به گزارش راهبرد معاصر؛انتخابات پیشین عراق بدلیل مشکلات حاکم بر این کشور به تعویق افتاده. برهم صالح رئیس جمهور عراق در فرمانی از تاکید بر برگزاری انتخابات در زمان تعیین شده سخن به میان آورده است. این در حالی است که عراق همچنان با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند. حسن کاظمی قمی سفیر پیشین ایران در عراق، در گفت و گو با راهبرد معاصر، درباره فرمان رییس جمهوری عراق برای برگزاری انتخابات زود هنگام در عراق گفت: بر اساس مصوبه پارلمان عراق قرار بر این بود که انتخابات زودرس انجام شود، یعنی انتخابات باید در سال 2020 انجام می شد اما بدلیل این که شرایط هم از بعد سیاسی (دولت الکاظمی تازه شکل گرفته بود) و هم فضای امنیتی مهیا نبود به تعویق افتاد.

وی ادامه داد: با توجه به تمهیداتی که ایجاد شد و مقدماتی که فراهم شد امکان برگزاری انتخابات مجلس نواب یا مجلس شورا در زمان مقرر خود فراهم شده که برای شهریور ماه سال جاری می شود. بهمین خاطر اینکه گفته شود انتخابات زودرس رقم می خورد درست نیست، بلکه در زمان تعیین شده انتخابات است که پایان این مجلس فعلی برگزار می شود و 5-4 روز بعد انتخابات برگزار می شود.

او با اشاره به وضعیت الکاظمی در در انتخابات پیش روی عراق گفت: در حال حاضر امکان این که پیش بینی خاصی درباره نخست وزیر آینده صورت گیرد، دشوار است، چرا که پروسه انتخابات هم اکنون در مرحله ثبت نام قرار داشته و در ادامه فراکسیون های پارلمانی از درون نتیجه نهایی شکل می گیرد و طبیعتاً فراکسیون اکثریت پارلمانی بر اساس قانون باید نخست وزیر را به رئیس جمهور پیشنهاد کند، در حالی که هنوز وضعیت فراکسیون ها روشن نیست و همچنان رویه ثبت نام‌ها ادامه دارد، باید انتخابات انجام گیرد و ببینیم فراکسیون اکثریت بوجود می آید یا خیر؟ تجربه نشان می دهد فراکسیون اکثریت از ائتلاف های فراکسیون ها در داخل پارلمان شکل می گیرد و بهمین خاطر روی هیچ کاندیدی برای نخست وزیری صحبتی نیست. این چنین نیست که الکاظمی شانس بیشتری دارد یا دیگران. این را باید بعد از طی این مراحل تعیین کرد و بعد از انتخابات و مشخص شدن نتایج انتخابات بیان می شود که کدام فراکسیون اکثریت در پارلمان هستند و آنجا کاندیداها مشخص می شوند.

سفیر پیشین ایران در عراق در پاسخ به این سوال، امکان دارد سفر الکاظمی به عربستان و امارات به این نیت بوده که برای انتخابات از این دو کشور کمک بگیرد؟ گفت: با توجه به سیاستی که کشورهای حامی صدام داشتند همان کشورها در دوره عراق جدید یعنی از سال 2003 تاکنون نقش مخربی در امنیت عراق داشتند. این کشورها اجازه نمی دهند عراق به سمت شکوفایی و ثبات و استقلال پیش بروند و حاکمیت ملی برامده از مردم سالاری داشته باشند و این عراق با این مشخصات به نفع حکام منطقه ای نیست.

او ادامه داد: همه تلاش حکام منطقه ای در تخریب این عراق است و بدلیل این که عراق مقاومت کرد و توانست نظام سیاسی را شکل دهند و امنیت را توانسته بر کشور با همه مشکلات حفظ کنند. همه دولتمردان عراق همواره دست دوستی و برادری را به سمت کشورهای همسایه دراز کردند و با بزرگواری خطاهای اینها را نادیده گرفتند. در نتیجه بین آن چه شعار می دهند با آن چه امریکایی ها تبلیغ می کنند و می گویند اگر بخواهیم در عراق، ایران حضور نداشته باشد لازمه این است که کشورهای عربی جایگزین ایران شوند، اما همانطور که بیان کردم چون سیاست این کشورها کمک به یک عراق با ثبات مستقل و شکوفا نیست؛ در نتیجه نباید انتظار داشت که این حکام منطقه ای و عربی برخلاف همه شعارهایی که در ظاهر شعارهای خوبی سر می دهند، کمکی را به دولت و ملت عراق کنند.