پیچ خوردگی مچ پا عبارت است از یک آسیب اسکلتی عضلانی معمول که در آن رباط مچ پا به علت کشش ناگهانی به طور جزئی یا به طور کامل پاره می‌شود. این حالت معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که مچ پا به طور ناگهانی دچار پیچ خوردگی در اثر یک فعالیت ورزشی یا در اثر قدم برداشتن در یک سطح ناهموار، می‌شود. درد ابتدا شدید است و می‌تواند با احساس سوزش شدید همراه باشد. تورم فوری در ناحیه آسیب دیده درنتیجه پارگی جزئی رگ‌های خونی در محل آسیب دیده و نشت مایع داخل رگی به بافت محلی اغلب اتفاق می‌افتد . پارگی‌های جزئی پایداری مچ پا را در برخی موارد به طور جزئی از بین می‌برد، در حالی که پارگی کامل، ثبات مچ پا را به طور کامل از بین می‌برد، زیرا به دلیل پارگی رباط‌های داخل مچ پا، دیگر حمایتی از مفصل مچ پا صورت نمی‌گیرد.

رباط‌های مچ پا چگونه دچار پارگی یا کشیدگی می‌شوند؟

مچ پا یک مفصل لولایی بین ساق پا و خود پا است و به پا اجازه حرکت در جهات بالا و پایین را می‌دهد. استخوان‌های پا (تیبیا و فیبولا) یک شکافی را تشکیل می‌دهند و استخوان تالوس در پا، در بین آ‌ن‌ها قرار می‌گیرد. استخوان تالوس به وسیله باندهای قوی بافتی به نام لیگامنت یا همان رباط‌ها، هر دو استخوان تیبیا و فیبولا را در کنار هم نگه می‌دارد. هر رباط از بسیاری از رشته‌ها یا الیاف فیبری که از یک ماده پروتئینی که کلاژن نامیده می‌شود و قدرت زیادی دارد، ساخته شده است. رباط قسمت داخلی مچ پا (رباط دلتوئیدی) دارای دو لایه است، عمقی‌ترین لایه‌ دارای اهمیت زیادی است. رباط عمدتا در ارتباط با شکستگی‌های شدید استخوان مچ پا، دچار پارگی رباط مچ پا می‌شود. آسیب‌های ورزشی در این رباط‌ها نادر است. رباط قسمت خارجی مچ پا (رباط جانبی) از سه نوار جداگانه تشکیل شده است: یکی از نوارها در جلو (رباط قدامی تالو- فیبولار)، یکی در وسط (رباط کالکانو- فیبولار) و یکی در پشت (رباط خلفی تالو- فیبولار). نوارهای جلویی و میانی، باندهایی هستند که در هنگام پیچ خوردگی مچ پا آسیب می‌بینند.

استخوان‌های تیبیا و فیبولا یک مفصل بین خود درست در بالای مچ پا تشکیل می‌دهند. این مفصل نیز دارای رباط‌های قوی است، یکی در جلو و دیگری در پشت (رباط های تیبیو فیبولار). این رباط در قسمت جلو مفصل قرار دارد و در 10 تا 20٪ از پیچ‌ خوردگی‌ها آسیب می‌بیند ؛ این آسیب مهم است، زیرا مدت زیادی طول می‌کشد تا درمان شود، اگر چه درمان معمولا بدون نیاز به عمل جراحی است و با روش‌های غیر تهاجمی بهبود می‌یابد.

نشانه‌های پارگی و کشیدگی تاندون مچ پا چیست؟

مچ پای پیچ خورده بسیار دردناک است. سایر علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تورم
• کبودی
• هنگام لمس سفت به نظر می‌آید
• بی ثباتی مچ پا – این امر ممکن است هنگامی رخ دهد که پارگی کامل رباط یا جابجایی کامل مفصل مچ پا وجود داشته باشد.

