به گزارشمدالو به نقل ازورزش سه، مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ برای ایران با صعود از تهران به مرحله دوم در اوایل تیرماه سال ۱۳۷۲ با معرفی ستاره‌‌ای درخشان به نام علی دایی همراه بود. ایران در آن روزها در حالی علی دایی را به‌عنوان گلزن ملی به جامعه فوتبال معرفی کرد که در روز بازی با چین تایپه احمدرضا عابدزاده را به دلیل مصدومیت شدید از دست داد تا بهزاد غلامپور به‌عنوان دروازه‌بان اول ایران تا پایان مرحله دوم رقابت‌ها در درون دروازه ایران جای بگیرد.

بعد از صعود ایران دو دیدار تدارکاتی در مرداد ماه سال ۱۳۷۲ برای ایران و در برابر گرمیو برزیل توسط فدراسیون و در تهران برنامه ریزی شد و ملی‌پوشان کشورمان در این دو دیدار محک خوردند.

بازی اول با نتیجه یک بر صفر به نفع تیم برزیلی به پایان رسید و دو روز بعد و در ۱۰مرداد سال ۱۳۷۲دیدار دوم دو تیم در ورزشگاه آزادی و در حضور ۳۵ هزار تماشاگر برگزار شد.

نیمه اول این دیدار در حالی با نتیجه دو بر صفر و با دوگل حمید درخشان از روی نقطه پنالتی و ضربه ای آزاد به نفع ایران به پایان رسید که ستاره تازه متولد شده آن روزهای فوتبال ایران کیلومترها دورتر برای تیم باشگاهی‌اش یک نیمه بازی کرده بود و دو گل هم به ثمر رسانده بود .

علی دایی که در آن سالها عضو تیم بانک تجارت تهران بود در همان روز در رقابت‌های داخلی تهران و در برابر تیم بسیج به میدان رفته بود و در همان نیمه اول دو گل برای تیمش به ثمر رساند. دایی بین دو نیمه تعویض شد و بانک تجارت آن دیدار را با همان نتیجه به سود خود به پایان رساند.

دایی که یک نیمه در تیم باشگاهی خود به میدان رفته بود ، خود را به ورزشگاه آزادی رساند و بر اساس تصمیم علی پروین سرمربی آن روزهای فوتبال ایران از دقیقه ۶۰بازی و در حالی که ایران با دو گل از حریف خود پیش بود با شماره ۱۱به جای علی اصغر مدیرروستا به زمین رفت.

اتفاقی نادر و باور نکردنی در جهان فوتبال در آن روزها با این تصمیم مسئولین تیم ملی انجام شد. دایی بعد از یک نیمه بازی باشگاهی و سرد شدن بدنش و استراحت آن ،دوباره خود را بعد از ساعاتی و در بازی سخت‌تر گرم کرده و به مدت سی دقیقه برای ایران به زمین مسابقه رفت. از غیرت و سخت‌کوشی علی دایی در زمین ورزش و زندگی بارها شنیده‌ایم و آن را باور داریم.

ولی به نظر می‌رسد این تصمیم مسئولین می‌توانست به مصدومیت شدید ستاره آن روزهای فوتبال ایران و یکی از بهترین‌های تاریخ ایران منجر شود و ما او را در مرحله نهایی این رقابت‌ها که در قطر بین ۶ تیم منتخب برگزار می‌گردید نداشته باشیم. هرچند با بودن دایی در آن روزها نیز تیم ملی ایران نتوانست جواز صعود به جام جهانی ۱۹۹۴آمریکا را کسب کند و بین ۶ تیم مقام پنجم را کسب کرد.