این یک باور کلیشه ای است که بزرگترین مشکلات در ازدواج حول محور پول و رابطه جنسی می چرخد. اما این ها تنها مشکلاتی نیستند که می توانند یک رابطه طولانی مدت را ایجاد یا از بین ببرند. مجموعه ای از رفتارهای ناسالم و آسیب زا و اولویت های ضعیف و نادرست می توانند باعث ایجاد مشکل در روابط شوند.

برای حفظ روابط عاشقانه سالم و شاد، مهم است که مشکلات رایجی را که می‌توانند منجر به اختلاف یا حتی طلاق شوند، شناسایی و ریشه‌یابی کنید.

در این مقاله نگاهی به هفت رفتار رایجی که می‌توانند ازدواج یا رابطه طولانی‌ مدت را از بین ببرند آورده شده است.

1. ارتباط ضعیفی با شریک عاطفی خود دارید، یا اصلاً ارتباط برقرار نمی کنید

هیچ تعجبی ندارد که ارتباط ضعیف روابط را تضعیف و کمرنگ می کند. اگر یکی از زوج ها یا هر دو احساس می‌کنند شنیده نمی‌شوند، به آن ها توجهی نمی شود، سرخورده شده‌اند یا کنار گذاشته شده‌اند، در این صورت ایجاد ارتباط بسیار دشوار است، اگر نگوییم غیرممکن است.

ارتباطات ناسالم در ازدواج چهره های زیادی دارد. در برخی موارد، ممکن است ناتوانی در صحبت کردن با همسرتان در مورد احساس واقعی شما باشد. که در نهایت می تواند باعت فرار از مسئله و برقراری ارتباط صحیح شود. اگر نتوانیم احساسات خود را به طور منظم و صحیح بیان کنیم، مسائل کوچک به احساسات سرکوب‌ شده تبدیل می‌شوند که با گذشت زمان و در صورت حداقل انتظار، به درگیری انفجاری تبدیل می‌شوند.

ارتباط ضعیف نیز ممکن است شبیه به مبارزه باشد. وقتی اوضاع بحرانی می‌شود، زوج ها اغلب صحبت‌ها را خیلی تند شروع می‌کنند و یکدیگر را تحقیر می‌کنند و به پرخاشگری منفعلانه روی می‌آورند.

در این گونه شرایط بهتر است چند مهارت را بیاموزید تا شما را از فریاد زدن و تحقیر کردن به صحبت کردن با آرامش و سازنده سوق دهد. در این شرایط بهتر است که با همدردی یا تأیید شریک زندگی خود شروع کنید. به عبارت دیگر سعی کنید مسائل را از منظر آنها نیز ببینید. شاید بتوانید درک کنید که چگونه آنها از یک موقعیت آزاردهنده، عصبانی یا ناامید می شوند.

2. اجازه می دهید سایر افراد تأثیر زیادی بر ازدواج شما داشته باشند

یک ازدواج سالم به یک سیستم حمایتی از اقوام و دوستان نیاز دارد، اما برخی از روابط می‌توانند تأثیر نابه‌جا و منفی بگذارند. والدین، دوست یا حتی فرزندان می‌توانند تأثیر نامناسبی بر ازدواج و رابطه ی شما داشته باشند. وقتی شخص ثالثی بیش از حد در فرآیند تصمیم‌گیری زوج ها دخالت می‌کند، می‌تواند منجر به درگیری‌ها و تصمیم‌هایی شود که ممکن است با ارزش‌ها و اولویت‌های خود آن ها هماهنگ نباشد. حضور شخص ثالث می تواند اعتماد را از بین ببرد. اگر یکی از طرفین احساس کند که نظرات و ترجیحات آنها به طور مداوم نادیده گرفته می شود، ممکن است اعتماد خود را نسبت به تعهد همسر به رابطه از دست بدهد.

