شکستگی مچ دست به معنی یک شکستگی یا ترک در یک یا چند استخوان مچ دست می‌باشد. شایع‌ترین مورد از این آسیب‌ها در مچ دست زمانی اتفاق می‌افتد که افراد در حین افتادن خود سعی می‌کنند خود را کنترل کنند و به شدت با دست‌های باز خود روی زمین می‌افتند. عوامل خطر برای شکستگی مچ دست یا خود دست شکسته ناشی از انجام برخی ورزش‌ها -مانند اسکیت یا اسنوبورد- یا داشتن بیماری که در آن استخوان‌ها نازک‌تر و شکننده‌تر می‌شوند (پوکی استخوان) می‌باشند. درمان شکستگی مچ دست یا دست در اسرع وقت بسیار مهم است. در غیر این صورت، استخوان‌ها ممکن است بطور صحیح و مناسب ترمیم پیدا نکنند، که می‌تواند بر توانایی شما در انجام فعالیت‌های روزمره، مانند نوشتن یا بسته دکمه پیراهن تاثیر بگذارد. درمان اولیه به کاهش درد و سفتی دست نیز کمک می‌کند.

شکستگی مچ دست

شکستگی مچ دست یک شکستگی در قسمت مچ دست در هر یک از استخوان‌های رادیوس و استخوان‌های زند زیرین ساعد و یا هر یک از استخوان‌های کوچک در مچ دست می‌باشد. انواع مختلفی از شکستگی مچ دست وجود دارند، بنابراین تشخیص دقیق ضروری است.

دلایل

ضربه مستقیم یا خرد شدن دست و مچ‌ دست شما می‌تواند هر یک از استخوان‌های موجود در آنها را بشکند. دلایل متداول عبارتند از:

• افتادن:افتادن روی دست باز یکی از شایع‌ترین علل شکستگی مچ دست یا دست می‌باشد.
• آسیب‌های ورزشی:بسیاری از شکستگی‌های مچ دست یا دست در طول ورزش‌های تماسی و یا ورزش‌هایی که در آنها ممکن است روی دست باز خود بیفتید، مانند اسکیت یا اسنوبورد، رخ می‌دهند.
• تصادف با وسایل نقلیه:تصادف با وسایل موتوری می‌تواند باعث شکسته شدن مچ دست یا دست شود و گاهی اوقات استخوان به قطعات زیادی شکسته شود که اغلب نیاز به جراحی پیدا می‌کند.

علائم

شکستگی مچ دست ممکن است این علائم و نشانه‌ها را ایجاد کند:

• درد شدید که ممکن است هنگام محکم گرفتن یا فشردن چیزی یا حرکت دست بدتر شود.
• تورم
• حساسیت به لمس
• کبودی
• تغییر شکل واضح، مانند خمیدگی مچ یا کج شدن انگشت
• سفتی یا ناتوانی در حرکت دادن انگشتان دست
• بی‌حسی در دست یا انگشتان

اگر فکر می‌کنید که ممکن است دچار شکستگی مچ دست شده باشید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، به خصوص در صورتی که بی‌حسی، تورم یا مشکل در حرکت دادن انگشتان را مشاهده کردید. تأخیر در تشخیص و درمان می‌تواند منجر به بهبودی ضعیف، کاهش دامنه حرکت و کاهش قدرت گرفتن اجسام شود.

تشخیص شکستگی مچ دست

اگر آسیب بسیار دردناک نباشد و مچ دست دچار تغییر شکل نشده باشد، ممکن است بتوان تا روز بعد منتظر ماند و سپس به پزشک مراجعه کرد. از مچ دست می‌توان با یک آتل محافظت کرد. یک کیسه یخ را می‌توان روی مچ دست گذاشت و تا زمانی که پزشک بتواند آن را بررسی کند مچ دست را بالا نگه دارید. اگر آسیب بسیار دردناک است، مچ دست دچار تغییر شکل یا بی‌حسی باشد یا انگشتان به رنگ صورتی نباشند، لازم است که به اورژانس مراجعه کنید. برای تأیید تشخیص، پزشک رادیوگرافی را برای مچ دست تجویز می‌کند. آزمایش پرتوی ایکس رایج‌ترین و در دسترس‌ترین روش تشخیصی تصویربرداری می‌باشد. پرتوی ایکس می‌تواند نشان دهد که آی استخوان شکسته است و جابه‌جا شدگی وجود دارد (فاصله بین استخوان‌های شکسته) یا خیر. همچنین می‌تواند تعداد قطعات شکسته‌ی استخوان را نشان دهد.

درمان شکستگی مچ دست چگونه انجام می‌گیرد؟

درمان استخوان‌های شکسته یک قاعده اساسی را دنبال می‌کند:

قطعات شکسته باید در موقعیت اولیه قرار بگیرند و از جابجایی آنها تا زمان بهبودی جلوگیری شود. گزینه‌های درمان بسیاری برای ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ دﻳﺴﺘﺎل رادﻳﻮس وجود دارد. انتخاب بستگی به عوامل زیادی دارد، مانند ماهیت شکستگی، سن و میزان فعالیت شما و اولویت‌های شخصی جراح.