درجات مختلف

پس از معاینه، دکتر شما میزان پیچ خوردگی را برای کمک به ایجاد یک برنامه درمانی تعیین می‌کند. پیچ خوردگی‌ها بر اساس میزان آسیب وارد شده بر رباط‌ها درجه بندی می‌شوند.

درمان‌های غیر جراحی پارگی و کشیدگی تاندون مچ پا

در طی ارزیابی بالینی پزشک شما، میزان صدمات و آسیب‌های وارد شده بر مچ پای شما توسط بسیاری از عوامل تعیین می‌شود. شما متوجه خواهید شد که در بیشتر موارد، پزشکان با توجه به میزان آسیب دیدگی در مچ شما، روند بهبودی و درمان شما را برنامه ریزی می‌کنند. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که هر پیشرفتی در روند درمان و مدت زمان هر مرحله درمانی باید به دقت تحت نظارت پزشک قرار گیرد زیرا تلاش برای درمان و بهبودی سریع و ورود به سطح بعدی درمان، می‌تواند منجر به آسیب دیدگی مجدد و تأخیر در روند بهبود شما شود.

درمان‌های اولیه

همانطور که در بیشتر آسیب‌های بافت نرم انجام می‌شود، درمان اولیه استراحت، یخ درمانی، فشرده سازی و بالا بردن قسمت آسیب دیده است.

• استراحت: در فاز اولیه شما به احتمال زیاد قادر به راه رفتن در مچ پای پیچ خورده نخواهید بود. هدف اول شما استراحت و دوری از شرایط و حرکات تحریک کننده درد است. این بدان معنی است که شما باید از انجام حرکات یا فعالیتی که درد مچ پا را تحریک می‌کند، اجتناب کنید. در بیشتر موارد، شما باید هیچ وزنی روی مچ پای خود قرار ندهید. شما ممکن است نیاز به استفاده از ابزار کمکی در مچ پا، مانند بریس مچ پا و استفاده از عصا داشته باشید.
• یخ درمانی: یک روش ساده و موثر برای کاهش درد و تورم است. لطفا برای هر بار 20 تا 30 دقیقه هر 2 تا 4 ساعت در مرحله اولیه یا زمانی که متوجه شوید محل آسیب دیدگی گرم یا داغ است، اعمال کنید.
• فشرده سازی: یک باند فشرده سازی، باندهای کشی، یا باندهای حمایتی که به حمایت از بافت نرم آسیب دیده و کاهش تورم آن کمک می‌کنند.
• بالا بردن پا: بلند کردن مچ پای آسیب دیده از سطح قلب به شما کمک زیادی خواهد کرد که با کاهش اثر گرانش به کاهش تورم در اطراف مچ پا کمک زیادی می‌کند.
• فیزیوتراپیست شما از طیف وسیعی از ابزارهای تسکین دهنده درد، ساپورترهای مفصلی، ماساژ، نوارهای طبی برای کمک به شما در طول درمان این آسیب دیدگی دردناک استفاده خواهد کرد.
• داروهای ضد التهابی و کرم‌های طبیعی: مانند آرنیکا ممکن است به کاهش درد و تورم کمک کند. با این وجود، بهتر است از داروهای ضد التهابی در طول 48 تا 72 ساعت اولیه به منظور جلوگیری از خونریزی بیشتر پرهیز شود. اکثر افراد می‌توانند پاراستامول را به عنوان یک داروی ضد درد تحمل کنند.

بریس‌ها

از آنجایی‌که راه رفتن با مچ پای پیچ‌خورده ممکن است دردناک باشد، شاید تا زمانی که درد از بین برود لازم باشد تا از عصا استفاده کنید. بسته به شدت پیچ خوردگی، پزشک شما ممکن است یک باند کشی، چسب ورزشی یا یکبریس مچ پابرای شما تجویز کند تا با استفاده از آن‌ها مچ پای خود را پایدار کنید. در موارد پیچ خوردگی‌های شدید، ممکن است تا زمان بهبود کامل تاندون‌ها لازم باشد تا مچ پای خود را گچ گرفته یا از چکمه‌های مخصوص استفاده کنید تا مچ پای شما حرکت نکند.

