سلاااام ب همگی?

نمیدونم دقیقا چند نفرتون این حس حال این چند روز منو مخصوصا دیشب رو تجربه کردین، اصلا خواب راحتی نداشتم همش استرس اینو داشتم ک دیر بیدار بشم و امیررضا دیر برسه، یا خوب نتونه صبحانه بخوره و ...
ی روزی میرسه ک میبینید انقد زمان زود گذشته و وقت این رسیده ک بچه تون تجربه تازه کسب کنه. همون امیررضای کوچلو ک ی روزی قَد رایان بود، کوچیک و شیطون، الان بزرگ شده و میخواد ی سال جدید رو شروع کنه.یادمه پنج سال پیش با همسرجان رفته بودیم خرید دقیقاااا اول مهر بود ی اشک شوقی تو چشمام جمع شد، بشون گفتم یعنی میشه ی روز بیایم واسه امیررضا خرید کنیم، گفت نترس توو ی چشم بهم زدن زمانش میرسه، با ی چشم بهم زدن زمانش رسید?. این اولین ک نمیشه گفت دومین باری هست ک قراره واسه نصف روز بیرون از خونه باشه. و کم کم باید با این مسئله کنار بیام ک دوران تحصیلش تمام میشه و دانشگاه میره شاید ی شهر دیگه? و بعد هم تشکیل خانواده میده، هرچی بزرگتر بشن فاصله ها بیشتر میشه. همینم قشنگه ک ببینیم بچه هامون ب ی جایی برسن هرچند دور هرچند با دل تنگی هرچند با تنهایی...
ب تاریخ
۱۳۹۷.۶.۳۱

#‌اول_مهر
#‌مدرسه #‌پاییز