به گزارشمدالو به نقل از ورزش سه،آخرین بازی لیگ آزادگان، در سال ۱۳۷۵ به دلایلی که حتی با معیارهای آن زمان نیز عجیب به نظر می‌رسید، در سال آینده برگزار شد و به‌این‌ترتیب دو تیم استقلال و پرسپولیس در تاریخ ۲۲ تیرماه ۱۳۷۶ با تیم جدید خود به مصاف هم رفتند تا ۱۰۰ هزار تماشاگر علاقه‌مند در یک روز گرم تابستانی شاهد دربی چهل و سوم باشند.

اگر به خاطرات آن دیدار و اتفاقاتی که در آن بازی رخ داد رجوع کنیم، می‌توان گفت پس از گذشت ۲۴ سال تاریخ یک‌بار دیگر برای استقلال تکرار شد و این تیم بازهم در اولین نمایش فصل جدید خود در یک دیدار فوق‌العاده حساس با استفاده از بازیکنان تازه به خدمت گرفته‌اش، مقابل رقیب سنتی‌اش تن به شکست می‌دهد.

سال ۱۳۷۵ پس از ناکامی‌های استقلال با منصور پورحیدری، علی فتح‌الله زاده در اولین مرتبه از سه‌گانه حضورش در استقلال، طی جریاناتی مفصل که در قالب این مطلب نمی‌گنجد، مقدمات ورود یکی دیگر از اسطوره‌های استقلال یعنی ناصر حجازی را به تیم سابقش فراهم کرد، که البته طرفداران زیادی هم داشت.

حجازی نیز با کمک "فتح‌الله زاده"، در بدو ورودش؛ با کنار گذاشتن عده‌ای از بازیکنان که از دوران "سکومورخوف" در این تیم حضور داشتند و خرید چند بازیکن مطرح، به‌نوعی رنسانسی را در ترکیب این تیم به وجود آورد، که اتفاقاً یکی از آن خریدهای پرسروصدا همین فرهاد مجیدی سرمربی امروز آبی‌ها بود، که به‌عنوان یکی از پدیده‌های لیگ قبلی به تیم استقلال پیوست.

علاوه بر فرهاد که شماره ۱۰ استقلال را به او سپردند، حجازی، چند بازیکن دیگر ازجمله علیرضا اکبرپور را هم از ماشین‌سازی به خدمت گرفت. همچنین محسن گروسی نیز پس از چند سال غیبت به تیم سابقش بازگشت تا در کنار صمد مرفاوی بتواند روزهای خوب گذشته را رقم بزنند. در کنار این سه بازیکن که نسبت به سایرین شاخص‌تر بودند حجازی، سرژیک تیموریان، علی چینی، امین راستی جاوید شکری را هم به استقلال آورد و در اصطلاح طرحی نو در انداخت.

این در حالی است که به گفته ادموند اختر یکی دیگر از مهاجمان به خدمت گرفته استقلال که از آرارات به این تیم پیوسته بود حجازی در یک اقدام انتحاری در مقابل یکی از قوی‌ترین پرسپولیس‌های پس از انقلاب که بعدها استخوان‌بندی تیم ملی را در راه‌یابی به جام جهانی ۹۸ تشکیل داد، تصمیم گرفت بازیکنان جدیدش را با کمترین تمرین ممکن از ابتدا در ترکیب اصلی به میدان بفرستد که در پایان باعث شد تا هواداران دو تیم شاهد یکی از یک‌طرفه‌ترین بازی‌های تاریخ دربی باشند.

ترکیب اولیه استقلال در آن دیدار هرچند بسیار جذاب به نظر می‌رسید، اما فاقد هرگونه هارمونی و نظم لازم برای رقم زدن یک پیروزی در دربی بود و شاید بهتر بود سرمربی محبوب استقلال در مقابل تیم پر مهره پرسپولیس از نیروهای جدیدش در زمان بهتری بهره می‌برد به‌طوری‌که رسانه‌های آن زمان در نقد دربی ۴۳ معتقد بودند، این تصمیم اشتباه شاید مهم‌ترین عامل شکست آبی‌ها در آن روز بود.

