به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، حجت‌الاسلام نصرالله پژمانفر نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی با اشاره به تأکید رهبر معظم انقلاب راجع به اصلاح ساختار بودجه گفت: مشکلی که ما در بحث بودجه سال‌های گذشته با آن مواجهیم موضوع کسری بودجه است.

وی ادامه داد: تمام نظام برنامه‌ریزی ما با کسری بودجه از بین می‌رفت، به این معنا که دولت لایحه بودجه می‌داد و مجلس هم آن را تصویب می‌کرد تا براساس مصوبه مجلس اقدامات صورت بگیرد.

نائب رئیس کمیسیون اصل نود مجلس اظهار داشت: وقتی بخشی از منابع درآمدی پیش‌بینی شده برای بودجه قابل تحقق نبود و ما نمی‌توانستیم آن درآمدها را کسب کنیم، طبیعتا تراز بودجه به هم می‌خورد چرا که بین درآمد و هزینه تطابقی وجود نداشت.

پژمانفر خاطرنشان کرد: وقتی درآمدها کاهش پیدا می‌کند، اما هزینه‌هایی برای این درآمدهای محقق نشده درنظر گرفته شده است، سازمان برنامه و بودجه و متولیان امر، مخیر می‌شوند بین اینکه اعتبار بخشی از برنامه‌ها را پرداخت نکنند و بخشی را بپردازند و این کار آغاز یک فساد گسترده در این حوزه است.

وی افزود: این نحوه تخصیص اعتبارات، زمینه را برای رایزنی‌ها، لابی کردن‌ها و دخالت‌های بی‌مورد در تخصیص اعتبارات می‌کرد و این مسیر منجر به این می‌شد که نظام برنامه‌ریزی در کشور ما کاملاً تحت‌تأثیر این لابی‌ها و رایزنی‌ها قرار گیرد و از اولویت خارج شود.

نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی گفت: در این وضعیت برنامه‌ به حاشیه می‌رود و رایزنی‌ها و لابی کردن‌ها در دستورکار قرار می‌گیرد. از سوی دیگر، این کسری بودجه زمینه را برای تقسیم و تخصیص سلیقه‌ای اعتبارات به بخش‌های مختلف از سوی دولت‌ها فراهم می‌آورد و به عنوان مثال به فلان مجموعه پول بدهیم و به فلان مجموعه ندهیم و بهانه برای ندادن پول هم این است که ما اعتباراتمان کافی نیست و تراز مالی‌مان به هم خورده چرا که بخشی از درآمدها تصحیل نشده است.

پژمانفر خاطرنشان کرد: در دنیا برای حل معضل کسری بودجه، دولت لایحه متمم می‌آورند و بودجه را اصلاح می‌کنند برای اینکه هیچ وقت لایحه بودجه به هم نریزد حتی اگر استقراض کنند اجازه نمی‌دهند که بودجه به هم بریزد.

عضو کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی ادامه داد: متأسفانه در کشور ما اعتباراتی در بودجه پیش‌بینی می‌شود. ممکن است این اعتبارات محقق شود و ممکن است محقق نشود و اعتبار بعضی از برنامه‌ها در این وضعیت ممکن است صفر باشدئ و این مسئله موجب می‌شود تا نظام برنامه‌ریزی در کشور ما به هم بریزد.