برای محافظت از رابطه خود در برابر نفوذ بیش از حد دیگران، تعیین مرز بسیار اهمیت دارد. اولین قدم این است که با همسرتان ارتباطی صادقانه داشته باشید. در مورد اینکه هر دوی شما در مورد دخالت اشخاص ثالث چه احساسی دارید و چه مرزهایی را می خواهید ایجاد کنید بحث کنید. به وضوح مشخص کنید که چه مرزهایی را می‌خواهید نسبت به اشخاص ثالث تعیین کنید. حتی در حالی که برای نظرات اشخاص ثالث ارزش قائل هستید، تصمیم‌گیری نهایی در رابطه تان فقط باید توسط شما و همسرتان گرفته شود.

3. برای رفع رفتارهای اعتیادآور خود اقدامی نمی کنید

اعتیاد می تواند به روش های غیرمنتظره ای ظاهر شود. اعتیاد فقط به مصرف مواد مخدر یا الکل محدود نمی شود، بلکه فعالیت هایی مانند رسانه های اجتماعی، کار، خرید، قمار و بازی همگی می توانند اعتیادآور شوند.

منشأ اعتیاد هر چه که باشد، می تواند بین شما و شریک زندگیتان شکاف عمیقی ایجاد کند. زمانی که فردی با اعتیاد دست و پنجه نرم می کند، اولویت های او اغلب از رابطه و عزیزانش دور می شود. ماده یا رفتار اعتیادآور به تمرکز اصلی تبدیل می شود و زمان و انرژی احساسی کمتری برای رابطه باقی می گذارد. افرادی که درگیر اعتیاد هستند نیز ممکن است رفتارهای پنهانی داشته باشند و در نهایت به دلیل شرم از همسر خود جدا شوند.

هرچقدر هم که پیش پا افتاده به نظر برسد، شناسایی اعتیاد واقعاً اولین گام به سمت بهبودی برای خود و رابطه تان است. در این شرایط بهتر است در مورد آنچه که شما و همسرتان را تحت تأثیر قرار می دهد به دنبال درمان فردی یا زوجی باشید. یک درمانگر حرفه ای می تواند به شما و همسرتان در مسیر بهبودی کمک کند. این ممکن است شامل محدودیت‌هایی در رفتار اعتیاد آور و پیامدهای آن باشد.

4. رابطه جنسی یا محبت جسمی را از شریک زندگی خود دریغ می کنید

یک زندگی جنسی رضایت بخش و یک جو گرم بین فردی هر دو با رضایت زناشویی مرتبط هستند. تماس محبت آمیز به شدت با میزان عشق بین شرکا مرتبط است. به هر حال رابطه جنسی و صمیمیت فیزیکی چیزی است که ازدواج و روابط عاشقانه را از سایر روابط متمایز می کند.

پس وقتی رابطه جنسی و محبت از بین می‌رود چه اتفاقی برای ازدواج می‌افتد؟ اغلب، احساس قطع ارتباط ایجاد می شود. کاهش رضایت جنسی با افزایش مشکلات زناشویی مرتبط است.

البته عوامل زیادی می‌توانند باعث کمرنگ شدن رابطه جنسی یا محبت جسمی شوند از جمله تأثیر تربیت کودک، استرس و سلامت جسمانی. گاهی کم بودن رابطه جنسی می تواند کاملا طبیعی باشد.

با این حال، اگر عمداً از رابطه جنسی خودداری می کنید، ممکن است این مسائل اساسی رابطه شما را از بین ببرد. بنابراین زوجین باید ابتدا روی مسائل بزرگ‌تر (که عامل اصلی سرد شدن در رابطه هستند) قبل از پرداختن به صمیمیت جنسی کار کنند. همچنین، گاهی اوقات افراد در گذشته دچار آسیب هایی می شوند که توانایی آنها را برای داشتن ارتباط جنسی مناسب تحت تاثیر قرار می دهد. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند «چرایی» فقدان صمیمیت را شناسایی کنید و برای برقراری ارتباط مجدد فیزیکی و جنسی با همسرتان قدم بردارید.

5. اختلاف نظرهای کاملاً متضاد در مورد امور مالی

اگر شما و شریک زندگیتان ایده های متفاوتی در مورد پول داشته باشید، اشکالی ندارد – اما قرار گرفتن در حالت کاملاً متضاد در مورد امور مالی، فشار جدی بر رابطه شما وارد می کند. زندگی روزمره مستلزم تصمیمات بی شماری در مورد پول است، بنابراین فلسفه های مالی متفاوت ممکن است باعث کشمکش روزانه شود.

