بیش از یکسال از ورود کرونا به زندگی بشر می‌گذرد، اما هنوز سوالات زیادی مانند میزان تاثیرگذاری آن روی مردان و زنان وجود دارد که با گذر زمان جواب آن‌ها مشخص می‌شود. به تازگی پژوهشگران داده‌های نزدیک به ۱۰۰ هزار بیمار را در تگزاس مورد بررسی قرار داده‌اند که نشان می‌دهد مردان در مقایسه با زنان، در برابر کرونا آسیب‌پذیرتر هستند.

در سال ۲۰۲۰ برخی داده‌ها نشان دادند که مردان در مقایسه با زنان، با علائم شدیدتر کرونا مواجه می‌شوند. در ابتدا پژوهش‌های کوچکی در چین نشان داده بودند که مردان علائم شدیدتری را تجربه می‌کنند و وضعیت آن‌ها نسبت به زنان وخیم‌تر می‌شود.

درپژوهش جدیدکه رهبری آن برعهده «فرحان وحیدی» از موسسه تحقیقاتی «متدیست هیوستون» بوده، روی ارتباط جنسیت با ابتلا به کرونا تمرکز شده. در این مقاله نزدیک به ۱۰۰ هزار نمونه مربوط به کووید-۱۹ مورد بررسی قرار گرفته است.

طبق نتایج بدست آمده مردان بیش از زنان به کرونا مبتلا می‌شوند، به احتمال زیاد بیشتر به مراقبت‌های شدید نیاز دارند و در نهایت احتمالا بیش از زنان به علت ابتلا به کووید-۱۹ جان خود را از دست می‌دهند. در ابتدا پژوهشگران بدون توجه به سن به چنین نتایجی رسیدند، اما در ادامه برخی عوامل مانند نژاد، سن، درآمد، وزن، مصرف دخانیات و موارد دیگر را هم وارد پژوهش خود کردند، اما همچنان مشخص شد مردان نسبت به زنان در برابر کرونا آسیب‌پذیرتر هستند که تاییدی برای پژوهش‌های کوچکتر محسوب می‌شود.

اواسط سال گذشته میلادیگزارش مرکز کنترل و پیشگیری آمریکا(CDC) به این موضوع اشاره داشت که مردان به علت رفتارهای اجتماعی خود مانند عدم رعایت فاصله اجتماعی بیشتر در معرض ابتلا به کرونا قرار می‌گیرند. پژوهش جدید با بررسی عوامل مختلف از این موضوع خبر می‌دهد که چنین تفاوتی در آسیب‌پذیری تنها به رفتارهای اجتماعی بستگی ندارد.

پژوهشگران در مقاله اخیرشان نوشته‌اند:

«اگرچه رفتارهای مبتنی بر جنسیت مانند مصرف دخانیات، تمایل کمتر برای حضور در بیمارستان و همچنین بیماری‌های زمینه‌ای در بروز علائم نقش دارند، اما افزایش خطر مرگ در مردان در فرهنگ‌های مختلف در جهان، نشان‌دهنده نقش عوامل بیولوژیکی در این موضوع است.»

اینکه یک بیماری مردان را بیشتر از زنان هدف قرار دهد، موضوع جدیدی نیست و برای مثال می‌توان به بیماری پارکینسون اشاره کرد. از دلایلی که می‌توانند در آسیب‌پذیری بیشتر مردان در برابر کرونا نقش داشته باشند می‌توان به تفاوت‌ها در سیستم ایمنی و همچنین گیرنده‌های بیشتر ACE2 اشاره کرد. باید منتظر ماند و دید پژوهش اخیر می‌تواند تاثیری روی نحوه رسیدگی به بیماران مرد و زن داشته باشد یا خیر.