داستانی به فکرم رسیده که قصد نوشتنش را دارم.گوش کنید؛ پیرزن و پیرمردی که از گرسنگی در حال مرگند حصیری کهنه زیر پا دارند. چند همسایه ی شوخ طبع در لباس دلسوزی می آیند و هرکدام هی قیمت حصیر را به اسم اینکه قدیمی است بالا می برند، طوری که پیرزن و پیرمردِ گرسنه، خیال می کنند گنجی زیر سر دارند، چه گنجی! کم کم به همه ظنین می شوند، و همه جا را پر از اشباحی می بینند که قصد دارند این گنج را از چنگشان دربیاورند. و بالاخره به یکدیگر شک می کنند؛ هر کدام به خیال اینکه آن یکی قصد دارد گنج را صاحب شود_ و این طوری به جان هم می افتند. کسی که این وسط تفریح می کند همسایه ها هستند.

این کهنه حصیر همان ایران ما نیست؟!؟???
پی نوشت: هرازگاهی که با دوستان سر صحبت به سینما کشیده می شود همگی از نبود فیلمنامه ناله و گلایه داریم! اینبار اگر صحبتی شد یادم باشد بگویم کارگردان نداریم وگرنه فیلمنامه هست.
#‌بهرام_بیضایی
#‌اشغال
#‌اتفاق_خودش_نمی_افتد
#‌انتشارات_روشنگران_و_مطالعات_زنان
#‌فیلمنامه #‌معرفی_کتاب #‌کتاب_خوب #‌در_هر_کتابی_رازی_نهفته_است