به گزارشخبر24به نقل از روزنامه جوان، احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار و کنشگر سیاسی اصلاح‌طلب گفته که اصلاح‌طلبان به پیشنهاد او برای حضور در مناطق محروم و ویزیت رایگان مردم خندیده‌اند! او همچنین گفته برخی گروه‌ها در جامعه ایران نه تنها دیگر نسبت به برخورد یا زندانی شدن اصلاح‌طلبان حساس نخواهند شد، بلکه ممکن است خوشحال هم بشوند.

زیدآبادی که با نشریه صدا گفتگو می‌کرد، در بخشی از صحبت‌هایش که به دوری اصلاح‌طلبان از مردم می‌پرداخت، گفته: «در شرایط فعلی، درگیر شدن اصلاح‌طلبان با سیستم حاصلی ندارد. چون، اولاً اصلاح‌طلبان آن اعتبار و سرمایه اجتماعی قبلی را ندارند که جامعه نسبت به برخورد یا زندانی شدن آنان حساس شود (شاید برخی گروه‌ها خوشحال هم بشوند). ثانیاً درگیر شدن اصلاح‌طلبان، فضا و بهانه را برای فعال شدن بیشتر آن طیف تندرو اصولگرا فراهم می‌کند که به ضرر حل مسائل است و خود اصلاح‌طلبان هم در این‌میان، بی‌دلیل قربانی می‌شوند.»

این سخنان زیدآبادی نشان می‌دهد آنچه آن را درگیر شدن با سیستم می‌نامند، به خودی خود برای اصلاح‌طلبان موضوعیت ندارد، بلکه برای جلب نظر مردم چنین می‌کنند. در حالی که اگر انتقاد، سیاسی نیست و واقعاً ایرادی در سیستم وجود دارد، باید بیان شود، حتی اگر مردم - به هر دلیلی، از جمله بی اطلاعی یا تفاوت نظر- آن را نپسندند.

زیدآبادی در ادامه گفته: «فعالیت مردمی در قالب خیریه‌ها کار دیگری است که می‌توان انجام داد. مثلاً من به دکتر رضا خاتمی و دکتر شکوری‌راد پیشنهاد کردم یک روز به مناطق حاشیه شهر بروند و مریض‌ها را رایگان ویزیت کنند. خیلی‌ها به این پیشنهاد من خندیدند؛ در حالی که اگر به آنجا بروند با آدم‌های زیادی آشنا می‌شوند، عمق مشکلات و مناسبات را می‌توانند درک کنند، مردم به آن‌ها اعتماد می‌کنند و آنان را دلسوز خود می‌شناسند. چرا این کار‌ها را نمی‌کنند؟ با مدام در جمع محدود خود نشستن و توئیت زدن که سرمایه اجتماعی احیا نمی‌شود.»

عدم تعامل با دهک‌های اقتصادی پایین جامعه از نقاط ضعف اصلاح‌طلبان محسوب می‌شود. آن‌ها حتی در جریان انتخابات سال ۸۸، این دهک‌های پایین را به دلیل رأی دادن به محمود احمدی‌نژاد مورد تمسخر قرار دادند. صف مرگ موش، لشکر قابلمه به‌دست‌ها یا لبوفروش‌های هسته‌ای بخشی از مصادیق تمسخر مردم محروم جامعه از سوی اصلاح‌طلبان است.

اسفند ۹۵ و چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری، عبدالله نوری، وزیر کشور دولت اصلاحات در گفتگو با روزنامه شرق گفته بود: «تکیه کلام همیشگی من این بوده که ارتباط اصلاح‌طلبان با اقشار مردم ضعیف است. اگر معنای اصلاح‌طلبی این باشد که فقط دنبال چند مقوله خاص، مانند آزادی بیان و مطبوعات و تجمعات و احزاب باشیم که البته در جای خود بسیار با‌اهمیت هستند و به مسائل حاد زندگی روزمره آن‌ها دقت لازم و کافی را نداشته باشیم. این خود ظلم به جریان اصلاح‌طلبی است. اصلاح‌طلبی باید جامع باشد.»