طبق آنچه گزنفون، روایت کرده در یونان باستان تنها فردی که به نمایش و تئاتر عروسكي علاقه و توجهی نشان نمی داده استادش سقراط بوده. اینها را گفتم که برسم به این کودک خردسال که فارغ از هیاهوی خیابان، چنان غرقه در حرکات عروسک است که نه دستهای مرد عروسک گردان را می بیند و نه در جستجوی فلسفه ی وجودی و کشف برهان علیتِ این حرکات است. کودک غرق در لحظه، مبهوت این حرکات است، بی آنکه ذهنش را معطوف چرایی و چیستی آن کند. او به سادگی با ذات زندگی که جنبش و حرکت است همراه شده و با آنچه که ما مشتی چوب و پارچه و نخ می بینیم به رقص در می آید، فارغ از تمام فلسفه ها و تمامی فیلسوف ها. احتمالا سقراطِ فیلسوف حق دارد ذوق عمیق این کودک را درک نکند
#‌هنر
#‌رقص
#‌کودک
#‌بچه
#‌عروسک