مزایای استفاده از بریس مچ پا

• بریس مچ پا از مفاصل ضعیف شده حمایت می‌کند..
• بریس مچ پا می‌تواند به تسکین درد و تورم کمک کند
• بریس مچ پا از وقوع آسیب‌های بیشتر در آینده جلوگیری می‌کند.

در مرکز فوق تخصصی توان بخشی امید پزشکان مجرب ما برای کاهش درد در بیمارن بریس های مخصوص آن ها را ساخته و در اختیارشان قرار میدهند تا با استفاده ازین بریس های مخصوص بهترین نتیحه در کمترین زمان برای بهبود بیماران حاصل شود.

فیزیوتراپی

در مواردی که در رفتگی مچ پا خفیف باشد با چند جلسهفیزیوتراپیو انجام حرکات ورزشی ساده که توسط متخصص تجویز میشود بیمار سلامت کامل خود را بدست خواهد آورد و معمولا نیازی به سایر درمان ها نخواهد داشت. اما در مواردی که پارگی رخ داده باشد یا کشیدگی رباط مچ شدید باشد از درمان‌های مکمل فیزیوتراپی برای تسریع بهبود بیمار استفاده می‌شد.

ماساژ درمانی

یکی از بهترین روش‌های درمانکشیدگی رباط مچ و پارگی تاندون مچ پاماساژ درمانیاست که باید توسط متخصصین این علم صورت بگیرد تا بهترین اثر بخشی را داشته باشد. لازم به ذکر است که اگر ماساژ درمانی توسط افراد غیر متخصص انجام شود نه تنها باعث بهبود بیمار نمی شود بلکه در بسیاری از موارد موجب وخامت عارضه نیز می گردد.

اولتراسوند

ازاولتراسونداغلب برای گرمادهی عمقی به ساختار بافت‌های نرم بدن استفاده می‌شود. گرمادهی عمقی به تاندون‌ها، عضلات یا رباط‌ها باعث افزایش گردش خون در این بافت ها می‌شود، که این امر به فرایند بهبود کمک می‌کند. همچنین افزایش دمای بافت با استفاده از امواج اولتراسوند موجب کاهش درد می‌شود.

شاک ویو تراپی

برای درمان بسیاری از دردهای استخوانی مانند درد مچ پاشاک ویو تراپیمورداستفاده قرار می‌گیرد. این روش یکی از بهترین روش‌های درمان دردهای شدید به حساب می‌آید. در این روش، امواجی که از طریق یک پالس متمرکز ایجاد می‌شوند، ناحیه مورد نظر را هدف قرار می‌دهند و از طریق کم کردن تعداد رشته‌های عصبی انتقال‌دهنده درد، به کاهش درد کمک می‌کنند. علاوه بر این، این روش درمانی در تسریع روند بهبودی بافت و افزایش شکل‌گیری سلول‌های خونی جدید نیز موثر است.

تزریق پی آر پی درد را کاهش می‌دهد

پی آر پیبه طور مستقیم از خون بیمار گرفته میشود به این صورت ک پلاسمای خون توسط پلاکت های بیمار تغلیظ میشود. این پلاکت ها حاوی مولکول های زیستی هستند. این مولکول ها برای شروع ترمیم بافت ها ضروری هستند و تزریق آن ها به رباط آسیب دیده پا روند بهبود این بافت را سرعت میبخشد.