اگرچه برای زوج‌ها عادی است که بحث‌های مختلف درباره پول و مسایل مالی داشته باشند، اما یک رابطه سالم، با روشی که این تعارضات را مدیریت می‌کنند مشخص می‌شود. باز هم در این مورد، ارتباط شفاف بسیار اهمیت دارد. زوج‌ها باید درباره ارزش و معنای پول در زندگی‌شان و نمادی که برایشان دارد صحبت کنند. زوج‌ها تقریباً همیشه از نظر عادت‌های خرج کردن هفتگی متفاوت هستند و ممکن است در مورد آن اختلاف نظر داشته باشند. بنابراین تا زمانی که تلاش می‌کنید یکدیگر را درک کنید و برای سازش تلاش می‌کنید، اختلافات مالی لازم نیست شما را از هم جدا کند.

6. اجازه می‌دهید بی‌تفاوتی در رابطه غالب شود

زمانی که شما و همسرتان از با هم بودن با کیفیت، غافل شوید، علایق مشترکی نداشته باشید، یا به سادگی به یک بیراهه بیفتید، بی‌تفاوتی ممکن است به وجود بیاید. در حالی که ثبات ضروری است، اما بیش از حد، می تواند منجر به احساس یکنواختی و بی علاقگی شود. استرس‌های بیرونی مانند کار، مسائل مالی یا مشکلات خانوادگی نیز می‌توانند توجه و انرژی عاطفی را از ازدواج منحرف کنند. درگیری‌ها یا رنجش‌های حل‌نشده طولانی‌مدت می‌توانند در نهایت باعث ایجاد فاصله عاطفی نیز شوند. اگر شریک زندگی احساس حمایت یا تأیید نکند، ممکن است از نظر عاطفی از رابطه کنار بکشند و نسبت به رابطه انگیزه ای نداشته باشد.

برای احیای ارتباط لازم است با هیجان و بی علاقگی مقابله کنید. هر از گاهی با حرکات محبت آمیز، هدایای کوچک یا سورپرایز شریک خود را غافلگیر کنید. همچنین به تمرکز روی چیزهای مشترک بین شما کمک می کند. اهدافی را که می توانید با هم روی آنها کار کنید، شناسایی کنید. همکاری در اهداف مشترک می تواند پیوند شما را تقویت کند.

و البته، برقراری ارتباط منظم با شریک زندگی خود در مورد احساسات، نیازها و خواسته ها، ارتباط شما را قوی نگه می دارد.

7. در صورت نیاز برای درمان و بهبود ارتباط خود با شریک زندگیتان تلاشی نمی کنید

خواه ازدواج شما در شرایط سختی است یا می توانید از تنظیم دقیق استفاده کنید، هیچ شرم آور نیست که از یک درمانگر یا سایر متخصصان سلامت روان کمک بگیرید. تحقیقات نشان می دهد که مشاوره زوجین واقعاً مؤثر است. برای مثال، مطالعه‌ای در مجله Martal and Family Therapy، 32 زوج را بررسی کرد که در درمان زوج‌های متمرکز بر عاطفه شرکت کردند و به طور متوسط، زوج‌ها 24 ماه پس از درمان، بهبود روابط را تجربه کردند. شرکت در درمان نه تنها می‌تواند به بهبود ازدواج شما کمک کند، بلکه می‌تواند مسائل فردی را که نیاز به رسیدگی دارند، آشکار کند.

مسلماً، درمان معمولاً ارزان نیست، بنابراین اگر نگران هستید که مشاوره ممکن است بار مالی باشد، پوشش بیمه خود را قبل از غواصی بررسی کنید. حتی ممکن است با یک عبادتگاه محلی یا غیرانتفاعی بهداشت روان تماس بگیرید. برخی از آنها مشاوره رایگان یا کم هزینه ارائه می دهند. یا این گزینه های درمانی آنلاین مقرون به صرفه را که می توانند ازدواج شما را به مسیر اصلی بازگردانند، بررسی کنید.