شب گذشته در ورزشگاه زعبیل شهر دبی تاریخ برای مجیدی به‌نوعی تکرار شد و فرهاد شاید می‌توانست با الهام از آن دیدار و عبرت گرفتن از اشتباهاتی که حجازی در آن دیدار مرتکب شد، بازی را ابتدا با بازیکنانی آغاز کند که طی فصل گذشته در کنار هم از شناخت نسبی بیشتری برخوردار بودند و در ادامه بازی به فراخور شرایط حاکم بر زمین از بازیکنان تازه به خدمت گرفته‌اش بهره ببرد، خصوصاً اینکه این روزها هر تیمی اجازه دارد ۵ تعویض انجام دهد.

درواقع اگر بخواهیم مثالی در این خصوص بزنیم، باید به حضور محمد دانشگر به‌جای عارف آقاسی و مهدی مهدی پور به‌جای زبیر نیک‌نفس اشاره کنیم. دو بازیکنی که در فاز دفاعی امتحان خودشان را در چند بازی حساس پس داده‌اند، همچنین یک‌فصل کامل را در کنار هم تجربه کردند و طبیعتاً از بازیکنان تازه به خدمت گرفته شناخت بیشتری دارند.

آیا در سمت راست دفاعی استقلال زوج دانشگر-غفوری ترکیب ایده آل تری نسبت به آقاسی و غفوری نبود؟ آیا انتظار درخشش از نیک‌نفس، در اولین بازی خودش دریکی از استراتژیک ترین مناطق زمین (مقابل مدافعین) و قرار دادن او در پست هافبک دفاعی آن‌هم مقابل خط حمله خطرناک الهلال، تا حدی خوش‌بینانه‌ای نبود؟

این در حالی است که می‌دانیم بازیکنان این پست (هافبک دفاعی) برای اینکه بتوانند به حداکثر بازدهی برسند به زمان بیشتری نسبت به سایرین احتیاج دارند. ضمن اینکه این دو بازیکن ملی‌پوش و آینده دار که در زمره خریدهای خوب این فصل استقلال به شمار می‌آیند، به دلیل حضور در اردوی تیم ملی، دیرتر از همه بازیکنان به جمع اردوی استقلال در دبی اضافه شدند و صرفاً با چند جلسه تمرین قادر به ارائه یک بازی قابل‌قبول و هماهنگ نخواهند بود.

همان‌طور که جعفر سلمانی نیز نتوانست در این بازی کاری از پیش ببرد و بابک مرادی می‌توانست نقش مؤثرتری را در این پست ایفا کند. اگر شمار پاس‌های اشتباه این سه بازیکن را باهم محاسبه کنیم به‌خوبی می‌توان به این عدم هماهنگی با بازیکنان کنار دست خودشان پی ببریم. چراکه آن‌ها حتی تجربه یک بازی کنار تیم جدیدشان را نداشتند.

درمجموع استقلال در مقایسه با نفراتی که تیم فوتبال الهلال در اختیار دارد، بازی قابل قبولی را به نمایش گذاشت و شاید با تمام این احوالات که گفته شد، کمی خوش‌شانس‌تر بود می‌توانست حتی برنده این دیدار باشد. شاید اگر ضربه زیبای ارسلان مطهری را عبدالله معیوف گلر الهلال با آن واکنش بی‌نظیر دفع نمی‌کرد استقلال با یک گل برتری به رختکن می‌رفت و آن‌وقت این شاگردان ژاردیم بودند که برای کسب تساوی به آب‌وآتش می‌زدند.

شاید اگر شاهد برنامه‌ریزی بهتری از سوی مسئولان سازمان لیگ بودیم، استقلال نیز مثل الهلال لااقل پیش از حضور در چنین دیدار حساسی، در چند بازی رسمی به میدان می‌رفت، تا کادر فنی استقلال، خصوصاً گابریل پین با شناخت بهتری ترکیب اصلی خود را روانه میدان کنند.

اما با تمام این اوصاف این را هم باید در پایان این مطلب اضافه کرد، همان بازیکنانی که ناصر حجازی در دیدار مقابل پرسپولیس از ابتدا به کار گرفت و مهم‌ترین عامل شکستش شد، طی سال‌های آتی تبدیل به مهره‌هایی باارزشی شدند که روی‌هم پنج گل را در تاریخ دربی‌ها به ثمر رساندند و استقلال را تا یک‌قدمی فتح جام باشگاه‌های آسیا پیش بردند و درعین‌حال لحظه‌های خاطره‌انگیزی را برای تک‌تک هواداران استقلال رقم زدند. آینده‌ای که بدون شک می‌تواند، در انتظار هر یک از بازیکنان این فصل استقلال باشد.

کیاوش عزیزی