تزریق اوزون

در صورت آسیب دیدن مچ پا معمولاً مقدار اکسیژن در آن ناحیه کاهش می‌یابد که این کاهش اکسیژن موجب کاهش جریان خون به مچ شده و در نتیجهٔ آن روند بهبودی بیمار افت خواهد کرد. تزریقاوزونباعث افزایش میزان اکسیژن‌ رسانی به بافت آسیب‌دیده و افزایش سرعت بهبود آن بافت می‌شود. اهمیت موضوع در اوزون تراپی در نوع دستگاه های کلینیکی آن است، چرا که دقت و تکنولوژی دستگاه های ازوزن تراپی در خصوص کالیبراسیون غلظت بسیار اهمیت دارد و در واقع در نتایج درمان تفاوت زیادی ایجاد می کند و به همین منظور تفاوت بسیاری در قیمت دستگاه ها نسبت به تکنولوژی ساخت آنها وجود دارد.

درمان جراحی

درمان جراحی پیچ خوردگی‌های مچ پا نادر است. جراحی برای آسیب‌های ناشی از عدم پاسخ به درمان غیر جراحی و برای بیماران مبتلا به بی ثباتی مچ پا که پس از ماه ها توانبخشی و درمان با روش‌های غیر جراحی موفق نبوده‌اند، استفاده می‌شود.

فرایند درمان چقدر طول می‌کشد؟

هیچ چارچوب زمانی مشخصی وجود ندارد که چقدر طول می‌کشد تا یک مچ پای پیچ خورده بهبود یابد. در حالی که ما می‌دانیم که خود رباط برای بهبودی حداقل شش هفته زمان نیاز دارد، قدرت عضلانی شما، دامنه حرکتی، جذب و بازگشت به عملکرد طبیعی می‌تواند بطور قابل توجهی زمان بهبودی متفاوتی داشته باشد. در اینجا برخی از دستورالعمل‌های عمومی آمده است.

درجه 1

در موارد خفیف، شما می‌توانید در طول 2 تا 3 هفته، بهبودی کامل رباط‌ها را انتظار داشته باشید، اما برای بهبود کامل بافتی، حداقل 6 هفته زمان مورد نیاز است. علیرغم اینکه به اکثر افراد گفته می‌شود که فقط “استراحت” کنند بهبود می‌یابند، ما می‌بینیم که این پیچ خوردگی‌های خفیف اغلب باعث سفتی مفصلی، سستی رباط، ضعف و سفتی عضلات و کاهش ضریب اطمینان (تعادل و آگاهی مفصل) می‌شوند. اگر این گونه آسیب دیدگی‌ها آگاهانه به اندازه مورد نیاز درمان نشوند، می‌توانند باعث شوند حرکت مفصل مچ پا و خود پا در محل تلاقی با یکدیگر از بین برود، که می‌تواند چندین سال یا چند ماه پس از ایجاد آسیب دیدگی اتفاق بیافتد.

درجه 2

آسیب‌های درجه 2 زمانی رخ می‌دهند که آسیب رباطی قابل توجهی داشته باشید که اجازه می‌دهد که رباط بیش از حد کشش یابد. در بیشتر موارد این آسیب‌ها در مدت 4 تا 6 هفته بهبود می‌یابند. با افزایش شدت آسیب، روند توانبخشی پیچیده تر و سخت تر می‌شود. تمام آسیب‌های درجه 2 باید به طور کامل بازسازی شوند تا فرد بتواند:

• طیف کامل حرکتی و قدرتی
• نفوذ کامل، قدرت و چابکی
• بازگشت کامل به تمرینات ورزشی خاص را داشته باشد.

درجه 3

آسیب‌های درجه به 3 رباط‌ها زمانی است که رباط به طور کامل پاره شده است. جراحت‌های شدید مچ پا نیز می‌تواند شامل شکستگی استخوان‌ها یا پیچ خوردگی‌های شدید مفصلی مچ پا باشد که نسبت به پیچ خوردگی‌های خفیف نیاز به زمان بهبودی طولانی تری دارد. بهبودی یک آسیب سطح 3 پیچ خوردگی مچ پا معمولا 6 تا 12 هفته طول می‌کشد، اما بسته به میزان آسیب خاص شما، این زمان کاملا متفاوت است. فیزیوتراپیست یا جراح شما قادر به ارائه راهنمایی و مشاوره خاص به شما خواهند بود.

“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است”