درمان غیر جراحی

اگر استخوان شکسته در موقعیت خوبی قرار داشته باشد، ممکن است بتوان تا زمان ترمیم استخوان‌ها از قالب گچ استفاده کرد. اگر موقعیت (تراز) استخوان شما در حالت مناسب نباشد بطوری که احتمالاً استفاده از دستتان را در آینده محدود می‌کند ممکن است لازم باشد که قطعات شکسته استخوانی دوباره تراز شوند. ریداکشن اصطلاح فنی برای این فرآیند است که در آن پزشک قطعه‌های شکسته را در جای خود قرار می‌دهد. هنگامی که یک استخوان بدون نیاز به ایجاد برش در پوست صاف شود، به آن روش ریداکشن بسته گفته می‌شود.

پس از اینکه استخوان به طور صحیح تراز شد، ممکن است یک اسپلینت یا گچ دور دست بسته شود. اسپلینت معمولاً برای چند روز اول به منظور فراهم کردن امکان مقدار کمی تورم طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گچ معمولاً چند روز تا یک هفته و یا بیشتر پس از از بین رفتن تورم اضافه می‌شود. گچ 2 تا 3 هفته بعد هنگامی که تورم بیشتر کاهش می‌یابد و باعث شل شدن گچ می‌شود، تعویض خواهد شد. با توجه به ماهیت شکست، پزشک ممکن است از طریق رادیوگرافی بر روند بهبودی نظارت کند. اگر شکستگی کاهش یابد یا تصور شود ناپایدار است، ممکن است در فواصل زمانی هفتگی به مدت 3 هفته و سپس در 6 هفته از رادیوگرافی استفاده کرد. در صورتی که شکستگی کاهش نیافته باشد و تصور شود که پایدار است کمتر از رادیوگرافی استفاده می‌گردد. گچ حدود 6 هفته پس از شکستگی برداشته می‌شود. در این زمان، فیزیوتراپی اغلب برای کمک به بهبود حرکت و عملکرد مچ دست آسیب دیده آغاز می‌شود.

فیزیوتراپی و ورزش درمانی برای شکستگی مچ دست

در ادامه چند نمونه از تمرینات توانبخشی معمول برای این مشکل ارائه شده است. هر تمرین را به آرامی شروع کنید. اگر احساس کردید درد دارید شدت تمرین را کم کنید. پزشک یامتخصص فیزیوتراپیبه شما خواهد گفت که چه زمانی این تمرینات را شروع کنید و کدام یک از این تمرینات بیشتر برای شما کارآمد هستند.

خمیدگی و کشش مچ دست

• ساعد خود را روی یک میز قرار دهید، بطوری که دست و مچ آسیب دیده روی میز کشیده باشد و کف دست رو به پایین قرار بگیرد.
• مچ دست را خم کنید تا دستتان را به سمت بالا حرکت دهید، و اجازه دهید دستتان مشت شود، سپس دست خود را پایین بیاورید و انگشتان دست خود را شل کنید. هر موقعیت را برای حدود 6 ثانیه نگه دارید.
• این تمرین را 8 تا 12 مرتبه تکرار کنید.

برگرداندن دست

• در حالی که نشسته‌اید، ساعد و مچ دست آسیب دیده خود را روی رانتان قرار دهید بطوری که کف دستتان به سمت پایین باشد.
• دست خود را برگردانید به طوری که پشت دستتان روی ران قرار بگیرد و کف دست به سمت بالا باشد. بطور متناوب این حرکت را انجام دهید در حالی که ساعد روی ران ثابت است.
• این تمرین را 8 تا 12 مرتبه تکرار کنید.

حرکت استخوان رادیوس و زند زیرین مچ دست

• دست آسیب دیده خود را جلوی خودتان قرار دهید، به طوری که کف دستتان رو به پایین باشد.
• به آرامی مچ دست خود را تا آنجا که می‌توانید از طرفی به طرف دیگر خم کنید. هر موقعیت را برای حدود 6 ثانیه نگه دارید.
• این تمرین را 8 تا 12 مرتبه تکرار کنید.

کشش عضلهء باز کننده‌ی مچ دست

• بازویتان را با مچ دست آسیب دیده جلوی خودتان دراز کنید به طوری که انگشتانتان به سمت زمین باشند.
• با دست دیگر خود به آرامی مچ دستتان را بیشتر خم کنید تا احساس کشش ملایم تا متوسط در ساعد خود داشته باشید.
• کشش را به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
• این تمرین را 2 تا 4 مرتبه تکرار کنید.
• هنگامی که شما می‌توانید این کشش را با سهولت و بدون درد انجام دهید، مراحل 1 تا 4 را تکرار کنید. اما این بار بازوی آسیب دیده خود را در مقابلتان باز کنید و مچ دستتان را که به طرف پایین است مشت کنید. سپس مچ دست خود را خم کنید، مشت خود را به سمت کف زمین قرار دهید.

