به گزارشبهداشت نیوز،به تازگی در خبر‌ها آمده است که یک دختر ۱۷ ساله اندونزیایی که اغلب اوقات به خواب طولانی مدت فرو می‌رود، در این کشور «زیبای خفته در زندگی واقعی» لقب گرفته است. نخستین بار او برای یک روز و نیم و بار دوم به یک خواب عمیق هفت روزه فرو رفت. پزشکان می‌گویند: «او بسیار ضعیف شده است. در حالی که هنوز علت خواب طولانی غیرمعمول ایچا مشخص نیست، اما علایم نشان می‌دهد که او از هایپرسومنیا یا پرخوابی رنج می‌برد. یک بیماری عصبی بسیار نادر که مبتلایان بیش از حد در طول روز احساس خواب آلودگی می‌کنند و برای مدت طولانی می‌خوابند.»

هایپرسومنیا اشکال مختلفی دارد و دلایل ابتلا به آن هم متفاوت است؛ از آسیب عصبی گرفته تا عوامل ژنتیکی و ضربه‌های جسمی یا عاطفی. پدر ایچا در این باره گفت: «او چند بار سعی کرد تا دخترش را از خواب بیدار کند، اما بی فایده بود. بنا به گفته او، دخترش در خواب غذا را می‌جود و حتی قادر به بلعیدن آن است. سندروم زیبای خفته هم اکنون هیچ درمان شناخته شده‌ای ندارد.» به‌همین بهانه در این مطلب تصمیم گرفتیم به این بیماری نادر و عجیب بپردازیم. با ما همراه باشید.

سندروم کلاین‌لوین یا زیبای خفته چیست؟

سندروم کلاین لوین (نشانگان کلاین-لوین) یا زیبای خفته نوعی اختلال خواب نادر است که در دسته خانواده هایپرسومنیا یا همان پرخوابی قرار می‌گیرد.

کسانی که از سندروم کلاین لوین رنج می‌برند، دچار گرسنگی شدید، میل جنسی زیاد و پرخوابی می‌شوند و ممکن است بعد از خواب طولانی بسیاری از وقایع مهم زندگی‌شان را از دست بدهند.

سندروم کلاین لوین نوعی اختلال خواب و در واقع اختلالی عصبی از خانواده پرخوابی محسوب شده و مانند سایر اختلالات پرخوابی همچون حمله خواب، منجر به خواب آلودگی روزانه می‌شود. برخی اعتقاد دارند که سندروم کلاین لوین یک بیماری خود ایمنی است.

دلیل ابتلا به سندرم کلاین لوین

دلیل اصلی ابتلا به سندرم کلاین‌لوین (KLS) تا کنون ناشناخته مانده است، بطوریکه عکس ساده از سر و سی تی اسکن و ام آر آی مغز و نخاع بیمار کاملا طبیعی بوده و هیچ مشکلی را نشان نمی‌دهد. اما با استفاده از بررسی‌ها و پژوهش‌های نوین کمبود جریان خود در ناحیه تالاموس و اطراف آن در سی تی فوتونیک مشاهده شده است. همچنین در سال ۲۰۱۴ بررسی‌های دقیق نشان داده که این بیماری مربوط به مشکلات متابولیسم در ناحیه مغز می‌باشد. بنا به برخی نظریه‌ها این بیماری ژنتیکی بوده و مربوط به عوامل وراثتی می‌شود.

علائم سندرم کلاین ‌لوین

نشانه‌های کلاین لوین در دوره‌های یک هفته تا یک ماه ظاهر می‌شود. بعد از این دوره‌ها بیمار به حالت طبیعی برگشته و از هیچ نوع عوارضی رنج نمی‌برد. این دوره‌ها معمولا چند بار در سال اتفاق می‌افتد و در طول دوره بیمار از علائمی به شرح ذیل رنج می‌برد:

خواب آلودگی مفرط و خواب زیاد؛ بطوریکه بیمار روزانه از ۱۵ تا ۲۱ ساعت در روز می‌خوابد. بقیه ساعت‌ها را بیمار برای غذا خوردن و رفتن به دستشویی و انجام سایر کار‌های ضروری از خواب بر می‌خیزد. بیمار هنگام ابتلا به این دوره بیماری، توان رفتن به سرکار یا مدرسه یا کار‌هایی که مستلزم هشیاری هستند را نخواهد داشت.

افزایش اشتها و زیاده روی در تناول غذا؛معمولا بیمار در هنگام ابتلا به این بیماری غذا‌هایی را مصرف می‌کند که قبلا آن‌ها را تناول نمی‌کرده است و این عارضه در نصف بیماران مشترک است.

افزایش میل جنسی؛ این عارضه شدت کمتری نسبت به موارد مذکور دارد که معمولا این عارضه در مردان بیشتر دیده می‌شود.

استرس و نگرانی و احساس ناراحتی هنگام بیداری بیمار؛ همچنین ممکن است بیمار دچار وسواس فکر یا هذیان یا سایر اختلالات روانی شود که به شدت موجب ناراحتی بیمار می‌شود.

شناسایی سندروم کلاین‌لوین

افراد مبتلا به این سندروم ممکن است به مدت چند هفته، ماه‌ها یا حتی سال‌ها بدون هیچ گونه علائمی مراجعه کنند و سپس علائم با هشدار کمی دوباره ظاهر می‌شوند. در بین دوره ها، به نظر می‌رسد کسانی که با KLS تشخیص داده شده‌اند در سلامت کامل هستند و هیچ مدرکی از اختلال عملکرد و جسمی ندارند.

از آنجایی که علت سندرم کلاین لوین هنوز مشخص نیست و هیچ آزمایش پزشکی برای تایید سندرم کلاین لوین (KLS) وجود ندارد؛ هرچه که هست در حد حدس و گمان است، تشخیص بیماری سندروم کلاین لوین با تصویربرداری از مغزممکن نیست و با بررسی پیشینه خانوادگی و بررسی رفتار بیمار تشخیص داده می‌شود.

میانگین زمان تشخیص برای سندرم کلاین لوین (KLS) چهار سال است. این بدان معناست که بیماری KLS متوسط ​​چهار سال طول می‌کشد تا به صورت دقیق تشخیص داده شود و این دوره طولانی تشخیص باعث رنج و ناراحتی بیماران و خانواده‌های آن‌ها می‌شود.

درمان سندرم کلاین‌لوین

سندرم کلاین‌لوین به دلیل اینکه هیچ علت مشخصی ندارد، درمان دشواری دارد. درمانی که در صورت وجود این اختلال اعمال می‌شود معمولاً بر روی علائم متمرکز است.

مانند سایر هیپرسومنی‌ها، متنوع است دارو‌های روانگردان برای کنترل علائم. استفاده از محرک‌ها می‌تواند باعث افزایش فعالیت افراد شود و باعث کاهش دوره‌ها و مدت زمان خواب شود، اگرچه از طرف دیگر می‌تواند حضور اقدامات تکانشی و توهم را مختل کند.

از دارو‌های ضد روان پریشی نیز برای مدیریت تغییرات رفتاری استفاده می شود و همچنین دارو‌های ضد افسردگی مانند MAOI و ایماپرامین، برای ثبات خلقی و جلوگیری از تشنج.

اگر فکر می‌کنید که ممکن است مبتلا به سندروم زیبای خفته باشید، حتما با مشاور روانشناس مشورت کنید.

منبع: برترین ها