نگاهی به فیلم های دهه هشتاد خارج از خیابان های شلوغ پایتخت گاو خونی کارگردان : بهروز افخمی لوکیشن:

‌
?نگاهی به فیلم‌های دهه هشتاد؛ خارج از خیابان‌های شلوغ پایتخت

#‌گاو_خونی
کارگردان : بهروز افخمی
لوکیشن: اصفهان

شناخت نویسنده از اصفهان و خصلت‌های شهرسازی و مردم‌شناسانه اصفهان در شکل نهایی که فیلم به‌خود گرفته تاثیر ویژه‌ای دارد.
بهروز افخمی یک اصفهان کابوس‌گونه را خلق می‌کند، تصویری که با آنچه از اصفهان به عنوان «نصف جهان» در ذهن داریم، تفاوت‌های بسیاری دارد.

#‌فرش_باد
کارگردان : کمال تبریزی
لوکیشن : اصفهان

مهم‌ترین امکانی که چنین داستانی در اختیار کارگردان قرار داده، گشت و گذار در شهری خوش تصویر با دو توریست است. «فرش باد» یک فیلم توریستی است، چیزی شبیه به همان تصاویر زیبایی که روی کارت‌پستال‌ها و سوغاتی‌ها در بازار اصفهان پر است.

#‌لاک‌پشت‌ها_هم_پرواز_می‌کنند
کارگردان : بهمن قبادی
لوکیشن : کردستان

ساخت «لاک‌پشت‌ها پرواز می‌کنند» ثمره سال‌‌ها زیست خود قبادی در مناطق کردنشین و تماشای رنج آنان خصوصا در شهرهای مرزی است. این فیلم مرثیه‌ای برای مردم کرد زبان و مرثیه‌ای برای خود کردستان است. سرزمینی که انگار خاکی ندارد و فقط در قلب مردمش موجودیت می‌یابد.

#‌به_رنگ_ارغوان
کارگردان : ابراهیم حاتمی‌کیا
لوکیشن : شمال کشور

تاثیر لوکیشن در «به رنگ ارغوان» بیش از آن‌که بصری باشد، در دل روایت جاگذاری می‌شود. یعنی داستان فیلم و سیر پیشروی حوادث رابطه مسقیمی با تغییر جغرافیا و نقل مکان قهرمان به شمال کشور در وهله‌ی اول و درگیری دخترک با مسائل زیست محیطی در وهله دوم، پیدا می‌کند.

#‌خیلی_دور_خیلی_نزدیک
کارگردان : رضا میرکریمی
لوکیشن : دل کویر

استفاده میرکریمی از خلوت و سکوت کویر، تماشاگران را به قهرمان سرد و سخت نزدیک‌تر می‌کند. بافت نور خشت‌ها و کاه‌گل‌های شهرهای کویری و رنگ ماسه‌ها و کلوت‌های دل کویر هم روزنه امیدی که فیلم برای تماشاگرش باز گذاشته را در تصویر می‌پاشاند.

#‌بیدارشو_آرزو
کارگردان : کیانوش عیاری
لوکیشن : بم

«بیدار شو آرزو» فیلم ویژه عیاری به مرزهای جدیدی در ساخت یک «تصویر واقع‌گرایانه و درعین حال باشکوه» می‌رسد و تصویری دهشتناک از زلزله می‌سازد.
در میان فیلم‌های دهه هشتاد «بیدارشو آرزو»‌ بیش از هر فیلم دیگری وابسته به جغرافیای ساخت خود است.

#‌عیار14
کارگردان : پرویز شهبازی
لوکیشن : جاده و شهرهای بین راهی

یکی از فیلم‌های کمتر دیده‌شده پرویز شهبازی «عیار ۱۴»‌ است که بخش عمده آن در یک شهر کوچک بین‌راهی می‌گذرد و البته ماجرای اصلی که در جاده روی می‌دهد. «عیار ۱۴»‌ یکی از مهم‌ترین فیلم‌های جاده‌ای دهه هشتاد سینمای ایران است.