کشش عضله خم کننده مچ دست

• دست آسیب دیده را در مقابل خود باز کنید، به طوری که کف دست به سمت روبه‌رو باشد.
• مچ دستتان را به عقب خم کنید بطوری که دستتان به سمت سقف نشانه برود.
• با دست دیگر خود مچ دستتان را به آرامی بیشتر خم کنید تا زمانی که احساس کشش خفیف تا متوسطی را در ساعد خود داشته باشید.
• کشش را حداقل 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
• این تمرین را 2 تا 4 مرتبه تکرار کنید.
• مراحل 1 تا 5 را تکرار کنید، اما این بار دست آسیب دیده را در مقابل خود باز کنید به طوری که کف دست به سمت بالا باشد. سپس مچ دست را به عقب خم کنید، به طوری که دست به سمت زمین اشاره کند.

خم کردن به داخل

• بازوی دست آسیب دیده را روی میز قرار دهید و مفاصل بزرگ در جایی که انگشتان به دست متصل می‌شوند را خم کنید. انگشت شست دست و دیگر مفاصل انگشتانتان را صاف نگه دارید.
• به آرامی انگشتان دست خود را صاف کنید. مچ دست باید ریلکس باشد و در امتداد انگشتان دست قرار بگیرد.
• به حالت اول خود بازگردید و دستتان را خم کنید.
• این تمرین را 8 تا 12 مرتبه تکرار کنید.

باز کردن MP

• دست سالم خود را روی میز قرار دهید بطوری که کف دست رو به بالا باشد. دست آسیب دیده را روی دست سالم قرار دهید، و انگشتان خود را دور انگشت شست دست سالم بپیچید مانند حالتی که دست خود را مشت می‌کنید.
• به آرامی مفاصل دست آسیب دیده را از محلی که انگشتانتان به دست متصل شده است باز کنید، به طوری که تنها 2 مفصل بالای انگشتانتان خم باشند. در این حالت ظاهر انگشتان مانند قلاب خواهد بود. ۶ ثانیه در این حالت نگه دارید.
• به موقعیت اول خود بازگردید، و انگشتانتان را دور انگشت شست سالم بپیچید.
• این تمرین را 8 تا 12 مرتبه تکرار کنید.

درمان جراحی

گاهی اوقات استخوان به حدی از از جای خود خارج شده است که با گچ نمی‌تواند ترمیم شود و یا به درستی نگه داشته شود. این امر باعث افزایش احتمال تاثیر در عملکرد دست شما در آینده می‌گردد. در این صورت ممکن است نیاز به جراحی باشد. جراحی به طور معمول شامل ایجاد برش برای دسترسی مستقیم به استخوان شکسته جهت بهبود تراز آن است. بسته به شکستگی، گزینه‌های متعددی برای نگه داشتن استخوان در موقعیت صحیح در حین ترمیم آن وجود دارد:

• گچ
• پین‌های فلزی (معمولا فولاد ضد زنگ یا تیتانیوم)
• پیچ و پلاک
• فیکساتور خارجی (یک قاب ثابت کننده خارج از بدن که استخوان‌ها را در موقعیت مناسب نگه می‌دارد تا بتوانند بهبود یابند)
• ترکیبی از این روش‌ها

پیشگیری

پیشگیری از حوادث پیش بینی نشده که اغلب باعث شکستگی مچ دست یا دست می‌شوند غیرممکن است. اما رعایت این نکات ممکن است بیشتر باعث محافظت شما شود.

تقویت استخوان‌ها

استخوان‌های قوی اینگونه به دست می‌آیند:

• مصرف یک رژیم غذایی دارای کلسیم و ویتامین D کافی
• انجام منظم تمرینات تحمل وزن مانند پیاده‌روی سریع
• در صورتی که سیگاری هستید، آن را ترک کنید.

جلوگیری از افتادن

اغلب شکستگی‌های مچ دست زمانی رخ می‌دهند که افراد روی دست باز خود می‌افتند. برای جلوگیری از این آسیب رایج:

• کفش‌های مناسب بپوشید.
• در خانه چیزهایی که می‌توانند باعث لغزشتان شوند را بردارید.
• داخل خانه را روشن نگه دارید.
• بینایی خود را بررسی کرده و در صورت نیاز اقدام به درمان کنید.
• در حمام و دستشویی میله‌هایی را برای گرفتن نصب کنید.
• نرده‌های مخصوص دستگیره را در راه پله‌ها نصب کنید.
• در صورت امکان از سطوح لغزنده اجتناب کنید، مانند مسیرهای پوشیده از برف و یخ

برای فعالیت‌های ورزشی از ابزار محافظتی استفاده کنید

برای فعالیت‌های پر خطر مانند موارد زیر از محافظ‌های مچ دست استفاده کنید:

• اسکیت
• اسنوبورد
• راگبی
• فوتبال

“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”