغگویی از خود نشان دهد. همچنین، این تیپ های شخصیتی نیز ممکن است با توجه به فرهنگ و محیط فردی، تجربه های زندگی و سایر عوامل تعدیل شده و تأثیر آنها متفاوت باشد. برای بررسی دقیق‌تر رابطه بین تیپ های شخصیتی و دروغگویی، مطالعات بیشتر و تحقیقات علمی باید انجام شود.