‌
?#‌نقد فیلم «آویشن کوهستان وحشی» (Wild Mountain Thyme)

?IMDB: 5.4/10
?Rotten Tomatoes: 27%
?امتیاز منتقد به فیلم: 5 از 10

ترجمه اختصاصی سلام سینما - معمولاً فیلم‌ها عشاق را از یکدیگر دور نگاه می‌دارند تا مخاطب را قانع کنند که آنها به هم تعلق دارند و مخاطب را تشنه‌ی بهم رسیدن آنها می‌کند. اما «آویشن کوهستان وحشی» شاید اولین فیلمی باشد که هیچ مانعی در داستان آن بر سر راه عشاق نیست یا اگر هم مانعی وجود دارد، به وضوح به مخاطب معرفی نمی‌شود.

«رزماری مالدون» (امیلی بلانت) زیباست. «آنتونی رایلی»(جیمی دورنان) ‌زیباست. این دو همسایه‌ی ایرلندی در زمین‌های کشاورزی همجوار بزرگ شده‌اند. در سکانس افتتاحیه فیلم که با روایتی به سبک روزی روزگاری در همان دقایق اول فیلم به همه ثابت می‌شود که این دو نفر برای یکدیگر ساخته شده‌اند اما هنوز هم یک زوج نیستند.

«جان پاتریک شنلی» این فیلم را با اقتباس از نمایش‌نامه‌ی برنده‌ی جایزه‌ی تونی خودش به نام «برون از مولینگار» ساخته است. او فیلمی ساخته است که خیلی‌ها از آن لذت خواهد برد ولی در عین حال نیز بسیاری از درک آن عاجزند. دیالوگی که آنتونی در پیش‌پرده‌ی فیلم رو به آسمان می‌گوید:«مادر طبیعت! برای چه مرا ساخته‌ای؟» هیچ کمکی به فیلم نمی‌کند و اساساً فیلم نیز برای پاسخ دادن به این سوال ساخته نشده است.

«دورنان» قرار است که عجیب باشد اما «بلانت» قربانی نگاه زن‌ستیزانه قرون وسطایی شده است که او را مجبور کرده تا منتظر مرد مورد علاقه‌اش بماند تا قدم اول را او بردارد. شنلی به ادا و اصول‌های بزرگ علاقه دارد و همین باعث شده است تا از کاراکترهایش زیادی کار بکشد.

کلیت فیلم دوست‌داشتنی است نه تنها بخاطر معناگرایی بدیع که در ذهن می‌ماند، بلکه به دلیل اعتماد به حقیقت انسانی برای دلگرم شدنمان. گاهی برای تحت تأثیر قرار گرفتن لازم نیست که حتماً تصاویر پهپادی از یک منطقه‌ی روستایی را ببینیم، بلکه این کلمات درست در زمان درست است که می‌تواند ما را ویران کند.

?متن کامل نقد در سایت #‌سلام_سینما

#‌سلام_سینما_نقد

#‌WildMountaiThyme
#‌آویشن_کوهستان_وحشی
کارگردان: #‌جان_پاتریک_شنلی
منتقد: پیتر دبروژ
منبع: ورایتی
مترجم: وحید فیض‌خواه
بازیگران: #‌امیلی_بلانت، #‌جیمی_دورنان